Page 10 - heleco-95

toj li sukcesis okupi la Bahion nun nomatan Algeciro duoninsulo. Multaj vitizanoj kunlaboris kun la islam-
kaj venkis la fortojn tiam disponeblajn por la defendo anoj cele konservi siajn registrar-postenojn kaj posed-
de la lando. De tiam la muzulmanoj povis rajde iri tra la aĵojn, kaj kunlaboris per trompoj, minacoj kaj eĉ per-
iberia teritorio. Tariko malrapide antaŭeniris tra la ro- forto kontraŭ siajn sampatrianoj kiuj volis rezisti. La
mia vojo direkte al Seviljo post okupi kelkajn distrik- renkontiĝo inter Tariko kaj Muzo tute ne estis afabla.
tojn de la zono. Li petis pliajn trupojn al Muzo kaj per Muzo mistraktis sian subulon kaj eble agresis lin ĉar
ili li formis armeon da proksimume dekkvin-mil sol- enviis ties sukceson kaj la riĉaĵojn kiujn li atingis el ties
datoj. Post pluraj semajnoj la reĝo Rodrigo ricevis in- predado de la konkerita teritorio. La emo je militpred-
formon pri la elŝipiĝo de Tariko. Li devis interrompi ado, ja, estis unu el la ĉefaj instigiloj de la rapida dis-
sian bataladon en la nordo kontraŭ la vaskoj por rapide vastiĝo de la islamismo. En Toledo Tariko devis trans-
alfronti la danĝeron en la sudo. Li eble konis nenion pri doni al Muzo la reĝan trezoron de la visigotoj. La filoj
la perfido de la vitizanoj. La informo pri la postaj okaz- de Vitizo ne ricevis la promesitan tronon de ilia patro;
aĵoj, la militado inter visigotoj kaj araboj, kaj la konke- Muzo proklamis la suverenecon de la kalifo de Damas-
ro de la Iberia Duoninsulo far ĉi lasta, en la daŭro de du ko. La armeoj de Muzo kaj Tariko agadis speciale krue-
jaroj, venis al ni, ĝuste, el arabaj fontoj. le en tiuj hispanaj teritorioj kiuj iam distingiĝis pro ties
Kiam la armeoj de Rodrigo kaj Tariko estis unu fronte ribelemo kontraŭ la romianoj kaj la visigotoj: Vasko-
al la alia, ambaŭ restis dum pluraj tagoj observante unu nio, Kantabrio, Asturio… Tiu politiko celis deadmoni
la alian kaj reciproke provante la kapablon de la kon- la loĝantaron de tiuj regionoj pri eblaj estontaj ribeloj.
traŭuloj per etaj atakoj. Tariko eble estis atendante ke Kaj la dispredado estis ĝenerala, tiel en tiuj ribelemaj
ties sekretaj aliancanoj, la vitizanoj, plenumu ties pro- zonoj kiel en la lokoj kie, iu aŭ alimaniere, oni malfer-
meson perfidi Rodrigon por plifaciligi la muzulmanan mis la pordojn al la invadantaj trupoj. La konkerado de
venkon. Sed tiuj eble profitis tiujn tagojn de atendo kaj la tuta iberia duoninsulo dauris du jarojn. Muzo neniam
etaj bataletoj por subfosi la spirt-forton de la visigota eniris en Asturion –cetere la arabaj kronikistoj neniam
armeo cele ebligi la deziritan malvenkon de la reĝo kiu uzis tiun lok-nomon– li iris tra la romia vojo el Zarago-
venkis ilin. Komenciĝinte la batalo, la visigotoj bone zo al Astorgo destine al Galegio. Sed antaŭ lia alveno al
rezistis, sed kiam la trupoj de la komplotintaj nobeloj ĉi tiu regiono li ricevis ordonon adresiĝi al Damasko.
transiris al la malamiko, la aloj de la armeo de Rodrigo Tie jam oni sciis pri la disputo inter la du konkerintaj
senorde disfuĝis. La centro de la armeo rezistis dum- armeestroj. En la kortego de la kalifo estiĝis duboj pri
tempe sed fine estis venkita de la muzulmanoj kaj la la lojaleco de Muzo kaj oni volis ke ĉi tiu faru detalan
reĝo Rodigo mem mortis dum tiu batalo. Ŝajnas ke tiu kalkulon de la akirita milit-preda riĉaĵo. Li ne hastis
venko de la maŭra armeo en tiu batalo, nomata Gvada- plenumi la ordonon kaj lia malfruo pligrandigis la sus-
leto, ne estis definitiva ĉar iom poste okazis alia batalo pektojn de la kalifo kaj oni realvokis lin tuj prezentiĝi
en Eciĥo. Ĉi-foje ne okazis perfido kaj tial la muzulm- en Damaskon. Li troviĝis en Lugo kiam oni devigis lin
anoj suferis grandajn perdojn, sed fine ili venkis kaj la aliri al Oriento. Tiam estis jam finiĝinta la kampanjo en
visigota malvenko estis kompleta. la nordo de Hispanio. Laŭ la arabaj kronikoj, la krist-
La visigota regno definitive pereis. La urbo Kordovo anoj de tiu terzono estis submetiĝintaj kaj konsentís
estis kaptita de iu taĉmento subkomande de Mugaito, pagadi tributojn. Ankaŭ la t. n. «Profeteca Kroniko»,
kas poste sekvis la falo de aliaj gravaj centroj de la lan- verkita unu jarcento kaj duono poste en la kristana Reg-
do, inter ili Toledo, la visigota ĉefurbo, foje per sur- no de Asturio, mencias tiun intertraktaton de la tieaj
prizo sed ofte per kapitulaco aŭ perfido far la vitizanoj kristanoj kaj la islamanoj. Ŝajnas certe ke estis arabaj
okupantaj gravajn administraciajn postenojn. Dume Ta- setlejoj en la regiono, sed ne eblas koni ilian nombron,
riko iompostiom okupadis la landan teritorion kaj alve- nek la densecon aŭ proporcion de la islama loĝantaro
nis al Astorgo. De tie li revenis al Toledo sciinte ke kompare al tiu de la indiĝena loĝantaro. Eble la enloĝ-
Muzo estis alveninta el Afriko. Ĉi tiu venis komandante ado aŭ instaliĝo de la maŭroj en la norda franĝo de His-
pluajn dekok-mil muzulmanajn soldatojn por daurigi la panio okazis iompostiom laŭloge de la sekvintaj jaroj
konkeradon. Muza intencis eviti ke la tuta gloro de la kaj sendube tiuj setllokoj havis karakteron je militistaj
konkrero de Iberio kaj ĉi ties riĉaĵoj estu por lia subulo. garnizonoj. En la jaro 718 la scenejo estis preta por la
Ambaŭ armeestroj daurigis la okupadon de la iberia historio de la Regno de Asturio kiun ni volas rakonti.

Batalo de Gvadaleto
10