Page 30 - heleco-95
P. 30

tasko, pri kiu ni informos pli detale poste. Nun ni pri-  Estis nova politika triumfo de la estro de la Banu Kasi.
       skribu la disvolviĝon de la milito de la kalifo kontraŭ   Trudis al la kalifo tiun prudenton la fakto ke tiam ape-
       Toledo. Dum ĉi tiu adresiĝis al tiu urbo, komandante   ris por li novaj problemoj. En Kordovo reintensiĝis la
       siajn trupojn, li devis pensi pri la malfacilaĵoj de atako   tumultoj pro religiaj problemoj, kaj estis novaj marti-
       al urbo bone fortikigita kaj kiu, krome, tiam disponis je   roj, kaj krome, tiujare mem, prezentiĝis denove la pro-
       milit-hardita garnizono de la kristana regno de la nordo   blemo de la normanaj piratoj.
       de Hispanio. Li ne estis militema homo sed tamen estis   La fakto ke en la andaluza kalifejo estis problemoj kiuj
       sufiĉe  kapabla  por  la  militaj  operacioj,  kiel  li  estis   altiris la atenton de la aŭtoritatoj de Kordovo permesis
       pruvinte dum la kampanjoj kiujn li gvidis dum la vivo   al la reĝo Ordonjo entrepreni la gravan entrepenon de
       de sia patro, kaj tion li pruvis denove ĉi-okaze. Li venis   la repopolado de la ebenaĵo kiun konstituas la dekstra
       al  la  konkludo,  prava,  ke  por  lia  armeo  estus  prefere   flanko de rivero Duero. Jam dum la lasta etapo de la
       kampa batalo ol sieĝado al urbo. Do li elpensis ruzaĵon   reĝado  de  Alfonso  la  2-a  estis  timidaj  provoj  de  re-
       por ke la trupoj de Toledo eliru el la fortika urbo por   popolado de tiu ampleksega zono. Kaj Ramiro, la patro
       batali ekstere. Laŭ la plano de li ellaborita, nur eta par-  de  Ordonjo  eĉ  intencis  rekonstrui  kaj  repopoli  Leon-
       to el lia armeo estis videbla ekde la muregoj de Toledo,   urbon. La provo fiaskis tiam, sed povis esti plenumita,
       tiamaniere ke la defendantoj de la urbo pensis ke la tru-  dek  jarojn  poste,  far  la  reĝo  Ordonjo.  En  la  regiono
       poj de la emiro estis malpli multenombraj ol ili reale   Bierzo, Gatono, frato de la reĝo gvidis la procezon de
       estis. Dume la ĉefaĵo el la armeo restis kaŝitaj inter la   repopolado kaj rekonstris la muregojn de Astorgo, kie
       malebenaĵoj de la tereno. La defendantoj de Toledo fa-  oni restarigis, krome, episkopan sidejon. Oni entrepre-
       lis en la trompon kaj pensis ke ili povus venki en kam-  nis ankaŭ la repoladon de Tujo, antikva ĉefurbo de Ga-
       para batalo la magran armeon kiun ili estis vidantaj ek-  legio, kaj ankaŭ ĉi tie oni restarigis la episkopan sid-
       de siaj turoj. Tiele, eliris el la urbo sufiĉgranda truparo   ejon iam ekzistintan. Kvar jarojn post la repopolado de
       por  venki  la  viditan  muzulmanan  soldataron,  sed  ne   Leono-urbo oni faris la samon en la antikva urbo Ama-
       por alfronti la embuskon de la granda armeo kaŝita for   jo en la alta valo de la rivero Pisuergo. La novenloĝ-
       de la vido de la urbo. La embusko okazis dek mejlojn   antoj de tiuj repopolitaj urboj venis el la norda parto el
       distance de la urbo, kien la fuĝantaj maŭraj taĉmentoj   la regno, t. e. norde de la kantabra montĉeno, regiono
       altiris la trupojn de Toledo. La batalo iĝis buĉado de la   kiu estis superloĝata pro la translokigo al ĝi de la loĝ-
       toledaj kaj asturaj trupoj far la armeo de la sultano. Laŭ   intoj de la ebenaĵo de la Duero-rivero dum la reĝado de
       la arabaj fontoj, dudek-mil kristanoj falis en en tiu ba-  Alfonso la 1-a kaj la posta enmigrado de pluaj fuĝintoj
       talo; tiu  nombro  estas  evidenta  troigo,  sed  ĉiukaze  la   el la andaluzia regno. Sed dum la reĝado de Ordonjo
       rezulto de la batalo estis katastrofa por la defendantoj   mem plu ekzistis tiutipa enmigrado de mozaraboj pro
       de Toledo. Muhammado revenis triumfante al Kordo-    la malboniĝo de la situacio por la kristanoj en la mu-
       vo,  sed  Toledo  restis  ne-konkerita  de  li;  restis  en  la   zulmana regno. En la politiko, bone planita kaj realig-
       urbo  sufiĉgranda  soldataro  por  rezisti  maŭran  sieĝon,   ita, de repopolado de tiu zono sude de la kantabra mon-
       kaj la  kalifo,  prudente,  estimis  ne-konvene  entrepreni   ĉeno kunlaboris kun la monarĥo gravaj personoj de la
       tian sieĝon. Krome li ne konsideris decidan la rezulton   kortego kaj de la reĝa familio, fratoj de Ordonjo, kiel la
       de lia kampanjo kiel atestas la fakto ke li fortikigis la   jam menciita Gatono, grafo de Bierzo, kaj eĉ la filo de
       kastelon de Kalatravo timante novan kapton de tiu fo-  la reĝo, kiu poste reĝos kun la nomo Alfonso la 3-a.
