Page 11 - heleco-95

Kvankam mankas certa informo pri tio, ŝajnas ke post aranoj malbone romanigitaj kaj eĉ malpli submetigitaj
la islama konkero de la iberia duoninsulo, ekloĝis ioma al la visigotoj, estis sukcesa la alvoko de Pelajo kaj
berbera loĝantaro en la galegia kaj en la asturia terito- sekvis lin en la ribelo. Pelajo kunvokis ilin en ĝenera-
rioj. Verŝajne ĝia rolo estis kontroli la submetitan indi- lan asembleon kaj tie oni agnoskis lin kiel militestro.
ĝenan loĝantaron. La submetitaj kristanoj devis pagi Estis la jaro 718. Eble je la komenco la visigota nobel-
tributojn kaj eble ankaŭ transdoni ostaĝojn al Kordovo aro de la regiono ne intervenis en la ribelo, sed unuiĝis
kiel garantio de obeado. La berbero Munuzo, kunulo al ĝi poste kiam ili vidis ĝin triumfanta. La ribelintoj
de Tariko, regadis tiun teritorion ekde Leon-urbo. ĉesis pagadi tributojn al la muzulmanoj kaj atakadis
Pri la persono de Pelajo, antaŭ lia interveno en la astu- tiujn instalitajn en la regiono. En Kordovo, politika
ra ribelo de la jaro 718 aŭ 719, manke de pli certa scio, ĉefurbo de la muzulmana povo, komence oni ne pri-
ni devas kontentiĝi kun tio kio diras la legendo: ke li atentis la okazaĵojn de la la norda parto de la lando.
estis gota enmigrinto, filo de iu duko nomata Fafilo, Hispanio, aŭ se oni preferas nomi ĝin Iberio, ankoraŭ
kiu havis ian rangon en la kortego de la lasta visigota ne esti tute submetigita; eble estis fokusoj de ribelo en
reĝo, kaj ke post ĉi ties malvenko kaj la la kapto de la kelkaj aliaj lokoj; krome la araboj estis kontemplante
lando far la islamanoj li retiriĝis al Galegio kaj poste al tiam la entreprenon de pliaj kampanjoj de ekspansio,
Asturio atendante konvenan okazon por kontraŭfronti konkrete tra Francio. La fakto ke en iu eta valo en la
la invadintojn. Daŭre laŭ la legendo kiu estis registrita ekstrema nordo de Hispanio iuj montaranoj organizis
en la kristanaj kronikoj, la maŭra guberniestro Munuzo gerilon estis malgrava afero kompare al la ambiciaj
enamiĝis al la fratino de Pelajo kaj por eviti ĉi ties opo- planoj de ekspansio kiujn oni estis farante tiam en Kor-
non al lia amo sendis lin kiel ostaĝon al Kordovo. La dovo kie, cetere, la administracia organizado de la kon-
restado de Pelajo en ĉi tiu emirlanda ĉefurbo estas kon- kerita teritorio ankoraŭ ne estis plene realigita.
firmata ankaŭ de arabaj inform-fontoj. Ĉiukaze li fuĝis En la jaro 719, la ĝistiama maŭra regnestro aŭ ŭalio,
el tie kaj revenis en Asturion. Al-Hurr, estis anstataŭita de Al-Samah. La nova ŭalio
De tiam Pelajo komencis konspiri kontraŭ la islama plu dediĉiĝis organizi la konkeradon la Narbona Gal-
povo, kiu ordonis la kapton de la fuĝinto. Li eskapis el ujo kaj la administradon de la konkerita Iberio, al kiu
siaj persekutantoj kaj post transiri la riveron Pilognon la muzulmano asignis la nomon de Al-Andalus (kion
rifuĝis en la montara zono kiu nuntempe estas nomata ni povas esperantigi kiel Andalusio aŭ Andaluzio). La
Pintoj de Europo. Tie, konkrete en la valo de Kango, in-surgentoj de la asturaj montaroj tute ne meritis altiri
estis okazante tiam iu juĝa asembleo. Ĉar tiam la situ- lian atenton. Al-Samah estis alveninta el Afriko kun
acio de Pelajo estis tia de ribelulo, li devis fuĝi kaj sin nova armeo. Liaj soldatoj volis partopreni en la disdon-
kaŝi aŭ armite konspiri kontraŭ la okupantoj de la re- ado de la konkeritaj teroj, kaj li volis komplezi ilin, sed
giono kaj rezisti. Li elektis la duan opcion kaj varbis la soldatoj de la armeoj de Tariko kaj Muzo rifuzis
siajn unuajn sekvantojn inter tiuj asturoj kiuj aliris al la kundividi kun la nov-alvenintoj la frukton de sia kon-
asembleo de Kango. Eble ne rezultis al li malfacile ins- kerado kaj deklaris ke se ili devus fari tion, ili preferus
tigi la ribelon de la enloĝantoj de tiu montara terzono. reveni en siajn deven-lokojn. Oni komunikis la estiĝon
Reale, ili ĉiam estis pretaj ribeli kontraŭ la establita po- de tiu konflikto al Umaro, la kalifo de Damasko, kaj ĉi
vo en la lando, kontraŭ la romianoj, kontraŭ la visigo- tiu, laŭ arabaj inform-fontoj, kontemplis la eblecon for-
toj… La stimulo por tion fari estis plibonigi sian situa- lasi Andalusion. Se oni estus realiginta tiun ideon, la
cion de montaraj bestbredistoj je kosto de la terkultur- historio de la sekvintaj jarcentoj estus tute alia ol ĝi
istoj de la ebena parto de la teritorio. Do, oni povas reale estis. Sed la ŭalio Al-Samah dekonvinkis lin el
pensi ke ilia ribelo kontraŭ la maŭroj havis saman kia- tiu plano kaj sukcesis establi harmonion inter la mem-
lon kaj ke la diferenco de religio ne multe influis en la broj de la muzulmanaj armeoj en Andalusio, kaj super-
aferon. Ja, en tiu epoko la kristaniĝo de tiuj asturoj ver- inte tiun problemon li entreprenis la konkeradon de la
ŝajne estis tre supraĵa. Ĉiukaze, inter tiuj sovaĝaj mont- transpirineaj teritorioj.

11