Xenofobie is de afwijzing, angst of haat van vreemde mensen of van wat als vreemd of onbekend wordt gezien (cultuur, taal, uiterlijk, gewoonten). Dit gevoel kan worden beïnvloed door historische rivaliteit, sociale problemen tijdens economische crises en de opvoeding in het gezin en de sociale omgeving van bepaalde etnische groepen die hun identiteit en het behoren tot hun groep willen versterken.

Maar we moeten onderscheid maken tussen wat de wortel of genererende oorzaak van xenofobie was en wat momenteel het opportunistische gebruik ervan is in de context van klassenstrijd. Xenofobie heeft zeer diepe wortels in de lange periode vóór de opkomst van de landbouw, ongeveer 10.000 jaar geleden, toen jagers-verzamelaarsvolkeren concurreerden om beperkte hulpbronnen zoals voedsel, water en jachtgebieden. Deze concurrentie leidde onvermijdelijk tot stammenoorlogen, maar momenteel is xenofobie een factor die wordt gebruikt in klassenstrijd.

Miljoenen jaren lang waren menselijke groepen afhankelijk van de controle over specifieke gebieden om te overleven door middel van jagen, vissen en verzamelen. De komst van een externe groep werd gezien als een invasie, een agressie, wat het in werkelijkheid ook was, aangezien de immigranten een nieuw vitaal gebied nodig hadden. Deze constante interetnische strijd om het bestaan ??omvatte genocide en de uitroeiing van verslagen groepen in intertribale oorlogen, een dynamiek die voortduurde tot de opkomst van de landbouw.

De implementatie van landbouw was overal een langzaam en niet gelijktijdig proces. Met de cultivering van land ontstond privébezit van productief land, iets dat niet kon bestaan ??onder jagers-verzamelaarspopulaties. Dit leidde tot verschillen tussen degenen die land bezaten en degenen die dat niet deden. Oorlogen ondergingen ook veranderingen: ze gingen niet langer over uitroeiing, maar over het veroveren van gebieden en horigen. De verslagenen werden slaven van de overwinnaars en moesten voor hen werken. Zo ontstonden sociale klassen en klassenstrijd.

In de nieuwe context werd xenofobie betekenisloos, aangezien de echte vijand van de onderdrukte klassen de onderdrukkende klassen zijn, niet de immigranten. Xenofobie blijft echter een belangrijk politiek onderdeel, omdat het door machthebbers wordt uitgebuit om de aandacht af te leiden van de echte oorzaken van sociale spanningen, zoals economische ongelijkheid en neoliberaal beleid. Het aanwakkeren van haat of angst voor immigranten creëert een zondebok en verzwakt het vermogen van de werkende klasse om collectief actie te ondernemen.

De heersende klasse controleert de media en het onderwijssysteem, en manipuleert informatie en onderwijs om de ondergeschikte klassen onbewust te houden van hun situatie en vragen over de status quo te voorkomen. Deze manipulatie omvat de demonisering van sociale bewegingen en de censuur van afwijkende stemmen, evenals het gebrek aan kritisch onderwijs dat het moeilijk maakt om onderdrukkende machtsstructuren te identificeren en uit te dagen. Bovendien moedigen ze fragmentatie en rivaliteit tussen ondergeschikte groepen aan om verenigd verzet te voorkomen.

De uitbuiting van xenofobe sentimenten is een strategie die door de heersende klasse in de loop van de geschiedenis is gebruikt om haar controle te behouden en te versterken. Deze tactiek verdiept sociale verdeeldheid en bevordert onrecht. Om xenofobie te bestrijden, is het van essentieel belang om de wortels ervan te overwinnen door solidariteit en gelijkheid tussen alle mensen te bevorderen.