Page 9 - heleco-95
P. 9

spiritan apogon de la Eklezio, kiu aldonis al sia religia   iĝo  de  la  nobelaj  bandoj  kiuj  estis  sukcesintaj  sur-
            aŭtoritato sian intelektan prestiĝon. La Eklezio reguligis   tronigi iun el siaj anoj, aŭ tiuj kiujn la reĝanta monarko
            en  siaj  koncilioj  la  proceduron  de  la  reĝa  sukcedado,   sukcesis altiri kaj tiuj kiuj estis demetitaj el ties poste-
            fortikigis la reĝan povon per la sankoleado de la monar-  noj, la riĉeco kaj la povo kiam estis detronigita ilia reĝa
            koj  kaj  dekretis  severajn  punojn  kontraŭ  la  konspiroj   amiko.  Tiu  batalado  inter  la  bandoj  celante  la  povon
            kaj ribeloj. Dum preskaŭ tuta jarcento la visigota regno   ebligis ke eniru en la landon la bizancanoj, alvokitaj de
            travivis kompleksan  influo-ludojn, reciprokajn servojn   Atanagildo kontraŭ Aĉilo, kaj la frankoj, invititaj de Si-
            kaj humiligoj inter la Eklezio kaj la ŝtato. La Eklezio   senando helpi lin detronigi Suintilon.
            servis la ŝtaton kaj estis servita de ĉi-tiu. Ĝi utiligis la   Ĝuste meze de iu el tiaj bataloj de la altranguloj kaj la
            ŝtaton siaprofite sed ŝanĝe de grandaj kaj hontigaj ce-  grupoj celante la kontrolon de la povo por garantii al si
            doj. Preze de aprobi ĉiujn sukcesajn puĉojn kaj politi-  riĉecon kaj influon okazis la musulmana invado de la
            kajn intrigojn, eĉ se ili estis rompintaj la plej rigorajn   lando mendita de la grupo kiu estis perdinta la politikan
            leĝojn faritajn de si por plifirmigi la respekton al la reĝa   povon  cele  reakiri  ĝin  dank’  al  la  fremda  invado.  La
            aŭtoritato. Ekzemple, kiam la 4-a koncilio, prezidata de   momento estis tre maloportuna por sukcese alfronti tian
            Sankta Isidoro, fermis la okulojn rilate al la ribelo de   defion. Post longa jarcento plena je internaj konfliktoj
            Sisenando kontraŭ Suintilo kun la helpo de la frankoj,   kaj kvereloj, la visigota monarkio estis tre febla kiam,
            kaj nuligis la ekskomunikon kiu li meritis pro tia krimo.   en la jaro 710, mortis la reĝo Vitizo sen klara sukced-
            Kaj simile okazis leĝigante la ribelon de Ĉindasvinto, la   onto ĉar liaj filoj estis infanaĝaj kaj ĉiukaze la elektado
            friponan  manovron  de  Ervigio  kontraŭ  Vambo  kaj  la   de la nova reĝo devus esti farata de la altranguloj de la
            rifuzon de Egiko plenumi la ĵuron respekti la familion   regno. Sed ĝuste tiuj procezoj de elektado de nova mo-
            de  sia  antaŭinto.  Reciproke  ankaŭ  la  reĝoj  humiliĝis   narko estis en tiu regno okazo de la konkurado inter la
            antaŭ la klerikaro: Sisenando surgenuiĝis antaŭ  la  4-a   klanoj de nobeloj kaj episkopoj. Tial la nova reĝo, Ro-
            koncilio por atingi la absolvon, Ervigio prezentiĝis an-  drigo, ne povis kalkuli kun ĉies loĝaleco. Krome la lan-
            taŭ la 12-a koncilio portante ian supozitan leteron de la   do ankoraŭ estis trasuferante la sekvojn de la malsato
            demetita Vambo mendante la solenan oleadon kaj Egi-   de la jaroj 680-687 kaj de la bubona pesto de la jaroj
            ko petis al la 15-a koncilio ke oni liberigu lin el la plen-  687-702.  Kaj  fine,  en  la  nordaj  regionoj,  Asturio  kaj
            umado de la ĵuro kiu malpermesis lin persekuti la fami-  Vaskonio,  estis  ribelo  jam  ekde  la  reĝado  de  Vambo.
            lianojn de sia edzino. La aktoj de la 11-a Koncilio de   En 711, kiam okazis la muzulmana invado, la reĝo Ro-
            Toledo, en la jaro 675, en la kvara jaro de la reĝado de   drigo troviĝis, ĝuste, batalante en Vaskonio.
