Page 21 - heleco-95

Poste rekomenciĝis en la islama regno ribeloj kontraŭ imperio de Karolo la Granda, ankaŭ de tio ke tiam la
la emiro. Dum kelkaj jaroj Alfonso estis libera je mu- Kordova Kalifejo estis trasuferante egajn problemojn.
zulmanaj atajoj. Ankoraŭ en la jaro 797 li estis atend- La emiro Al-Hakamo estis alfrontante tiam kelkajn in-
anta la ĉiujaran razion sed pasis la tuta milit-sezono kaj ternajn ribelojn kaj krome venis al li alia grava interna
la saracenoj ne aperis. Printempe de la jaro 798 estis problemo pligravigita de la franka monarko. Du onkloj
Alfonso kiu prenis la iniciativon; profitante la diskor- de la emiro, kiuj disputis al li la kronon kaj devis fuĝi
don inter la muzulmanoj li marŝis kun sia armeo sur la el la Andaluzia Regno, rifuĝis en la kortego de Karlo-
islama teritorio. Konkrete, li atakis la nordan parton de magno. Ĉi tiu akceptis ilin kaj, laŭ lia konveno, helpis
tiu lando kiu nuntempe nomiĝas Portugalio, kie tute ne ilin konspiri kontraŭ ĉi ties nevo. Dume Toledo ribelis
estis atendata la apero de kristanaj trupoj. Alfonso ata- kontraŭ la kalifo favore al alia konspiranto, kaj por
kis urbojn kaj faris grandan disrabon ne malpli kruelan plimalbonigi la situación, la maljuna generalo Abd-al-
ol tiu kiun la muzulmanoj estis farinte la antaŭajn ja- Karim apartiĝis el la servo al la emiro Al-Hakamo. En
rojn en Asturio kaj Galegio. La kulmino de tiu venka la jaro 799 ankaŭ la pamplonanoj ribelis kaj mortigis la
kampanjo estis la kapto kaj dispredado de la urbo Lis- umejan guberniestron, kaj la frankoj entreprenis pro-
bono. Neniam la avo de la reĝo, Alfonso la 1-a, estis pran razion kontraŭ la kalifejo kaj avancis sur la kata-
alveninte tiom sude kiel faris ĉi-foje la dua Alfonso. luna marbordo ĝis la proksimaĵoj de Barcelono.
Lia avo neniam transpasis la limon de la rivero Duero. Al-Hakamo devis reformuli sian strategion akorde al la
Alfonso la 2-a operaciis aŭ raziis la ebenaĵon inter la ri- nova situacio. En la jaro 800 Huesko estis okupita de
veroj Duero kaj Taĥo. Sed temis pri nura raziado; an- lia onklo Abd-Allah, kaj la frankoj estis komencinte si-
kaŭ li ne entreprenis la okupadon de la atakita teritorio. eĝi Barcelonon. Ĝuste pritaksante la gravecon de la
Tiu sukcesa ofensivo de Alfonso la 2-a kontraŭ la mu- astura-franka alianco, la kalifo Al-Hakamo estimis ke
zulmana emirejo okazis kadre de intensa amikeca in- tiam la plej urĝa tasko estus sendi potencan ekspedicion
terrilato de la kortegoj kontraŭ la plej danĝera
de Oviedo kaj de Aĥeno zono, t. e. Navario, kie
(ĉefurbo de la regno de interlimis la astura reg-
Karlomagno). Almenaŭ no kaj la franka imperio.
triokaze, jaroj 795, 797 Por la konkero de Pam-
kaj 798) estis senditaj plono, Al-Hakamo pre-
ambasadoroj de Alfonso paris en la somero de la
antaŭ Karlomagno. An- jaro 801 grandan arme-
kaŭ ĉi tiu sendis peran- on kaj metis ĝin subor-
tojn al la astura kortego, done de sia frato Mu-
kaj ne nur diplomatoj Aŭija. Ĉi tiu verŝajne
sed ankaŭ alitipaj grav- sin konsideris sufiĉe for-
uloj, ĉefe religiaj: teolo- ta por riski iri tra dan-
goj kaj eĉ iu episkopo. Politika situacio ĝera vojo sufiĉe fermita
La celo de tiuj religiaj en la jaro 814 kie eblus embusko, kon-
senditoj estis plifortigi en krete la interkrutejo de
la Galegia Regno la po- Arganzono. La kristanaj
ziciojn kontraŭ la adoptisma doktrino, t. e. la sende- trupoj povis efektivigi embuskon tiuloke kaj la maŭra
pendiĝo de la eklezio de tiu regno de Asturio el la mo- armeo estis preskaŭ ekstermita. Pereis en la batalo la
zaraba (visigota) klerikaro kies ĉefa religia povo estis ĉefaj estroj de la muzulmanoj; Mu-Aŭija sukcesis es-
la episkopoj de Toledo, ĉiam subinflue de la muzulma- kapi el la buĉado kaj reveni en Kordovon, sed pereis
na povo de Kordovo. La rezisto kontraŭ tiu influo de tie du monatojn poste premita de sia respondeco kaj
Toledo tiutempe daŭre havis kiel ĉefa figuro tiu Beato tristo pro la katastrofo de la armeo kiun li gvidis. Kaj
de Ljebano, akaŭ li amikece intertraktis kun la religiaj estis plua katastrofo por la Kordova Emir-lando: en la
altranguloj de la kortego de Aĥeno. Kiel grava paŝo en jaro 801 Barcelono falis sub la povo de la frankoj. Ta-
tiu proceso de eklezia sendependiĝo rilate al Toledo, la men, ian sukceson li, ja, atingis; liaj trupoj kaptis en
reĝo Alfonso kreis la episkopan sidejon de Oviedo. Merido iun el la onkloj kiuj estis ribelintaj kontraŭ li;
Ankaŭ komercistoj kaj konstruo-majstroj venis el la la ulo estis senkapigita kaj ties kapon oni sendis al Kor-
franka regno al la astura kortego ĉar la reĝo Alfonso dovo. La alia onklo estis amnestiita subkondiĉe de
entreprenis ambician planon de rekonstruado de Ovie- transdono de ties filo kiel ostaĝo. Sed malmultaj mona-
do: palaco, preĝejoj, monaĥ(in)ejoj… La rilato de Al- toj post la malvenko de Arganzono alia ribelo kontraŭ
fonso kun la karolida kortego sendube estis tiu de va- Al-Hakamo estiĝis ĝuste en tiu norda landlimo de la
saleco. Alfonso mem sin difinis kiel “homo” de Karlo- emirejo kun la kristanaj markioj. La ribelintoj estis
magno, kio estis ia maniero deklari sin vasalo de la gvidataj de la t. n. Banu-Kasi, nobela hispan-romia
franka reĝo. Fakte la asturia regno funkciis kaj rolis familio kiu ĝis tiam estis fidela al la muzulmanoj ekde
kvazaŭ alia “hispana markio” de la karolida imperio. la epoko de la araba konkero en la jaro 711.
La militaj venkoj kaj la florado de la kortego de Ovie- Post la superado de tiom da konfliktoj, nur en la jaro
do estis rezulto, krom de la helpo kaj favoro de la 803 povis la kordova kalifo entrepreni novajn atakojn
21