Page 24 - heleco-95

loĝantaro de la andaluzia regno, eĉ en Kordovo mem. en la jaro 838, Mahamtid sentis deziron reveni en sian
Tiam estis okazinte, antaŭ malmulte da tempo, la “mal- devenlokon kaj sekrete intertraktis kun Abd al-Rahm-
kovro” de la tombo de la apostolo Sankta Jakobo. Jam mano por perfidi la asturan monarkon, konkeri parton
ni vidis ke de antaŭ proksimume kvar-dek jaroj, dum la el ĉi ties teritorio en Galegio kaj transdoni ĝin al la ka-
reĝado de Maŭregato, estis disvastiĝinta en la Galegia lifo por atingi ĉi ties pardonon. Por plenumi tiun celon
Regno la devoteco al tiu apostolo depost tio ke Beato li dediĉiĝis varbi, ene kaj for de la kristana regno, kelk-
de Ljebano asertis ke Sankta Jakobo estis predikinta en milon da batalantoj kaj poste organizis sian propran
Hispanio. Kiam oni malkovris en Galegio, en iu loko dispredadon en Galegio. Alfonso devis klopodi sufoki
ne malproksima al la atlantika marbordo, iun antikvan tiun razion antaŭ la alveno de la kutima ĉiujara ekspe-
tombon pri kiu oni ne sciis al kiu ĝi apartenis, oni tuj dicio de la trupoj de Kordovo cele eviti la kuniĝon de
atribuis ĝiajn postrestaĵojn al la menciita apostolo, kaj ambaŭ armeo-korpusoj. La ribelinto kiu jam estis ko-
naskiĝis legendo pri mirakla malkovro de la loko. Ĉu mencinta disrabi en Galegio sin vidis devigita rifuĝi en
kredinte aŭ ne tiujn legendojn, la reĝo Alfonso tuj iu forta kastelo en la marĝeno de la rivero Mao. La
komprenis ke oni povus eltiri politikan profiton, por la reĝaj trupoj sieĝis la kastelon kaj fine sukcesis kapti
militado kontraŭ la muzulmanoj, la kredado pri la ĝin kaj masakri ties defendantojn. Tiam estis la monato
sankteco de tiu tombo, kaj de la loko kie ĝi troviĝis, majo de la jaro 840, ĝustatempe por povi alfronti la
kiu de tiam nomiĝis Kompostelo (Kampo de la stelo). tiuprintempan ofensivon de la armeo de la emiro.
La reĝo igis konstrui en tiu loko iu preĝejo kiu poste, Se kredi la kristanajn kronikojn, la maljuna reĝo Al-
iĝos la impona katedralo kiu nuntempe ĝi estas. Al- fonso mem komandis sian armeon en tiuj operacioj en
fonso, kun sia edzino Berta kaj ceteraj gefamilianoj kaj Galegio, kaj laŭ la arabaj kronikoj, ĉi-foje la muzulma-
korteganoj pilgrimis al Kompostelo por adori la relik- na armeo venis komandata de la kalifo Abd al-Rhamma-
von. Baldaŭ poste tiu loko iĝis destino de grava pil- no mem. Sed spite al tiom notinda ĉeesto de reĝoj, aŭ
grimado ne nur el la asturia regno sed ankaŭ el aliaj eble ĝuste pro tio, la kampanjo tute ne estis eksterordi-
eŭropaj landoj, ĉefe Francio. Komence la Jakoba Vojo nara. La kronikoj ne priraportas gravajn militajn even-
iris tra la interno de la regno, t. e. tra Kantabrio kaj tojn. Alfonso estis jam tro maljuna, 80-jara, kaj laca
Asturio, sed poste, kiam la territorio konkerita al la batali. Kaj Abd al-Rahmmano denove sentis nostalgion
maŭroj etendiĝis pli suden, la vojo pasis tra la valo de pri sia haremo. La poeto Ibn-Ŝamar, kiu akompanis lin
la Duero-rivero. en la kampanjo, esprimis per jenaj versaĵoj la anim-
La militaj kampanjoj de la muzulmanoj ne estis finiĝ- staton de la emiro kiu sopiris al ties favoratino Tarub:
intaj. Kiam Abd al-Rahmmano sukcesis kontroli la si- Mi disdegnis cin, mi disdegnis cin por viziti la mal-
tuacion en sia andaluzia regno, li denove entreprenis, amikon kaj gvidi kontraŭ li iun gravan armeon. Kiajn
ekde la jaro 838, la ofensivojn kontraŭ la regno de Al- dezertojn mi trairis en mia vojo, kaj kiajn interkrut-
fonso. Sed la skemo de tiuj kampanjoj estis la jam kon- ejojn mi devis trairi unu post alian! Bruligita de la
ata de la razioj kontraŭ Alavo kaj Galegio. Eĉ ne la varmega vento de la tagmezo, tiel bruliga kiu ŝajnis
arabaj kronikoj dediĉas grandan atenton priskribi la kapabla fandigi la ŝtonojn, la pulvo kovras min kiel
militajn operaciojn de tiu jaro en Galegio. Pli sukcesa kiraso, kaj mia bela vizaĝo estas deformita pro la for-
estis tiu en la zono de Al-Kilak (estonta Kastilio) ĉar la konsumiĝo.
