Page 49 - heleco-95_Neat

Jozefina de Beauharnais Marie Josèphe Rose Tascher de la Pagerie, naskiĝinta en 1763, estis la unua edzino de Napoleono Bonaparto kaj la unua imperi- estrino de la unua imperio de Francio. Ŝi naskiĝis kaj loĝis en Martiniko (Malgrandaj Antiloj) ĝis kiam en 1780 edziniĝis en Parizo al Alexandre François Marie de Beauharnais, al kiu ŝi naskis kelkajn gefilojn antaŭ ilia separiĝo. Reveninte al Kari- bio, ŝi estis denove en Parizo en 1791 kaj tie ŝi troviĝis kiam Aŭgustenino de Aragono okazis la Franca Revolucio. Dum la etapo de Konvencio ŝi es- Blomberg tis enkarcerigita dum iom da tempo, ĝis la falo de Robespiero. Batalantinoj Dank’ al siaj sociaj kontaktoj ŝi konatiĝis kun Napoleono Ba- Kvankam, ĝenerale, oni emfazas pri la naparto, al kiu edziniĝis en 1796. Post kelkaj jaroj da iome tem- pacema karaktero de la virinoj, en la pesta geedza vivo, Jozefina estis kronita imperiestrino de Fran- realo foje okazas ke eĉ ne estante mili- cio. En 1810, ĉar ŝi ne naskis herendontan filon al Napoleono, temaj aŭ batalemaj, kelkaj inoj kaze je la paro divorcis kaj Jozefino retiriĝis el la publika vivo kaj mor- neceso sciis dece agadi kiel veraj solda- tis en 1814. Multaj nuntempaj reĝaj familioj devenas de ŝi tra toj. En nia lando estas iuj emblemaj fi- siaj gefiloj edziniĝ(in)taj al personoj de la tiama reĝeco. guroj de virinoj kiuj rolis tiamaniere. Mariana Pineda Famkonata estas la kazo de la t. n., his- Mariana de Pineda kaj Muñoz naskiĝis en 1804 en Granado, pane, Agustina Raimunda María Zara- Hispanio. falo de Robespiero. Dank’ al siaj sociaj. Junaĝe ŝi goza y Domench, naskiĝinta en 1786. edziniĝis al Manuel Peralta Valte, liberala armeoficiro, sed ŝi Ŝi estis en Zaragozo kun sia edzo en restis vidva kun du infanoj en 1822. Estis la epoko kiam la ab- aprilo de 1803 dum tiu urbo estis sieĝ- solutismaj fortoj en Hispanio, kun la apogo de la reĝo Ferdi- ata de trupoj de la franca armeo de Na- nando la 7-a, dediĉiĝis subpremadi la liberalan senton en la poleono. Tie Aŭgustenino realigis tiun lando. Ŝi enviciĝis kun la liberalismio; en 1828 ŝi helpis la fu- faron kiu famigis ŝin. Falinte vunditaj ĝon de malliberejo de sia kuzo, la kapitano Ferdinando Alvarez aŭ mortaj ĉiuj defendantoj de unu por- de Sotomayor, konata liberalulo kiu estis mortkondamnita pro do el la urbo, la francaj trupoj pretiĝis partopreno en la ribelo de Rafaelo de Riego. Ŝi estis arestita asalti ĝin. Aŭgustenino, kiu alvenis ti- akuzita je komploto. Dum la proceso, la juĝisto provis kon- am portante manĝaĵon por sia edzo, vinki ŝin perfidi ŝiajn ideojn por akiri liberecon, sed ŝi rifuzis prenis la meĉon el la manoj de iu vun- kaj estis publike mortigita per garoto. Teatra verko de Federiko dita artileriano kaj sukcesis pafi per garcia Lorca kaj opero de la franca komponisto Louis Saguer kanono sur la francaj trupoj kiuj estis honoras la figuron kaj la memoron de tiu heroino. alkurantaj al la enirejo. La alsaltantoj, Izabela la 2-a de Hispanio timante embuskon, retroiris, kaj novaj defendantoj aliris bloki la truon, plu- Izabela de Burbono, filino de la hispana reĝo Ferdinando la 7-a, naskiĝis en 1830, kaj reĝis inter 1833 kaj 1868. Post la morto daŭrigante la reziston de la urbo. de ŝia patro, estante ŝi 3-jara, rolis kiel regentino ĝis 1840 ŝia Alia simila kazo estis okazinte en nia patrino Maria Kristina de Burbono, kaj de tiu jaro al 1843 re- lando en majo de 1589, en la urbo Ko- gentis la general Espartero. Tiuj jaroj de regenteco ne estis pa- runjo, ĉi-kaze kontraŭ anglaj trupoj, caj; ŝia onklo Karlo ne agnoskis ŝian rajton reĝi kaj estiĝis 16- okaze de alsalto al tiu urbo, komand- jara civila milito. Estante ŝi 16-jara oni organizis ŝian edziniĝon ata de la admiralo kaj antikva korsaro al sia kuzo Francisko de Asizo de Burbono, persono kiu ŝi mal- Francis Drake kadre de la milita in- amis, komencante la sinsekvo de amantoj, inter ili la kapitano terfrontiĝo de la angla reĝino Izabela Puig-Moltó, laŭ plutaj aŭtoroj la vera patro de ŝia filo Alfonso kaj la hispana reĝo Filipo la 2-a. La la 12-a. Dum ŝia reĝado moderniĝis per konstruo de pluraj fer- angloj estis malferminte breĉon en la vojoj kaj progresis la industrio. Ŝia influo sur la politiko de la murego de la urbo kaj komencia al- lando, aŭ la influo kiun aliaj faris pere de ŝi, ofte ne estis adek- salti tra ĝi. Dum tiu alsalto rezultis vata, tio ĝenis potencajn fortojn kiuj organizis ribelon por ek- morta la edzo de Maria Pita. Ŝi, plen- zili ŝin. Ŝi vivis poste ĝis la jaro 1904, plejofte en Francio, kaj kolere, forprenis la lancon de la angla kvankam povis poste reveni en Hispanion, la politika vivo de flago kaj per ĝi mortigis la anglan ofi- la lando daŭrigis sen ŝi. ciron kiu komandis la alsalton, kiu es- tis frato de la admiralo Drake, kio de- Eugenia de Montijo moralizis la alsaltantoj kaj igis ilin re- Ŝi naskiĝis en Granado, Hispanio, en 1826. Ŝia patro estis la tiriĝi. Kelkaj verkoj pritraktas la vivon de tiuj heroaj virinoj. duko de Peñaranda kaj grafo de Teba, kaj ŝia patrino estis skot- devena. Eugenia estis edukita en Parizo, en la monaĥejo Sacre Coeur. Kiam la princo Ludoviko Napoleono iĝis prezidento de la Dua Franca Respubliko, ŝi ĉeestis kun sia patrino en dancado oferita en la Palaco Elizeo. Tie ŝi konatiĝis kun la est- onta imperiestro, kun kiu ŝi edziniĝis en januaro de 1853 est- ante li jam imperiestro. Tri jarojn poste ŝi naskis filon. Ŝia edzo ofte konsultis kun ŝi gravajn aferojn. Post malvenko de la Dua Imperio, la tuta familio ekziliĝis en Brition. Post la morto de Napoleono en 1873, Eŭgenia retiriĝis al vilao en Biarritzo. La eksimperiestrino forpasis 94-jaraĝa en 1920, dum vizito al His- panio. En 1879 estis mortinta ŝia filo kiel brita oficiro en kam- panjo kontraŭ la zuluoj en Afriko. Maria Pita 49