Page 58 - heleco-93_Neat

Dum la monatoj kiam Lenino estis kaŝita en Finlando de la lando restis sub la povo de la antikvaj carismaj li dediĉiĝis verki sian faman libron La ŝtato kaj la re- aŭtoritatoj. La bolŝevistoj, devus alfronti gravajn pro- volucio. Tiu verko esprimas la ideon kiun Lenino havis blemojn kaj ekonomiajn kaj socialajn, krei novajn ins- pri tio kio devus esti la revolucio kiun li estis prepar- tituciojn, atingi la pacon en la Unua MondMilito, kaj, ante. Verdire, lia vidpunkto pri la rezulto de proleta re- antaŭ ĉio, gajni civilan militon en la interno de la lando volucio alĝustiĝis al la marksisma doktrino pri la afero. kontraŭ tiuj kiuj ne estis favoraj al ilia reĝimo. Li eksplikas la manieron kiel la ŝtato ekaperas el la kla- La komunismo estis ĵusnaskiĝinta; kun malfruo je 111 saj kontraŭdiroj, tio estas, el la klasbatalo, por submeti jaroj, fine sukcesis la plano de Babeuf; kun malfruo je ĉiujn al la interesoj de la superreganta klaso. La burĝ- 46 jaroj, la Pariza Komunumo povis daŭrigis ĝian pro- favoraj aŭtoroj argumentas ke “estas ĝuste la ŝtato tiu von, ne en Parizo sed en loko tute ne atendita. La nova kiu interakordigas la klasojn”. Tamen, la fakto mem registaro, memnomita Konsilio de la Komisaroj de la voli interakordigi la klasojn kiam estas, en ĉiu socia Popolo, estis prezidata de Lenino kaj konstituita de formacio sub la kapitalista produktadmaniero, iu kon- bolŝevistoj kiuj, ekde tiu momento nomiĝis komun- flikto de interesoj inter ili, signifas per si mem iun po- istoj. En ĝi estis ankaŭ Trockij kiel Komisaro por Eks- ziciiĝon favore al la superreganta klaso kaj sekve la teraj Aferoj, kaj Stalino, kiel Komisaro pri Naciecoj. subpremadon de iu klaso far alia. Ĉi tiu interakordigo La registaro promulgis la unuajn revoluciajn dekretojn. de la klasoj estas la baza tasko de la ŝtato: interakord- La dekreto pri la paco per kiu oni invitis la militantojn igo de la klasoj, kondiĉe de la submetiĝo al la interesoj al tuja paco sen aneksoj nek reparacioj. La dekreto pri de la superreganta klaso. Tiu teksto de Lenino influis la la tero per kiu la grandaj agraraj propraĵoj estis abolitaj radikalan politikan penson de kelkaj generacioj de ho- sen monkompenso, kaj la dekreto pri la industriaj en- moj konsciaj pri la limoj kaj mankoj de la parlamenta treprenoj per kiu estis naciigitaj la plej gravaj el ili. Per vojo por certigi la popolan partoprenon en la publikaj aliaj dekretoj oni naciigis la bankojn; pri la naciecoj, aferoj. La dediĉo de Lenino al la ellaborado de tiu teo- oni agnoskis al ĉiuj popoloj de la rusa ŝtato la rajton ria verko ne igis lin malatenti pri la evoluo de la politi- konstituiĝi aŭtonomaj ŝtatoj. Sed, la registaro de Ke- ka situacio en Petrogrado. Tie la bolŝevistoj estis re- renskj estis kunvokinta balotadon por Konstitucianta akirante la perditan influon post la fiasko de julio. Oka- Asembleo kiu devus okazi en novembro. Lenino ne ku- zis ke iu carisma generalo, Kornilovo, intencis puĉon raĝis nuligi tiun balotadon. En januaro de 1918 okazis kontraŭ la provizora registaro kaj favore al la restarigo la malfermo de la Asembleo kiu devus ellabori novan de la povo de caro. La registaro de Kerenskij, kiu estis Konstitucion. La situacio estis stranga: la bolŝevistoj promesinte konvoki balotadon en novembro por iu havis la faktan