Page 186 - heleco
P. 186

limigitaj. La distribuo ne estas farita pro justeco kaj egaleco, sed estas rezulto
       de  senkompata  konkurenco.  Konkurado,  kiu  lasas  milionojn  da  viktimoj

       disbatitaj, kaj tio kondukas al ĉiam pli severaj konfrontiĝoj, kiuj povas finiĝi en
       militoj. Malbona scenejo por paco.

       Nur solidareco restos


       Fronte al ĉi tiu situacio, ĉu la homa raso ne povos starigi pli bonan kunvivan
       sistemon ol neracia kaj barbara kapitalismo? La solidarecaj movadoj vekitaj de
       ĉi tiu milito; la deziroj pri paco, kiuj etendiĝas al ĉiuj popoloj de la mondo, ĉu

       ili ne povus servi kiel bazo por moviĝi al mondo, kiu ne estas kondamnita al la
       kapitalisma milito?

                      La Rezerva Armeo





       Mi pensas, ke ni ne povas limigi nin prilamenti la bonajn rezultojn de Marine
       Le  Pen  en  la  francaj  balotadoj.  Necesas,  ke  ni  pripensu  la  kialojn  de  la
       ekspansio de la ekstrema dekstro tra Eŭropo, kaj pripensu kiel alfronti ĝin.

       Estas vere, ke la ambicio blindigas kaj frenezigas, sed la grandaj kapitalistoj,

       kiom ajn blindigitaj ili estas pro sia ambicio, ne povas esti tiel malsaĝaj, ke ili
       ne rimarkas la krizojn, kiuj minacas nin: la socia krizo kaj la ekologia krizo.

       La minacoj de la du krizoj


       La  minaco  de  la  ekologia  krizo  estas  abunde  dokumentita  de  ĉiuj  sciencaj
       raportoj kiuj, jaron post jaro, estis avertante nin pri la neeblo daŭrigi kun la
       nuna produktisma-konsumisma sistemo al kiu la kapitalismo puŝas nin.


       La socia krizo jam eksplodis: militoj kaj mortigaj konfrontiĝoj multiĝas en la
       tuta mondo, dum milionoj da homoj malsatas.

       Estas vere, ke ĉi tiu krizo ankoraŭ ne plene atingis nin, ni ankoraŭ povas ĝoji
       en la vivo per “libereco” kaj bieroj. Tamen ni pli kaj pli aŭdas, ke ni vivas pli

       bone ol niaj gepatroj, sed niaj infanoj vivos pli malbone ol ni, por ne paroli pri
       niaj genepoj. Ni komencas konsciiĝi pri la kritika situacio al kiu ni direktiĝas,
       sed ne sufiĉas por ke ni ekagu.


       La aŭtoritateca solvo

       Ĝis  nun,  mensogo,  manipulado,  la  bildo  de  demokratio  kaj  certa  materiala
       bonfarto sufiĉis por ke la kapitalismo igis nin akcepti vivi en sistemo, en kiu la

       ekonomia potenco estas vere super ĉiuj potencoj de la socio, inkluzive de la
       politika potenco. Sed la krizoj povas fariĝi tiel akraj ke la normalaj armiloj de
       mensogo kaj manipulado fariĝas nesufiĉaj por teni kapitalismon surpiede. Do

       por ili la solvo estus sin turni al aŭtoritata registaro, kiu, kun la senkulpigo de

                                                        186
   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191