Page 23 - heleco-95_Neat

me, komencis naskiĝi socio kies dominanta ideolo- rikoj, la solaj kiuj scipovis skribi, provizis pri la vir- gio estis tiu de la kristana eklezio. La episkopoj de inoj. Malgraŭ tiu malfacilaĵo, hodiaŭ ni renkontas Romo baldaŭ konstatis ke ili, hazarde, iĝis la plej grandajn figurojn kiel Eleonoro de Akvitanio, Joha- altrangaj figuroj en la teritorio kiu iam konstituis la na de Arko aŭ Christine de Tretas kaj aliajn kiujn ni okcidentan parton de la Romia Imperio. Kongrue mencios poste, kaj ankaŭ multajn elementojn de la kun tiu rolo kiun la historio asignis al ili, la papoj ĉiutaga vivo: ni povas scii, kion ili manĝis, kion ili survestis sin per la purpura robo de la iamaj imperi- faris, kiel ili kuiris, vestis, ktp. estroj kaj alprenis la imperiestrajn titolojn de Plejalta La loko kiun la dominanta ideologio asignis al la Pontifiko kaj Plejsupera Pastro. Kaj de tiom alta po- virino estis tiu de absoluta malsupereco kaj submet- zicio la Eklezio komencis modli la novan socion. La iĝo al la viro ene kaj for de la eklezia medio. En la doktrino, la leĝaro, la valoroj, la mond-konceptado, familio la virino ĉiam dependis de unu viro, havis la ideologio kaj la interesoj de la Eklezio sendiskute nenian juran respondecon kaj ĝuis malmultajn raj- fariĝis la dominantaj kulturaj elementoj de la nova, tojn. La leĝaro, bazita sur la eklezia kanona kodo, Okcidenta, socio. celis la konservadon de tiu situacio. La situacio ne Ĉu vere sendiskute? Komence povis ŝajni ke jes. estis pli bona por la virinoj en la monaĥa vivo. Kiel dirite, la evoluado de la socio estis tre lanta en Kvankam la eklezia kanona kodo agnoskadis kaj la unuaj jarcentoj de la longa epoko kiun ni pri- postuladis ke tiel por la edziniĝo kiel por la religia temas, sed la iompostioma plirapidiĝo de tiu procezo servado, la virino rajtus libere elekti, fakte kaj reale respegulis la kreskantan emancipiĝon de la socio el en ambaŭ kazoj estis la patro aŭ la vira kuratoro tiu la eklezia kuratoreco. Tiu interfrontiĝo inter la Ekle- kiu decidis ŝian destinon. Konsiderante ke, laŭ la do- zio kiu sin konsideris patrino de la Okcidenta socio minanta ideologio, la plej grava virto por la virinoj kaj ĉi tiu socio kiu maturiĝadis kaj emis emancipiĝi estas ĉasteco, la seksa afero estas amplekse pritrakt- traspertis sobojn kaj sorojn kiuj signifis avancojn kaj ita de la klerikaro. Ĉi-rilate la tiamaj debatoj ĉiam retroirojn rilate al la celo –ankoraŭ ne plene ating- konkludis ke la seksa agado devas esti senigita je la ita– de egaleco inter la civitanoj. Iompostiom la emo al ĝuado kaj celi nur naskadon de idaro. Tial reĝoj de la nacioj de Okcidenta Eŭropo reakiris la por virinoj la sekseco eblas nur edziniĝe kaj kun la povon de la iamaj imperiestroj domaĝe al la feŭd- propra edzo, ne permesante al edziniĝinta virino, sub ismo kiun la Eklezio, ŝajne, volis konsekri kiel defi- puno je mokado kaj morto, ekstergeedzecajn aŭ adul- nitiva sociekonomia sistemo kaj al la povo de la pa- tajn rilatoj. Laŭ la ideo kiun oni povas eltiri el la tia- poj sur la laika aŭtoritato kaj sur grandparto el la ita- maj libroj, la ideo pri vivo, amo kaj virino estis pli la teritorio. Iompostiom disvastiĝis la kulturo, nask- ideala ol reala. La Korteza Amo estis ĝia plejsupera iĝis kaj disvolviĝis la universitatoj kaj la presarto kaj esprimo, kaj laŭ tiu modelo la virino devas esti ĉasta, aperis sciencistoj kiel Koperniko kaj Galileo kiuj prudenta, laborema, honesta, trankvila, bela kaj mir- komencis ruinigi la mondkonceptadon kiun la kle- inde klera, kapabla amuzi kaj surprizi sian kavaliron. rikaro deziris konservi. Iompostiom la burĝaro kaj Evidentas ke tiu modelo estis ellaborita kaj postulita la kamparanaro pridiskutis kaj kontraŭbatalis la elit- de religiuloj senkonekse kun la realo de la virinoj de isman sistemon de la feŭdisma aristokrataro kiu tiu epoko. Do, la bildo kiun pri la virinoj oni havis dumlonge ĝuadis la apogon de la ideologia aparato dum tiuj longaj jarcentoj estis tiu de la klerika ide- de la Eklezio. Iompostiom la religia unueco kiun la aro: malamikeco rilate al la ina sekseco konsiderata Eklezio de Romo volis konservi, eĉ per la Inkvizi- kiel respegulo de Eva kaj malsupera laŭ dia decido. cio, estis defiita de aliaj kristanaj kredaroj kiel tiuj Laŭ la doktrino de Sankta Aŭgusteno, Eva estis kre- de albigensoj, valdanoj, husanoj k. a., kiuj fiaskis, ita por helpi Adamon en la naskado de idaro. La opi- sed fine ankaŭ de luteranoj, anglikanoj k. a, kiuj suk- nio de Sankta Tomaso de Akvino estis tre simila. Laŭ cesis konstituiĝi kiel alternativo al la romkatolik- li, Dio kreis la virinon ne por helpi la viron sed nur ce- ismo. Iompostiom la dominanta ideologio estis pri- le naski filojn: ina pasiva rolo kaj vira aktiva rolo. Ne- diskutata de alitipaj idearoj kiaj tiuj de la framason- eviteble, la eklezia ideo pri la geedzeco estis ambi- aro kaj la rozkrucismo. Iompostiom, ĉefe post la in- valenca, ĉar se unuflanke la seksaj interrilatoj estis vento de la presarto, la klereco ĉesis estis monopolo rigardataj kiel lascivo-peko, aliflanke estis evidente de la la elitismaj altrangaj klasoj. Kaj, ĉu iompost- ke nur per tiu rimedo oni povus garantii la pluekzist- iom iamaniere disvolviĝis ankaŭ la afero de la vir- adon de la homaro. Tial, la geedza institucio estis inoj dum tiu longdaŭra Mezepoko? La ĉefa proble- konceptita ĉefe kiel iu maniero ordigi la seksrilatojn mo kiun ni renkontas por difini la historion de vir- kaj tial, ĝia sola celo kaj kialo, samkiel tiuj de la vir- inoj en Mezepoko, estas la foresto de skribaj fontoj, ino, estis la filar-naskado. Ĉiukaze, la religia leĝaro tial ne estas facile spuri ilian ĉiutagan aktivadon, pri la geedza vivo estis tre strikta, devigante la viron ilian poziciojn aŭ pensojn sed tion malmulton kion kaj virinon abstini en tagoj ekzakte precizitaj. Ĉiu ni konas venis al ni tra viraj skriboj. Tial oni devas ajn devio tiusence, samkiel la ĉeesto de “karna de- atenti ĉu konsideri aŭ ne valida la bildon kiuj la kle- ziro” en la seksrilatoj signifis gravan pekon kaj, en 23