povon de la ŝtato, sed la Asembleo, kiu Konstitucianta Asembleo, bezonis la apogon de la so- laŭleĝe estus suverena ne estis bolŝevisma. La komun- vetoj kaj de ĉiuj fortoj de maldekstraro, ĉefe la bolŝev- istoj atingis en la balotado nur 20 procentjon el la de- istoj, por alfronti la militistan puĉon. Tiu febla situacio putitoj. Plimulto estis la socialrevoluciuloj, t. e. la par- de la registaro igis ke ĉi tiu ne plu povis daŭrigi la tio de Kerenskij. En Petrogrado, Moskvo kaj aliaj in- persekutadon de la bolŝevistoj entreprenita en julio. La dustriaj centroj, ja, venkis la komunistoj, sed plejparto popola reago disbatis la puĉo-provon de Kornilovo sed el la lando estis kamparana loĝantaro, kaj en la am- la prestiĝo de la registaro de Kerenskij ruiniĝis dum pleksa kamparo de Rusujo la bolŝevista partio ne ek- plialtiĝis tiu de la bolŝevistoj. La provizora registaro, zistis, ne havis kandidatojn. La ne-komunista majorita- per sia obstino daŭrigi la militon, senĉese perdadis po- to de la Asembleo, reale, ne respegulis kamparanan ri- pularecon dum la bolŝevistoj gajnis ĝin diskonigante fuzon al la partio de Lenino kaj ĉi ties ĵusa revolucio; sian programon: meti finon al la milito, naciigi la in- tutsimple, la plejmulto el la kamparanoj voĉdonis favo- dustrion, la bankojn kaj la teron. La situacio estis ma- re al la partio kiu, laŭ ilia kompreno, estis plej proksi- tura por la kapto de la politika povo far la sovetoj ĉar maj al la bolŝevismo. Sed la kompono de la Asembleo tiam la bolŝevistoj estis plimulto en ili. ne respegulis tian situacion. La unuan tagon, la nova La 9-an de oktobro Lenino revenis el sia ekzilo en Fin- Asembleo decidis nuligi la dekretojn de la komunista lando kaj instaliĝis en Petrogrado. Kelkajn tagojn pos- registaro. Ĝi ne plu povis fari ion; sekvintage la ruĝa te la Centra Komitato de la Partio akceptis lian propo- gvardio dissolvis la Asembleon. Tio skandaligis la de- non konkeri la povon kaj meti finon al la registaro de mokratojn, la socialrevoluciulojn kaj eĉ kelkajn bol- Kerenskij. Trockij opiniis same. Li estis elektita pre- ŝevistojn. Sed por Lenino la afero estis klara: la Asem- zidanto de Soveto de Petrogrado kaj dediĉiĝis organizi bleo defendis ŝtat-modelon tre malsaman al tiu de la la popolajn milicojn de la ruĝa gvardio. La operacio komunistoj; la diktaturo de la proletaro devus malebl- estis rapida, en la nokto de la 25-a de oktobro ruĝaj igi ĉiun ajn eblecon je klasa socio surbaze de la privata gvardistoj kaj soldatoj afinaj sukcesis preni la kontro- proprieteco. Rilate al la fino de la milito kontraŭ Ger- on de Petrogrado: Telefona Centro, Poŝto, Fervoja Sta- manio kaj la restarigo de la paco, la afero solviĝis per cidomo, Nacia Banko, Ministrejoj kaj la Vintra Palaco, la subskribo de la traktato de Brest-Litovsk, la 3-an de sidejo de la registaro, kiun celis ankaŭ la kanonoj de la marto de 1918, kiu altrudis tre durajn kondiĉojn al krozo-ŝipo “Aŭroro”. La registaro falis senreziste kaj Rusio: sendependecon de Finlandio, Estonio, Latvio, Kerenskij fuĝis eksterlanden. La bolŝevistoj kaptis la Litovio kaj Polujo. povon en Petrogrado; la revolucio etendiĝis al Moskvo Ekde la somero de 1918 la komunista reĝimo devis al- kaj al aliaj industriaj centrol de Rusio. Sed aliaj partoj fronti civilan militon kaj ĥaosan ekonomian situacion. 58