emiro mem kuraĝis komandi la trupojn printempe de la La dezertoj estis la regiono de Leono kaj Kastilio, kaj
sekvinta jaro, 839. Li marŝis antaŭ sia armeo ĝis la interkrutejoj estis la montaroj de Galegio. Bone ke la
Gvadalaharo, sed de tiu loko li decidis reveni en sian reĝoj spertu la malagrablaĵojn de la militoj se utilas por
kortegon ĉar li konstatis ke li ne povis vivi sen la kare- ke ili evitu ĉi-tiujn. Ja, en tiu milito oni ne registris de-
soj de la inoj de sia haremo. Estas evidente ke tiorilate cidan batalon inter ambaŭ armeoj. En la kampanjo-
li multe estis malsimila ol la reĝo Alfonso, al kiu la razio de la sekvinta jaro, ankaŭ en Galegio, la araba ar-
historio asignis la kromnomon de “la Ĉastulo”. Daŭ- meo ne estis gvidita de la delikata emiro, sed de lia filo
rigis la gvidadon de la kampanjo la filo de la kalifo, la princo Mutarrifo. Sendube la kristana armeo ne estis
Abd-al-Rahmmano. La celo de tiu acejfo estis, pluafo- komandata de sia 82-jara reĝo. Ĉiukaze estis la lasta
je, Vaskonio. La trupoj de Alfonso ne alvenis ĝusta- milito de sia vivo. Li mortis en tiu jaro 842.
tempe por eviti la koncernan dispredadon kaj egan Kiel dirite, en la historio tiu reĝo estas konata kiel Al-
mortigon, sed poste ili faris sian propran razion en mu- fonso la 2-a, la Ĉastulo. Kun tiu titolo li aperas en la
zulmana teritorio, en la zono de Medinacelo. kroniko verkita dum la reĝado de Alfonso la 3-a (866-
En la jaro 840 oni devis militi denove en Galegio sed 910). Kiel interpreti tiun titolon? Iuj historiistoj opinias
ĉi foje ne estis kontraŭ razio el la kordova kalifejo. Ĉi- ke tiu reĝo havis ian seksan nenormalecon. Li, ja, ne
foje la batalo, kaj la fina venko, estis kontraŭ alia mal- havis idaron; same estis okazinte al iuj antaŭintoj liaj,
amiko. Okazis ke, kelkajn jarojn antaŭe, serĉis rifuĝon Aŭrelio, Silo, Maŭregato… Sed, ja, li estis edziĝinta al
en la kristana regno, Mahamtid ibn Abd al-Jabar, iu iu princino el la karolida kortego, Berta. Kiu povas cer-
ribelinto kontraŭ la kalifo kiu devis fuĝi el Merido tigi ke li ne havis geedzan vivon kun ŝi? Eble la titolon
kiam sia ribelo fiaskis. Akceptita de Alfonso, li loĝadis je «Ĉastulo» li gajnis ĝuste pro tio ke li limigis sin al
dum kelkaj jaroj kun sia familio kaj aliaj sekvantoj en sia seksa vivo kun sia edzino kaj respektis alies edz-
Galegio, en la valo de Mao ne malproksime de Samoso inojn, kion ne estis ofta kutimo de la altranguloj de tiu
(Lugo). Kiam Galegio estis atakita de la muzulmanoj epoko, nek de ĉiuj ceteraj epokoj.
24