Page 28 - heleco-93_Neat
P. 28
okazis inter la antikva, ankaŭ nomata a. K. (antaŭ Kris- econ, ĉar ili satiĝos. Feliĉaj estas la kompatemaj, ĉar to), kaj la nova, ankaŭ nomata p. K. (post Kristo). Kiel ili ricevos kompaton. Feliĉaj estas la kore puraj, ĉar sciate, la vorto Kristo estas la grek-lingva traduko de la ili vidos Dion. Feliĉaj estas la pacigantoj, ĉar filoj de hebrea vorto Mesio, kies signifon ni jam vidis en la Dio ili estos nomataj. Feliĉaj estas tiuj, kiuj estas per- unua ĉapitro. sekutitaj pro justeco, ĉar ilia estas la regno de la ĉie- Nu, se ni volas traesplori la aperon de tiu morala kons- lo. Feliĉaj estas vi, kiam oni vin riproĉos kaj perseku- cienco aŭ altruismo kiu enkondukiĝis en la procezo de tos kaj false vin kalumnios pro mi. Ĝoju kaj raviĝu, la homa civiliziĝo, ni devas rekonduki nian raportadon ĉar via rekompenco estos granda en la ĉielo; ĉar tiel al la fino de tiu unua ĉapitro. Kiu estis tiu Kristo, sufi- oni persekutis la profetojn, kiuj estis antaŭ vi. ĉe grava por ke oni dividu la homan historion en du Vi estas la salo de la tero; sed se la salo sengustiĝis, etapojn: antaŭ kaj post li? En la menciita ĉapitro ni per kio ĝi estos salita? ĝi jam taŭgas por nenio, krom prezentis lin kiel la kulmino de la profeta tradicio de la por esti elĵetita kaj piedpremita de homoj. Vi estas la juda popolo. Kiel juda Mesio li estis sufiĉe misfortuna; lumo de la mondo. Urbo starigita sur monto ne povas li ne estis aceptata de sia popolo sed, strange, li fariĝis esti kaŝita. Kiam oni bruligas lampon, oni metas ĝin referaĵo de nova civilizacio kiu anstataŭis la romian ne sub grenmezurilon, sed sur la lampingon; kaj ĝi imperion post ĉi ties disfalo. Li faris neniun materian lumas sur ĉiujn, kiuj estas en la domo. Tiel same via alportaĵon nek inventon al la homa civilizacio. Li gaj- lumo lumu antaŭ homoj, por ke ili vidu viajn bonajn nis neniun militon, fondis neniun imperion, kaj regis farojn, kaj gloru vian Patron, kiu estas en la ĉielo... neniuloke. Krome oni ne multe scias pri li: nur iometan …Vi aŭdis, ke estas dirite: Okulon pro okulo, kaj informon pri la lastaj du jaroj kaj duono de lia vivo, kiu denton pro dento; sed mi diras al vi: Ne rezistu al cetere ne estis tre longa, kaj krome finiĝis ne tre honor- malbono; sed al tiu, kiu frapas vian dekstran vangon, ind-maniere: krucumita inter du deliktuloj en iu mal- turnu ankaŭ la alian. Kaj se iu deziras procesi kon- grava angulo de la romia imperio. Kaj tamen oni ver- traŭ vi, por forpreni vian tunikon, lasu lin preni an- kis, kaj daŭre oni verkas, pri li pli da libroj ol pri iu ajn kaŭ vian mantelon. Kaj se iu devigas vin iri unu mej- alia homo. Ŝajnas ke ĉiuj liaj verkintoj pensas ke ili ha- lon, iru kun li du. Donu al tiu, kiu petas de vi; kaj ne vas ion gravan diri pri li, kio ne estis dirita de aliaj. Nu, deturnu vin de tiu, kiu deziras prunti de vi. eble tia estas ankaŭ nia kazo. Ni pensas ke oni devas Vi aŭdis, ke estas dirite: Amu vian proksimulon, kaj ion diri pri lia grava alportaĵo al la homa civilizacio: la malamu viajn malamikojn; sed mi diras al vi: Amu morala konscienco. Lia alportaĵo al la civilizacio estas viajn malamikojn, kaj preĝu por viaj persekut- nur spirita. Li celis regi ne en la kalendaro sed en la antoj; por ke vi estu filoj de