Page 99 - heleco-93_Neat

En kelkaj el la libroj de tiuj aŭtoroj, krom la revo- ki la adheron de la popoloj al konservativa ideolo- lucio oni pritraktas ankaŭ la politikan reĝimon kiun gio, kaj provizas elementojn por kompreni la natu- ĝi generis. La verkoj de tiuj historiistoj estis sufiĉe ron de la kapitalismo kaj mezuri la diversgradajn gravaj por esti tradukitaj al aliaj diversaj lingvoj ol kapablojn de la diversaj nacioj por avanci tra la tiuj de la aŭtoroj. Ilia politika teniĝo rilate al la revo- longa vojo al la socialismo. lucio kaj la komunismo ĝenerale Krom tiuj historiaj verkoj pri la re- estas diversa, ekde la plej entu- volucio kaj ties sekvoj estas ankaŭ ziasmaj simpatiantoj ĝis la radika- la noveloj aŭ romanoj aŭ poemoj le malamike rifuzantoj. kies prirakontata intrigo disvolv- Ĉi-jare, pro la centjaro de la revo- iĝas sur la fono de la revolucio. Al lucio, aperis novaj verkoj. Ekzem- tiu tipo je literaturo apartenas la ple, la libro titolita 1917 La rusa verkoj de la ruso Maksim Gorki: Revolucio cent jarojn poste, de la La maljunulino Izerguil, La kan- hispanoj Juan Andrade kaj Fernan- to de la falko, La kanto de la pe- do Hernández Sánchez. Laŭ ili, la trelo, Neoportunaj pensoj… La rusa Revolucio estis la plej trans- teniĝo de Gorki pri la revolucio cendenta evento de la 20-a jarcen- kaj ties reĝimo estis kontraŭdira to. La alsalto al la Vintra Palaco kaj ŝanĝiĝanta. Male, alia rusa verk- de Petrogrado en oktobro de 1917 isto, Miĥaíl Bulgákov, ĉiam rifuzis estis travivata kiel la neesperita la socialismon; multaj el liaj ver- konkretiĝo de utopio longatempe koj, plenaj je malapreco pri la no- celita: la kapto de la povo fare de va realaĵo, estis cenzuritaj. Bulgá- la proletaro kaj la konstruado de iu kov prezentas siajn akrajn impre- nova senklasa socio. La oka- sojn pri la plej duraj momentoj de zintaĵo vekis konsciencojn, am- la revolucio per sia unua novelo, pleksigis la horizonto de la espero La blanka gvardio (1924), altgra- de la popolaj klasoj kaj inspiris revoluciojn kaj poli- de membiografia. Li priskribas sian naskiĝurbon tikajn reĝimojn tra la tuta mondo. Ĝi provokis ankaŭ Kiev, okupita dum la civilmilito. La ĉefroluloj de la la panikon kaj la virulentan reagon de ĝiaj eblaj do- novelo estas soldatoj de la Blanka Armeo, aparten- maĝitoj, kaj la malamikecon de tiuj kiuj, eĉ simpati- antaj al klaso kiu volis konservi sian antikvan viv- ante kun ĝia komenciĝo, ne konsentis kun ĝia evolu- stilon klaso al kiu apartenis la aŭtoro mem. ado. La celo de la verko estas ĝisfunde esplori tiun Alia menciinda novelo estas La plaĉa dono, de Mi- grandan eventon kaj ties sekvojn: jaíl Shólojov. Li estis la sola verk- politikajn, sociajn kaj kulturajn, la isto kiu ricevis la NobelPremion evoluadon de la mondo generita kun la oficiala permeso de la so- de ĝi kaj la miton kaj la memoron veta registaro. Shólojov aprobis la de la revolucio en la nuna tempo. sovetan reĝimon kaj kredis je ĝia Alia ĉi-jara eldono pri la temo es- “brila estonteco”, sed poste li per- tas la libro titolita: La Revolucio dis la esperon kaj komencis silenti de Oktobro cent jarojn poste, de la kaj forlasis la literaturan aktiv- egiptano Samir Amin. Ĉi tiu libro adon. Nepre menciinda estas an- ne pretendas adresi nostalgian ri- kaŭ la verko Doktoro Zhivago, de gardon al iu historia momento, la Boris Pasternak. Al li ne permesis revolucio de Oktobro, kiu naskis la soveta reĝimo ricevi la Nobel- enorman esperon en la popolaj Premion kaj la libro estis mal- klasoj de la tuta mondo. Tute ma- permesata en Sovetunio dum pli ol le: ĝi celas identigi la erarojn kaj 30 jaroj. Pere de la protagonisto feblojn de la origina konstruado Yuri Zhivago, Pasternek montras kaj la provoj ĝin reformi. La fias- kiel transformiĝis la kompleksa ko de tiuj provoj kondukis al de- kaj ambigua opinio de la rusaj in- vojiĝoj kiuj kulminis en sovaĝan telektuloj pri la revolucio. Ia ko- restarigon de la kapitalismo, met- menca fascino evoluis, laŭ la pas- ante finon al la unua granda ondo de avancoj de la ado de la tempo, al amara elreviĝo. Pasternak al- homaro direkte al la socialismo. Ĉi tiu verko regis- venis al la konkludo ke la revolucio estis tragedio tras la agadon de la sinsekvaj sovetaj lideroj antaŭ la por la homaro. Eble la instruo kiun oni povas eltiri el defioj de la realo, proponas pristudon de la formado tiom malsamaj opinioj pri la sama evento estas la de la socioj de la imperiisma centro kapabla ekspli- klasa poziciiĝo de la opiniantaj verkistoj. 99