Page 28 - heleco-95
P. 28

En la jaro 850, kiam mortis lia patro, la reĝo Ramiro,   hispanromia deveno, kiu okaze de la araba konkero de
       Ordonjo estis 29-jara. Ok jarojn antaŭe, kiam forpasis   Hispanio oportun(ism)e konvertiĝis al la mahomeda re-
       Alfonso la 2-a, la 21-jara Ordonjo estis jam grava per-  ligio  kaj  akiradis  famon,  riĉon  kaj  povon  servante  la
       sono en ties kortego, kiel nepo de la antaŭa reĝo, Ver-  muzulmanan reĝimon de la lando. Post kelkaj genera-
       mudo, kiu rezignis la tronon en la jaro 791. Dum la las-  cioj, en la 9-a jarcento, la ĉefo de tiu Kasia tribo estis
       ta etapo de la reĝado de Alfonso, Ramiro roladis kiel   tiu Muzo ibn Muzo, kiu sin sentis sufiĉe potenca por
       guberniestro de Galegio. Kiam li translokiĝis al Kasti-  defii la emiron de Kordovo kaj sendependigi el la ka-
       lio en la jaro 850 por sia dua edziĝo, restis kiel provi-  lifejo ampleksan provincon ĉirkaŭ la Ebro-rivero (vidu
       zora guberniestro lia filo Ordonjo. Kiel jam dirite, Al-  la mapon en ĉi ĉapitro). Kompreneble, la kalifo Abd-
       fonso mortis tiam, kaj estis kronigita alia membro de la   al-Rahmano  volis  submeti  tiun  ribelan  subulon  kaj
       reĝa familio, Nepociano. Ramiro ne agnoskis la novan   entreprenis militon kontraŭ li. Sed en la milita tereno li
       reĝon kaj deziris konspiri kontraŭ ĉi tiu; li serĉis apo-  ne atingis sukceson kaj krome tiam okazis la vikinga
       gon  en  Galegio,  kie  li  kontrolis  la  pov-aparaton.  Or-  atako de la jaro 844 kaj la sultano ne nur ne povis plu
       donjo  helpis  sian  patron  en  tiu  konspiro,  tamen  li  ne   daŭrigi la militon kontraŭ Muzo sed krome li sin vidis
       partoprenis en la militaj operacioj kontraŭ Nepociano   en  la  neceso  peti  ĉi  ties  helpon  por  kontraŭbatali  la
       sed restis rolante kiel guberniestro de Galegio, kaj en   normanajn piratojn. Muzo sciis ruze profiti la situacion
       tiu posteno li daŭris dum la sep-jara reĝado de Ramiro   por ke Abd-al-Rahmano restu dankema al li; li helpis
       kaj dum ĉi tiu alfrontis la ribelojn de la nobelaro kiu ne   la emiron en la subpremo de la vikingoj kaj tio havigis
       akceptis lin.                                        al si ian agnoskon, far la kalifo, de la fakta situacio en
       Ordonjo  heredis,  do,  la  kronon  de  sia  patro,  kaj  tio   la zono kontrolata de Muzo. Ĉi tiu povis dediĉiĝi al la
       efektiviĝis sen la konfliktoj kiuj karakterigis la surtron-  pligrandigo de sia “tria regno de Hispanio” atakante la
       iĝon de lia patro. Notindas, krome, ke li estis la unua   Hispanan Markion  kaj  konkeris  parton  el  tiu  teritorio
       reĝo  de  la  dinastio  kiu  estis  kronigita  sen  antaŭa  de-  ĝis tiam kontrolata de la frankoj. Por savi la ceteron el
       marŝo de elektado; de tiam estis formiĝante la sistemo   tiu Markio ankaŭ la reĝo de la t. n. Okcidenta Franka
       de rekta heredado de la reĝeco laŭ la famili-deveno. Je   Regno, Karolo la Dikulo, diplomatie interakordis kun
       la komenco de sia reĝado, Ordonjo devis alfronti rezis-  Muzo kaj sendis donacojn al ĉi tiu. Navario, kiu iam
       ton de la eŭskoj. Oni ne multe konas pri la disvolviĝo   estis enkalkulita en tiu Markio estis jam fakte sende-
       de tiu konflikto. Laŭ la kroniko verkita dum la reĝado   penda regno de antaŭ kelke da tempo kaj havis propran
       de Alfonso la 3-a, filo de Ordonjo, kiam ĉi tiu eniris en   dinastion, tiu de la Aristoj, kies tiutempa reĝo, kvan-
       Vaskonion  komandante  armeon,  tuj  aperis  tie  islamaj   kam kristano, havis ian parencecon kun Muzo kaj fak-
       trupoj kaj la monarĥo de Oviedo devis uzi kontraŭ ili la   te estis ĉi ties vasalo. Do oni povas konkludi ke la ope-
       fortojn kiuj estis ariĝitaj kontraŭ la eŭskoj, venkis ilin   racioj de la muzulmanaj trupoj kiuj intervenis en Vas-
       kaj tiu venko determinis la submetiĝon de la ribeluloj.   konio  kontraŭ  la  astura  reĝo  Ordonjo  estis  parto  de
       Kiel kutime, tiu kroniko estas tre konciza kaj ne sufiĉe   kroma intrigo de Muzo por plu pligrandigi sian regnon
       klara; oni devas interpreti la okazintaĵojn sub la lumo   koste de la Galegia, kaj ne kordova iniciativo. Krome
       de la kono kiun ni havas pri la tiama politika situacio   la emiro Abd-al-Rahmano, dum la du jaroj kiuj restis je
       de  la  zono.  Unue  diri  ke  la  muzulmanaj  trupoj  kiuj   lia vivo post la surtroniĝo de Ordonjo, havis sufiĉajn
       tiam agadus en Eŭskio ne povis aparteni al la Kordova   problemojn en sia regno, en sia ĉefurbo kaj eĉ en sia
       kalifejo. Inter la eŭskia zono de la astura regno kaj la   propra domo, kiel ni sekve vidos.
       teritorio kontrolata de la emiro de Kordovo staris tiu-  La  komenco  de  la reĝado de  la  filo  de  Ramiro  koin-
       epoke alia muzulmana regno; ties monarko, Muzo ibn   cidis kun ia duobla krizo en la Kordova Kalifejo. Unue
       Muzo, sin difinis kiel “la tria reĝo de Hispanio”. Tiu   estis la problemo de la mozaraboj, t. e. la kristanoj kiuj
       Muzo estis tiam la estro de la tribo nomata Banu Kasi   restis  loĝantaj  en  la  teritorio  de  la  muzulmana  regno
       (Kasi-idoj). Jam ni menciis ĉi tiun nobelan familion, de   regata ekde Kordovo. Laŭ la pasado de la tempo tiuj
                                                        28
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33