Page 9 - heleco-95
P. 9
spiritan apogon de la Eklezio, kiu aldonis al sia religia iĝo de la nobelaj bandoj kiuj estis sukcesintaj sur-
aŭtoritato sian intelektan prestiĝon. La Eklezio reguligis tronigi iun el siaj anoj, aŭ tiuj kiujn la reĝanta monarko
en siaj koncilioj la proceduron de la reĝa sukcedado, sukcesis altiri kaj tiuj kiuj estis demetitaj el ties poste-
fortikigis la reĝan povon per la sankoleado de la monar- noj, la riĉeco kaj la povo kiam estis detronigita ilia reĝa
koj kaj dekretis severajn punojn kontraŭ la konspiroj amiko. Tiu batalado inter la bandoj celante la povon
kaj ribeloj. Dum preskaŭ tuta jarcento la visigota regno ebligis ke eniru en la landon la bizancanoj, alvokitaj de
travivis kompleksan influo-ludojn, reciprokajn servojn Atanagildo kontraŭ Aĉilo, kaj la frankoj, invititaj de Si-
kaj humiligoj inter la Eklezio kaj la ŝtato. La Eklezio senando helpi lin detronigi Suintilon.
servis la ŝtaton kaj estis servita de ĉi-tiu. Ĝi utiligis la Ĝuste meze de iu el tiaj bataloj de la altranguloj kaj la
ŝtaton siaprofite sed ŝanĝe de grandaj kaj hontigaj ce- grupoj celante la kontrolon de la povo por garantii al si
doj. Preze de aprobi ĉiujn sukcesajn puĉojn kaj politi- riĉecon kaj influon okazis la musulmana invado de la
kajn intrigojn, eĉ se ili estis rompintaj la plej rigorajn lando mendita de la grupo kiu estis perdinta la politikan
leĝojn faritajn de si por plifirmigi la respekton al la reĝa povon cele reakiri ĝin dank’ al la fremda invado. La
aŭtoritato. Ekzemple, kiam la 4-a koncilio, prezidata de momento estis tre maloportuna por sukcese alfronti tian
Sankta Isidoro, fermis la okulojn rilate al la ribelo de defion. Post longa jarcento plena je internaj konfliktoj
Sisenando kontraŭ Suintilo kun la helpo de la frankoj, kaj kvereloj, la visigota monarkio estis tre febla kiam,
kaj nuligis la ekskomunikon kiu li meritis pro tia krimo. en la jaro 710, mortis la reĝo Vitizo sen klara sukced-
Kaj simile okazis leĝigante la ribelon de Ĉindasvinto, la onto ĉar liaj filoj estis infanaĝaj kaj ĉiukaze la elektado
friponan manovron de Ervigio kontraŭ Vambo kaj la de la nova reĝo devus esti farata de la altranguloj de la
rifuzon de Egiko plenumi la ĵuron respekti la familion regno. Sed ĝuste tiuj procezoj de elektado de nova mo-
de sia antaŭinto. Reciproke ankaŭ la reĝoj humiliĝis narko estis en tiu regno okazo de la konkurado inter la
antaŭ la klerikaro: Sisenando surgenuiĝis antaŭ la 4-a klanoj de nobeloj kaj episkopoj. Tial la nova reĝo, Ro-
koncilio por atingi la absolvon, Ervigio prezentiĝis an- drigo, ne povis kalkuli kun ĉies loĝaleco. Krome la lan-
taŭ la 12-a koncilio portante ian supozitan leteron de la do ankoraŭ estis trasuferante la sekvojn de la malsato
demetita Vambo mendante la solenan oleadon kaj Egi- de la jaroj 680-687 kaj de la bubona pesto de la jaroj
ko petis al la 15-a koncilio ke oni liberigu lin el la plen- 687-702. Kaj fine, en la nordaj regionoj, Asturio kaj
umado de la ĵuro kiu malpermesis lin persekuti la fami- Vaskonio, estis ribelo jam ekde la reĝado de Vambo.
lianojn de sia edzino. La aktoj de la 11-a Koncilio de En 711, kiam okazis la muzulmana invado, la reĝo Ro-
Toledo, en la jaro 675, en la kvara jaro de la reĝado de drigo troviĝis, ĝuste, batalante en Vaskonio.
