Page 106 - heleco-96

boratorio malpliĝis sed ŝi plendediĉiĝis al
la organizado kaj liderado de la laborato-
riaj laboroj, kaj ŝi daŭre gvidadis sian kur-
son en la Sorbono. Antaŭ ŝia morto ŝi ha-

vis okazon koni siajn genepojn, la gefilojn
de Irena kaj Frédéric Joliot: Helena, nask-
iĝinta en 1927 kaj Pierre, naskiĝinta en

1932. En la jaro 1931, Maria Kurio duafoje
vizitis Hispanion. La 22-an de aprilo, ĝuste
unu semajnon post la proklamado de la Res-

publiko en ĉi tiu lando, ŝi prelegis en la Do-
mo de Studentoj; la titolo de ŝia konferenco
estis «La radioaktiveco kaj la revolucio

de la scienco». Poste ŝi vizitis la Alham-
bron de Granado; ekzistas foto ŝia kun ŝia
filino Eva en tiu loko. En oktobro de tiu sa-
ma jaro ŝi partoprenis en Romo la Interna-

cian Kongreson pri Nuklea Fiziko. Ekzis-
tas foto en kiu ŝi aperas apud Guglielmo
Marconi kun aliaj scienculoj.

En 1932 Maria suferis en la laboratorio ak-
cidenton kiu ŝajnis la komenciĝo de ŝia de-
kadenco. Ŝi falis kaj frakturiĝis ŝia dekstra
pojno. Kvankam temis pri simpla frakturo

el kiu ŝi devus rapide resaniĝi, ne okazis
tiele. Post tiu akcidento ŝia ĝenerala san-
stato serioze malboniĝis; la brul-vundoj de

ŝiaj fingroj ege inflamiĝis, kaj pliintesiĝis
ŝiaj problemoj pri aŭdo kaj vido. Krome tre
doloris al ŝi la kapo kaj ŝi devis resti dum-

longe enlite. Ŝi komprenis ke sia fino estis
proksima. Tamen ŝi ne ĉesis en la demarŝ-
ado de la laboratorio kaj la klopodo kolekti

fondusojn por ties subtenado.
Komence de la jaro 1933, kvankam Maria
sentis sin tre laca, ŝi gvidadis en la Univer-
sitato du klasojn ĉiusemajne. Sed fine de

tiu jaro ŝi suferis vezikan kalkuluson. Spit’
al ĉio ĉi, Maria klopodis daŭrigi ion similan
al normala vivo. Dum la Paska Semajno de

1934 ŝi faris, kun ŝia fratino Bronia, voja-

106