via Patro, kiu estas en la homa koro, t. e. en tiu parto de la homa cerbo kiun, ĉielo; ĉar Li levas Sian sunon sur la malbonulojn kaj ĝenerale, oni konsideras la ejo de la homaj sentoj, aŭ bonulojn, kaj sendas pluvon sur la justulojn kaj la pli ĝuste la ejo de la ideoj ĉar la sentoj estas spontana maljustulojn. Ĉar se vi amas tiujn, kiuj amas vin, travivaĵo kiu ne bezonas instigilon. kian rekompencon vi havas? ĉu ne tion saman faras Jes, ni temos pri la morala konscienco kaj ĝia rolo en la eĉ la impostistoj? Kaj se vi salutas nur sole viajn fra- homa historio, en la klasbatalo. Unuavide ŝajnas ke tojn, kion ekstran vi faras? ĉu ne tion saman faras eĉ klasbatalo kaj karitato aŭ morala konscienco estas kon- la nacianoj? Estu do perfektaj, kiel ankaŭ via ĉiela traŭdiraj konceptoj, ĉar la klasbataloj kiujn ni priskribis Patro estas perfekta... ĝis nun estis sango-verŝado, perforto, malamo… do ĉio Evidentas ke tiuj ordonoj de Jesuo, fakte, signifas re- male ol karitato, altruismo, sinofero… Jen, ĝuste pro zigni la proprajn rajtojn. Sed klarigendas ke tiu teniĝo tio estas interesa tiu koncepto kaj la maniero kiel ĝi in- ne estas masoĥismo, ankaŭ ne radikaleco de frenezulo teragadis/as kun la klasbatalo. situita for de la realeco. Temas pri la formulado de la Do, komence, ni vidu la kernajn ideojn de la doktrino principo de altruismo aŭ bonfarado kiun oni proponas sur kiu baziĝis la altruisma alvoko, sed ne nur la ideojn kiel homa agado kapabla transformi la realecon. formulitaj de la Majstro Jesuo sed ankaŭ la modelon de En la supre transkribita evangelia tekst-peco aperas la vivmaniero kiun li enkarnigis. Kiel sciate, tiun materia- vorto “nacianoj”. Anstataŭ ĝi, la tradukinto estus pov- lon oni eltiras el la libraro nomata Evangelio, kvar- inta meti la vorton “gojoj” ĉar “gojo” estis aceptita de libra kolekto kiu komencis esti verkata kvardek jarojn la PIV kun la sama signifo. Laŭ la PIV, ĝia signifo es- post la morto de tiu profeto surbaze de memoraĵoj de tas “ne-judo”. Se en la menciita teksto oni parolas pri homoj kiuj konis lin persone. Rilate al lia vivmaniero nacianoj aŭ gojoj tria-persone estis pro tio ke tiel la pa- rimarkindas ke li elektis la plej malaltrangan rolon kiu rolanto kiel la aŭskultantoj estis judoj. Tio montras al la socio povas asigni, tiun de ekzekutata deliktulo. Li, ni ke Jesuo konsideris siajn sekvantojn kiel interna gru- ja, estis mortpunita tial ke li kontraŭfrontis la sistemon. po de la judismo kaj ne kiel aparta religio. Sed en la La plej grava afero por li estis la resanigo de la mal- realo ofte okazas ne-atenditaĵoj. La instruo de tiu pro- sanuloj, la nutrado de la malriĉuloj, la digno kaj res- feto ne atingis egan sukceson en la juda mondo –post pekto kiun meritas ĉiu homa estaĵo. Lia instruo: kelkaj jardekoj la judoj akceptintaj tiun mesaĝon estis Feliĉaj estas la malriĉaj en spirito, ĉar ilia estas la forpelitaj el la komunumo de tiu popolo– kaj tamen ĝi regno de la ĉielo. Feliĉaj estas la plorantaj, ĉar ili iĝis religio kiu tre disvastiĝis, laŭlonge de kelkaj jar- konsoliĝos. Feliĉaj estas la humilaj, ĉar ili heredos la centoj, en la gojaj medioj, en Oriento (Persujo) kaj ĉefe teron. Feliĉaj estas tiuj, kiuj malsatas kaj soifas just- en la Romia Imperio, kie ĝi iam iĝis oficiala religio. 28