            Vambo, priskribas la neglektadon kaj la koruptadon de   Tiam la muzulmana ekspansio komenciĝinta en Arabio
            la episkopoj. Iuj montris disdegnon al la kanonaj asem-  en 622, estis progresinte ĝis atingi, interalie, longan kaj
            bleoj;  aliaj  kvereladis  per  perfortaj  rankoroj,  ili  juĝe   sufiĉe larĝan zonon laŭlonge de la norda apudmara zo-
            misfaradis  kontraŭ  ordinaraj  personoj  kaj  faradis  rab-  no de Afriko, ĝis la Gibraltara Markolo. Dum iom da
            adon domaĝe al laikoj, siaj preĝejoj au la fisko. Ilia ko-  tempo kontraŭrezistis la araban ofensivon la urbo Sebto
            lero  kaj  perforto  konkretiĝadis  en  murdojn,  Ili  korup-  subkomande de iu nomata Juliano, fidelulo de la visigo-
            tadis la virinojn de  ĉiuj klasoj, eĉ tiuj de la nobelaro,   ta reĝo Vitizo. Kiam ĉi tiu monarko mortis kaj pluafoje
            postuladis pagon pro la administrado de la sakramentoj   estiĝis en la regno la perforto kaj malakordo, tiu Juliano
            kaj  atigadis  permone  la  religian  konsekradon.  Per  ilia   kapitulacis antaŭ la muzulmanoj kaj konsentis roli kiel
            armita klientaro ili eniris en la ludon de la bandoj kon-  peranto inter ĉi tiuj kaj la bando de la vitizanoj, la venk-
            kurantaj por la politika povo. Implikitaj en tiuj pov-ba-  ita klano en la civilmilito. Sen tiu interna malakordo en
            taloj, ili ne plenumadis sian devon alkuri per siaj fortoj   la visigota regno, eble la maŭra invado de la Iberia Du-
            por sufoki la ribelojn kaj kverelojn okazantaj en la reg-  oninsulo ne estus sukcesinta. Kiel dirite, la muzulmanoj
            no. La apogo de la eklezia aŭtoritato, akirita per privile-  estis  konkerinte,  dum  preskaŭ  unu  jarcento,  grandan
            gioj kaj humiligoj, ne sufiĉis por savi la regnon el la of-  imperion.  En  oriento  ĝi  ampleksis  ĝis  Hindio,  kaj  en
            taj povo-krizoj.                                      okcidento ĝis la Atlantika Oceano. La regiono kiu nun
            La favoro de la reĝoj senĉese pliriĉigadis ties fidelulojn,   nomiĝas Maroko tiam estis estrata de Muzo, kiel guber-
            ĉu pere de donacoj de ter-posedaĵoj, ĉu pere de la asign-  niestro dependenta de la kalifo de Damasko. Kiam Mu-
            ado de regad-postenoj en la provincoj aŭ la kortego. Iuj   zo ricevis la proponon de la vitizanoj interveni ambaŭ-
            monarĥoj volis haltigi la kreskadon de la aristokrataro   profite en la aferoj de la visigota regno, li konsultis la
            pere de sangaj elpurigoj en kiuj la potenculoj perdadis   kalifon kaj ĉi tiu decidis fari provon sendante, en la jaro
            siajn postenojn, sian havaĵon kaj sian vivon. Sed la sa-  710, etan ekspedicion de kvin-cent soldatoj. Tiu ĉi ope-
            maj  reĝoj  kiuj  estis  ordonintaj  teruran  perforton,  kiaj   racio estis sukcesa ĉar en la tiama situacio de la lando
            Leovigildo,  Ĉindasvinto  kaj  Egiko,  rekompencis  siajn   ili renkontis nenian reziston. Dume en la nordo, en Vas-
            fidelulojn  per  la  aljuĝo  de  ter-posedaĵoj  el  la  bienoj   konio, la reĝo Rodrigo estis batalante kontraŭ la eŭskoj
            konfiskitaj  al  siaj  malamikoj,  kaj  tiamaniere  ili  form-  kiam,  Tariko,  la  ĉefa  armeestro  de  Muzo,  transiris  la
            adis ĉirkaŭ si novajn kamarilojn konstituantaj potencan   Gibraltaran Markolon en la nokto de la 27-a al la 28-a
            aristokrataron favorita per novaj privilegioj kiuj tenden-  de aprilo de la jaro 711 komandante armeon da 7.000
            cis iĝi heredaj. Pludaŭris la lukto de la nobelaj klanoj   homoj. Per grandaj ŝipoj li transportis tiam tiuj infan-
            celante domini la monarkion. Pludaŭris la kontraŭfront-  teriaj  fortoj,  sed  kavalerio  ankoraŭ  ne.  Per  tiuj  for-

                                                               9
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14