       rtikaĵo far la ribelintoj. Fakte, du jarojn post tiuj even-  Kvankam  dum  la  reĝado  de  Ordonjo  okazis  gravaj
       toj la toledanoj kuraĝis eliri por ataki la urbon Talave-  eventoj,  militoj  -kaj  gajnitaj  kaj  perditaj-,  oni  povas
       ron. De tiam la strategio de Muhammado rilate al Tole-  aserti ke la plej grava faro de tiu reĝado estis, ĝuste, tiu
       do  estis  fortigi  la  ĉirkaŭaĵojn  de  la  urbo  por  eviti  la   repopolado de la tero inter la kantabra montĉeno kaj la
       ekspansion de la ribelo. Dume, por puni la helpon de la   rivero Duero. Ne nur oni reinstalis tie novajn loĝantojn
       astura reĝo al la ribelintoj, la emiro petis al sia alianc-  sed ankaŭ oni konstruis kastelojn kaj fortresojn por de-
       ano Muzo fari razian kampanjon en la zono de Alavo.   fendi la zonon kaj sekve la regnon. Ĝis tiam, dum pli
       Dum la sekvintaj jaroj daŭris la muzulmanaj kampan-  ol  unu  jarcento,  la  fakta  suda  land-limo  de  la  regno
       joj intencante potencigi la blokigon al Toledo, kaj en la   estis  la  menciita  montĉeno,  sed  de  tiam,  efektive,  la
       jaro 857 oni eĉ formaligis sieĝon al la urbo, sed sen-  landalimo estis la rivero Duero. Kaj ŝajnas ke tiu zono
       utile.  Fine, en la jaro 859,  la  konflikto  de Toledo  al-  estis efika ŝirmo de la regno ĉar, kiel ni vidos poste,
       venis al iu solvo relative kontentiga por ĉiuj; la kalifo   kiam la emiro de Kordovo povis kaj volis reentrepreni
       koncesiis al la ribelintoj amnestion kaj Toledo restis en   ofensivojn kontraŭ la regno de Ordonjo, li ne kuraĝis
       iu kurioza politika situacio; ĝi revenis al la obeo al la   ataki tra ĉi tiu zono kaj preferis serĉi pli facilan alirejon
       kalifejo sed sub kondiĉoj kiuj signifis ian relativan aŭ-  en la orienta ekstremo de la regno, t. e. Alavo kaj la
       tonomecon. La solvo interakordita pere Muzo, “la tria   teritorio  de  la  naskiĝanta  Kastilio.  Sed,  kiel  dirite,
       reĝo de Hispanio”, estis ke iu filo de ĉi tiu, nomata Lo-  krom tiu tasko de repopolado estis ankaŭ aliaj gravaj
       pe, estru la urbon, nome de la emiro, kun la titolo de   eventoj en la reĝado de Ordonjo. Ni jam menciis iujn
       “konsulo”.  Fakte,  Toledo  restis  kiel  protektorato  de   raziojn kiuj estis efektivigitaj en zono de Alavo far la
       Muzo, kiun la emiro de Kordovo, en la povo-ekvilibro   trupoj de Muzo, la estro  de  la regno  kontrolata  de  la
       tiam ekzistanta en la muzulmana mondo de Hispanio,   dinastio  Banu  Kasi,  kiu  asignis  al  si  mem  la  titolon:
       devis trakte prudente kaj respekte.                  “Tria reĝo de Hispanio”.

                                                        30
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35