Page 187 - heleco
P. 187

la  interesoj  de  la  nacio,  subtenas  la  interesojn  de  la  kapitalismo,  eĉ  se  tio
            supozas mortbaton por la homaj rajtoj kaj liberecoj.


            La gardistoj de la sistemo

            La ekstrema dekstro perfekte plenumus tiun rolon kiel la savanto de la kapital-
            ismo. Ĝia falsa popolismo atingas, kiel ni vidas, penetri larĝajn tavolojn de la

            loĝantaro. Ĝi proklamas sin defendanto de la interesoj de la popolo, kontraŭ la mal-
            bonoj, kiuj minacas ĝin. Sed la kulpanto de tiuj malbonoj neniam estas la kapital-
            isma sistemo. Por ili, la kulpo pri malriĉeco en niaj landoj ne estas de la tre

            riĉaj, sed de la plej malriĉaj el la malriĉuloj, la elmigrintoj, kiuj “invadas nin”.

            En la landoj, kie regas la ekstrema dekstro, la homaj rajtoj estas sub danĝero, sed
            neniam la rajtoj de la kapitalo. Ekzemplo de tio estas la Hungario de Víctor Orban,

            kies registaro estis sankciita de la Eŭropa Parlamento en 2018 pro sia malres-
            pekto de homaj rajtoj. En Hungario, la esprimlibereco estas limigita, la kritikaj amas-
            komunikiloj  estas  silentigitaj,  la  juĝistoj,  kiuj  ne  obeas  registarajn  ordonojn,
            estas  eksigitaj,  la  sendependaj  Ne  Registaraj  Organizaĵoj  estas  subpremitaj,

            dum korupto estas senbrida, kaj la kapitalo moviĝas sen ajna malhelpo.

            Aŭtoritata registaro severe limigas la demokration, sed la kapitalisma sistemo ne
            tuŝas ĝin. Tiel, se profundiĝantaj krizoj endanĝerigas la konservadon de tiu ĉi

            sistemo, la ekstrema dekstro konsistigas la rezervan armeon de la kapitalismo.

                                    Mono en poŝo




            La impostredukto estas alia el la trompigaj proponoj de la dekstraro.

            La imposto-redukto estas alia el la kaptilaj proponoj de la dekstraro. Kiam iu
            dekstrulo parolas pri malaltigo de impostoj,  li pravigas tion prezentante, kiel

            mirinde estus, ke ni, la civitanoj havus pli da mono en niaj poŝoj. Sed la veraj
            kialoj estas aliaj. Por ne esti trompataj, necesas analizi, eĉ se tre mallonge, kion
            vere signifas imposto-redukto.

            En kapitalisma ekonomio, la malegalecoj tendencas pliiĝi. Kaj ili fariĝas vere
            skandalaj. Administrantoj de bankoj kaj grandaj kompanioj gajnas milojn da
            eŭroj jare, dum hodiaŭ multaj homoj eĉ ne fariĝas mileŭristoj. Malsupre estas
            tiuj,  kiuj  devas  iri  al  Cáritas  aŭ  supkuirejoj,  kaj  suprestaras  la  Florentino-

            Pérez-oj, Amancio-Ortega-oj kaj similuloj.

            Por  provi  mildigi  tiajn  brutalajn  diferencojn,  aŭ  eviti  socian  eksplodon,  la
            registaroj  serĉantaj  certan  egalecon  enkondukis  sistemon  de  progresemaj
            impostoj: ne temas nur pri pagi proporcie al tio, kio estas gajnata, sed ke la plej

            altaj enspezoj devas pagi pli altan procenton. Tial malaltigi ĉi tiujn progres-
            emajn  impostojn  signifas  malpliigi  la  kapablon  de  la  Ŝtato  mildigi  tiujn


                                                              187
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192