Page 15 - heleco-95

Kiam Pelajo mortis, en la jaro 737, la asturia teritorio dovo. La armeo de la Kalifejo estis venkita en Afriko,
kiun li estis kontrolinte kaj heredis lia filo Fafilo, kaj sed la andaluza ŭalio permesis al la restaĵoj de la venk-
kiun ni fanfarone nomas “Asturia Regno” eble ne am- ita armeo pasi al la duoninsulo por kontaŭbatali la ri-
pleksis pli ol kelkdeko da kilometroj ĉirkaŭ la urbeto belintajn berberojn. La andaluzaj trupoj fidelaj al la
Kango, sidejo de la regna kortego. La lasta saracena Kalifejo, kun la helpo de la novalvenintoj, venkis la
ofensivo, ordonita de la ŭalio Ukbo, verŝajne restarigis ribelintojn, sed sekve estiĝis malakordo inter la venk-
en la regiono la araban povon, kaj la situacio similis al intoj kaj estiĝis en la andaluza regno internaj militaj
tiu de la jaro 722, antaŭ la batalo de Kovadongo. Sed konfliktoj kiuj daŭris du jardekojn. Sed en la Kalifejo
ĉi-foje, prudente, la muzulmanoj ne volis riski batali en estis problemoj eĉ pli gravaj ol tiuj okazantaj en ĝia
tiu montara teritorio. Eĉ se ili venkus tie, la kosto estus iberia regiono. En la jaro 750 la dinastio de la Umejoj,
pli granda ol la atingebla profito. regantaj en Damasko, estis ekstermita rezulte de iu
Tamen la situacio tiam ne estis la sama kiel dektri jarojn komploto kiu entronigis alian dinastion, tiun de la Aba-
antaŭe. Ĉi foje la rezistantoj kontraŭ la araba povo ne sioj. El la ĝenerala masakrado de la Umejoj saviĝis nur
estis nur montaranoj. Estis inter ili ankaŭ milite spertaj unu junulo, Abd-al-Rahmmano, kiu sukcesis eskapi kaj
kaj ambiciaj gotoj (iuj el ili eĉ estis enparencigitaj kun post kaŝe trairi nord-afrikon alvenis al Andaluzio en la
la familio de Pelajo) kiuj estis pretaj batali kontraŭ la jaro 755. Inter la muzulmanaj fortoj intermilitantaj ĉi
povo kiun oni efektivigadis ekde Kordovo kaj kiuj estis tie li havis malamikojn kaj amikojn; post lia aldoniĝo
kapablaj profiti ĉiujn cirkonstancojn favoraj al siaj ce- al ĉi lastaj, la batalado kontraŭ siaj malamikoj daŭris
loj. Kaj tiaj cirkonstancoj prezentiĝis, ĉefe en la araba ĝis la jaro 756, kiam li surtroniĝis kiel kalifo sen-
mondo sed ankaŭ en Kango mem. Fafilo, la filo de Pe- dependa de Damasko.
lajo estis elektita kiel ties sukcedanto, sed lia reĝado En Asturio, la reĝado de Alfonso, la bofilo de Pelajo,
daŭris malpli ol tri jarojn, kaj dum tiu tempo li entre- komencis ĝuste je la komenciĝo de tiuj interarabaj kon-
prenis nenion notindan; la maŭroj lasis lin pace kaj li fliktoj kaj li reĝis ĝuste dum ties tempo-daŭro. Li mor-
same pace sin tenis rilate al ili. Lia frua morto okazis tis en 757, malmultajn monatojn post la venko de la
dum ĉasado, kiam iu urso disŝiris lin. Li havis infanajn unua Umejo en Andaluzio. Sed li bone sciis profiti la
filojn sed laŭ la kutimoj de la epoko estis nepenseble cirkonstancojn kiuj malebligis al la muzulmanoj okup-
ke iu el ili estu deklarita reĝa heredanto. Same kiel es- iĝi pri Asturio. Estis du jardekoj de grandaj militaj eks-
tis okazinte inter la visigotoj kaj ankaŭ inter la fran- pedicioj kiuj ebligis la plifirmiĝo de la regno de As-
koj, la araboj kaj en Bizanco mem, kvankam la hered- turio. La fortoj de Alfonso okupis la ĉefajn urbajn cen-
antoj de la vaka trono ĝenerale apartenas al la reĝa aŭ trojn de Galegio. En postaj kampanjoj la armeo de Al-
aliaj altrangaj familioj, tamen la decida opcio kutime fonso, ofte komandata de lia frato Fruelo alvenis ĝis te-
estas rezulto de elektado pli malpli ĝenerale akceptata ritorio de la nuntempa Portugalio: Porto, Brago, Cha-
de la altrangularo. Ni vidis ke tiu sistemo estis fonto de ves… kaj eĉ sude de la rivero Duero, puŝante la bere-
intrigoj kaj konfliktoj dum la visigota epoko, kaj simile berojn pli suden. Profitante la civilan malakordon de la
okazos de nun en la asturia regno. andaluzaj maŭroj, la trupoj de Alfonso trakuris la alt-
Kiel sukcedanto de Fafilo estis elektita lia bofrato Al- ebenajon alvenante ĝis Avilo, Segovio, Sepulvedo, Ar-
fonso, filo de la duko de Kantabrio. Tiu ĉi fakto estis ganzo, Osmo… kaj easte, ĝis la valo de la rivero Ebro,
decida por la kurso kiun de tiam prenis la historio, enirante en Mirando, Revengo, Karbonario, Cenicero,
krome ĉar samtempe okazis kvalitaj ŝanĝoj ankaŭ en la Alesanco...
araba mondo. En Magrebo okazis granda ribelo kiu Sed Alfonso ne okupis tiujn lokojn. Li ne disponis je
devigis la kalifon de Damasko, Hiŝamo, sendi al Okci- sufiĉe da armitaj fortoj por establi garnizonojn. Li igis
dento egan armeon komandatan de Kultumon. Fine de mortigi ĉiujn muzulmanojn kiujn li trovis en tiuj urboj
la jaro 739 ribelis en Andaluzio (araba Iberio) la berbe- kaj forportis norden, al la astura teritorio, la kristanojn
roj en la nord-ŭesta regiono kaj marŝadis kontraŭ Kor- loĝantajn en tiuj lokoj. Helpe de sia frato Fruelo, li
15