Page 27 - heleco-95

La emiro sendis kavalerian korpuson kaj mobilizis kalifejo por konservi la pacon. Estas alia posta legendo
siajn subulojn de la provincoj kaj de la landlimoj, kaj kiu atribuas al tiu reĝo la venkon en iu batalo nomata
eĉ kunvokis la ribelintan estron de la Ebro-valo, Muzo, Klaviĥo, batalo en kiu estis mirakla interveno de la
el la visigot-devena familio Banu-Kasi. Tiu armeo ku- apostolo Sankta Jakobo kaj kies venko utilis por meti
raĝe batalis kontraŭ la normanoj kaj la 11-an de no- finon al la pagado de iu antikva tributo de la kristanoj
vembro atingis sur ĉi tiuj grandan venkon. Mil kvin- al la maŭroj. Ĉio estas senbaza legendo. Por ne ripeti
cent mortis en la batalo kaj kromaj kvar-cent estis kap- tion kion ni diris en alia loko, oni povas vidi la koncer-
titaj kaj poste masakritaj. Trideko da ŝipoj estis brul- nan argumentadon en la retpaĝo:
igitaj. Tiuj piratoj kiuj sukcesis eskapi el la katastrofo http://carleos.epv.uniovi.es/~faustino/heleco/85/22-23
enŝipiĝis kaj navigis laŭflue tra la rivero. Sed restis Ni devas mencii la aferon de la ribelo de la Banu-Kasi
malantaŭe iuj ŝipoj kiuj estis navigantaj kontraŭflue kiun la emirlando de Kordovo estis suferante dum la
norde de Seviljo, kiuj sukcesis saviĝi nur preze liberigi reĝado de Ramiro la 1-a. La lidero de tiu ribelinta fa-
la kaptitojn kiujn ili estis farinte. La vikingoj evakuis milio estis Muzo ibn-Muzo, kiu establis ian kvazaŭ
Kadizon kaj post intenci, sensukcese, elŝipiĝi en du trian regnon de Hispanio inter la Galegia Regno, la
aliaj lokoj, definitive forlasis la marbordojn de Hispa- restaĵoj de la iama Hispana Markio de la frankoj kaj la
nio. Malmultajn monatojn post tiu ne tro sukcesa aven- Andaluzia kalif-lando de Kordovo. La nomo de la fa-
turo en Hispanio, 120 normanaj ŝipoj navigis kontraŭ- milio, Bani Kasi, en la araba lingvo signifas filoj aŭ
flue tra la rivero Sejno, kaptis kaj dispredis Ruenon kaj posteuloj de Kasio. Kasio (Casius) estis latina nomo de
avancis direkte al Parizo. La reĝo Karolo la Kalvulo ne romi-devena familio de Hispanio. Post la gota konkero
sukcesis haltigi ilin kaj la vikingoj plu navigis tra la de la Iberia Duoninsulo, tiuj romi-devenaj familioj in-
rivero kontraŭflue kaj disrabis la 28-an de marto de la tegriĝis en la visigotan regnon, kaj post la araba konke-
jaro 845, la urbojn Saint-German-des-Près kaj Sainte- ro de la lando, iuj el la hispan-romiaj kaj visigotaj fa-
Genevieve. Poste Parizo mem estis kaptita, kaj la reĝo milioj integriĝis en la muzulmanan sistemon kaj reli-
devis elaĉeti ĝin pagante 57.000 funtojn da arĝento. gion. La nobela familio Banu Kasi, konkrete, dum kel-
En Asturio oni sciis pri la disvolviĝo de la normana kaj generacioj estis fidelaj servantoj de la muzulmanoj.
atako en Andaluzio. Kvankam la emiro de Kordovo Sed pro nekontentigitaj ambicioj aŭ pro iu ajn alia kia-
fine kontrolis la situacion, evidentiĝis ke la muzulmana lo, dum la emir-reĝado de Abd al-Rahmmano, tiuj Ba-
kalifejo ne estis tro potenca tiutempe. Tio kuraĝigis la nu-Kasi ribelis kontraŭ li. Dum la atako de la vikingoj
reĝon Ramiron entrepreni iun aventuron; li decidis estis inter ambaŭ povoj milit-paŭzo por batali kontraŭ
transi la montĉenon kaj okupi la antikvan urbon Leo- la piratoj sed poste reiĝis la kontraŭdiroj inter ili. En
non, kaj establi en ĝi loĝantojn kaj garnizonon. Sed tiu tiu kunteksto estis neniu ebleco por bataloj kiel tiu de
aŭdaco ne estis fruktodona; la emiro Abd al-Rahmma- la legenda Klaviĥo, kaj krome al la astura reĝo kaj al la
no reagis pretigante en la jaro 846 armeon kiun metis kordova kalifo, kun aŭ sen pagado de tributo de la
subordone de la heredonta princo Muhammadon por unua al la dua, ne interesis pliaj kvereloj ol tiu kiun ni
ataki Leon-urbon. La loĝantoj de tiu urbo ne povis re- jam menciis pri la afero de la repopolado de Leon-ur-
zisti la atakon de Muhammado kaj forlasis ĝin. La defi- bo. Cetere oni scias kiom multe tiu emiro Abd al-Rah-
niva repopolado de Leono devis atendi kromajn dek mmano la 2-a estis pli inklina ĝui la plezuron de sia bone
jarojn, jam sub la regado de la filo de Ramiro. provizita haremo ol al la organizado de militoj. Laŭ la
La asturaj kronikoj, raportante pri la reĝado de Ramiro, arabaj kronikoj, li havis ne malpli ol cent gefilojn.
diras ke ĉi tiu reĝo militis dufoje kontraŭ la muzulm- Ramiro estis jam 52-jara kiam komencis reĝi, kaj reĝ-
anoj kaj venkis ambaŭokaze, sed diras nek kiam, nek adis nur dum 7 jaroj; li mortis la 1-an de februaro de la
kie. Tiuj kronikoj estis verkitaj sub la politika imperati- jaro 850. Sukcedis lin en la trono lia filo Ordojno. Dum
vo defendi la legitimecon de la dinastio de Ramiro lia kurta reĝado, tamen, Ramiro igis fari multajn kons-
kontraŭ aliaj pretendantoj, do la triumfoj kiujn ili atri- truaĵojn, ene kaj for de Oviedo. Iujn el ili tre famajn,
buas al tiu reĝo pri venko sur la maŭroj estas nura po- ankoraŭ oni konservas nuntempe: la preĝejo de Sankta
litika propagando. Verŝajne Ramiro, post la fiasko de Mikaelo de Liljo kaj la palaco, nun nomata de Sankta
sia aventuro de Leon-urbo, daŭre pagadis tributon al la Mario, ambaŭ en la monto Naranko.

Konstruaĵoj de Ramiro la 1-a

Sankta Mario de la Naranko Sankta Mikaelo de Liljo
27