Vambo, priskribas la neglektadon kaj la koruptadon de Tiam la muzulmana ekspansio komenciĝinta en Arabio
la episkopoj. Iuj montris disdegnon al la kanonaj asem- en 622, estis progresinte ĝis atingi, interalie, longan kaj
bleoj; aliaj kvereladis per perfortaj rankoroj, ili juĝe sufiĉe larĝan zonon laŭlonge de la norda apudmara zo-
misfaradis kontraŭ ordinaraj personoj kaj faradis rab- no de Afriko, ĝis la Gibraltara Markolo. Dum iom da
adon domaĝe al laikoj, siaj preĝejoj au la fisko. Ilia ko- tempo kontraŭrezistis la araban ofensivon la urbo Sebto
lero kaj perforto konkretiĝadis en murdojn, Ili korup- subkomande de iu nomata Juliano, fidelulo de la visigo-
tadis la virinojn de ĉiuj klasoj, eĉ tiuj de la nobelaro, ta reĝo Vitizo. Kiam ĉi tiu monarko mortis kaj pluafoje
postuladis pagon pro la administrado de la sakramentoj estiĝis en la regno la perforto kaj malakordo, tiu Juliano
kaj atigadis permone la religian konsekradon. Per ilia kapitulacis antaŭ la muzulmanoj kaj konsentis roli kiel
armita klientaro ili eniris en la ludon de la bandoj kon- peranto inter ĉi tiuj kaj la bando de la vitizanoj, la venk-
kurantaj por la politika povo. Implikitaj en tiuj pov-ba- ita klano en la civilmilito. Sen tiu interna malakordo en
taloj, ili ne plenumadis sian devon alkuri per siaj fortoj la visigota regno, eble la maŭra invado de la Iberia Du-
por sufoki la ribelojn kaj kverelojn okazantaj en la reg- oninsulo ne estus sukcesinta. Kiel dirite, la muzulmanoj
no. La apogo de la eklezia aŭtoritato, akirita per privile- estis konkerinte, dum preskaŭ unu jarcento, grandan
gioj kaj humiligoj, ne sufiĉis por savi la regnon el la of- imperion. En oriento ĝi ampleksis ĝis Hindio, kaj en
taj povo-krizoj. okcidento ĝis la Atlantika Oceano. La regiono kiu nun
La favoro de la reĝoj senĉese pliriĉigadis ties fidelulojn, nomiĝas Maroko tiam estis estrata de Muzo, kiel guber-
ĉu pere de donacoj de ter-posedaĵoj, ĉu pere de la asign- niestro dependenta de la kalifo de Damasko. Kiam Mu-
ado de regad-postenoj en la provincoj aŭ la kortego. Iuj zo ricevis la proponon de la vitizanoj interveni ambaŭ-
monarĥoj volis haltigi la kreskadon de la aristokrataro profite en la aferoj de la visigota regno, li konsultis la
pere de sangaj elpurigoj en kiuj la potenculoj perdadis kalifon kaj ĉi tiu decidis fari provon sendante, en la jaro
siajn postenojn, sian havaĵon kaj sian vivon. Sed la sa- 710, etan ekspedicion de kvin-cent soldatoj. Tiu ĉi ope-
maj reĝoj kiuj estis ordonintaj teruran perforton, kiaj racio estis sukcesa ĉar en la tiama situacio de la lando
Leovigildo, Ĉindasvinto kaj Egiko, rekompencis siajn ili renkontis nenian reziston. Dume en la nordo, en Vas-
fidelulojn per la aljuĝo de ter-posedaĵoj el la bienoj konio, la reĝo Rodrigo estis batalante kontraŭ la eŭskoj
konfiskitaj al siaj malamikoj, kaj tiamaniere ili form- kiam, Tariko, la ĉefa armeestro de Muzo, transiris la
adis ĉirkaŭ si novajn kamarilojn konstituantaj potencan Gibraltaran Markolon en la nokto de la 27-a al la 28-a
aristokrataron favorita per novaj privilegioj kiuj tenden- de aprilo de la jaro 711 komandante armeon da 7.000
cis iĝi heredaj. Pludaŭris la lukto de la nobelaj klanoj homoj. Per grandaj ŝipoj li transportis tiam tiuj infan-
celante domini la monarkion. Pludaŭris la kontraŭfront- teriaj fortoj, sed kavalerio ankoraŭ ne. Per tiuj for-
9