Page 36 - heleco-95
P. 36
ke ĝi pasadas tra iu teritorio, konstituas raziadon de la fendata, prefere ne batali tie kaj aldirektiĝi al Astorgo.
teritorio ĉu ĉi tiu estas malamika aŭ amika. Tiom da Survoje tiudestinen la islama armeo atakis kelkajn
miloj da soldatoj bezonas sin nutri kaj krome estas la etajn kastelojn kaj dediĉiĝis al la neevitebla raziado de
seksaj necesoj de tiom da viroj. La teritorio trairata de ĉiu marŝanta armeo kiu bezonas klopodi al si nutr-
tiaj armeoj, ĉu muzulmanaj aŭ kristanaj, iĝas predaĵo rimedojn. Sed alvenis la momento kiam Haŝim ne plu
de la trairanta armeo, ĉu amika aŭ malamika. Do la ra- povis kaŝi sian intencon kaj decidis sendi al la astura
ziado, plejofte ne estis milita celo sed nepra rezulto de monarĥo ambasadorojn kun altvalorajn donacojn por
la irado kaj eĉ de la ekzistado mem de la armeoj. Ĉi tio atingi la liberecon de sia filo Abu-al-Kasim. Kune kun
validas por ĉiuj militaj ekzpedicioj, ĉu kristanaj aŭ ma- la ambasadoroj Haŝim sendis ankaŭ iujn altrangulojn
homedanaj (krom la vikingaj), kiujn ni estas trastud- de la familio de la Banu Kasi kiun sia armeo estis kapt-
antaj per ĉi-paĝoj. Do, oni decidis ke la trupoj de la inte dum la sieĝo al Tudelo. Alfonso akceptis la trak-
sultano raziadu ne en sia propra teritorio, eĉ se parto el ton; Haŝim rekuperis sian filon kaj restis kiel pago-
ĝi estis tiam regata de ribeluloj, sed en la pli malamika garantio la ceteraj ostaĝoj, la liberigo de la du Kasiidoj
teritorio de la Banu Kasi, kaj ke el tie ĝi pasu poste al utilis al la astura reĝo por pli bonigi sian rilaton kun la
la Duero-valo. Banu Kasi de Zaragozo kaj krome la muzulmana ar-
Dum tri semajnoj, la trupoj de la Kalifejo batalis en meo retiriĝis sen plua operaciado en la kristana regno.
Zaragozo kontraŭ Ismailo-ibn-Muzo sed ne sukcesis Ĉiuj kontentaj! Ĉu ĉiuj? Ne, la princo Al-Mundiro res-
submeti lin. Ili kaptis, tamen, la urbon Rodon kaj en- tis humiligita; li ludis nenian rolon en tiu trakto kaj
prizonigis ties defendanton. Poste la maŭra armeo mar- atingis nenian profiton el ĝi; li estis nura figuranto en
ŝis kontraŭ la urbo Tudelo, regata de Furtuno, kun nula tiu teatraĵo kaj tio generis en li egan abomenon al la
rezulto. Tiam venis la trupoj de alia Kasi-ido. Temis pri ministro de sia patro.
Muhammado, filo de Lubbo (Lope) kaj nepo de Muzo; La feliĉa por Alfonso disvolviĝo de la politikaj aferoj
sed li ne venis por kontraŭ-batali la armeon de la emiro iome komplikiĝis pro la situacio de la regno de la Ba-
sed por fari omaĝon al la perantoj de la sultano kaj de- nu Kasi. Jam ni vidis la perfidan teniĝon de Muham-
klari sian obeon al ĉi tiu. Li enviis siajn onklojn kaj mado-ibn-Lubbo kontraŭ ties onkloj. Ĉi tiuj ne volis
ambiciis ĉi ties povon sur tiu regno de la Ebro-valo; forgesi ke li unuigis siajn fortojn al tiuj de la sultano
evidentas ke li estis manovrante por iĝi sola kontrol- kiam ĉi ties armeo estis sieĝanta iliajn urbojn. Ili deci-
anto de la povo en tiu ampleksa feŭdo regata de sia fa- dis sin venĝi el sia nevo kaj mobilizis siajn trupojn
milio de antaŭlonge. Spit’ al tiu ampleksigo de siaj mi- kontraŭ li kaj sieĝis lin en monto kiu troviĝis ne mal-
lit-fortoj, Haŝim kaj Al-Mundiro ne tuj entreprenis la proksime el lia kastelo de Vigero. Sciante ke estis kun
iradon al la fronto de la Duero-rivero sed adresiĝis, li malgranda soldataro, ili intencis kapti lin. Sed sia-
pluafoje, al la kastilia teritorio, konkrete kontraŭ la for- vice, erare, ili atakis la monton kun malmultaj homoj.
treso de Cellorigo. La atankantaj trupoj frakasiĝis kon- Ibn-Lubbo impete kontraŭatakis la fortojn de siaj on-
traŭ la muroj de tiu kastelo; la princo kaj Haŝim perdis kloj kaj ĉi tiuj devis retiriĝi kaj fuĝi. Ismailo ibn-Fur-
multajn homojn en tiu vana atako. Same malsukcesa tun falis el sia ĉevalo kaj tuj estis kaptita, kaj same
estis iu posta atako al alia kastilia fortreso, tiu de Pan- okazis al ties onklo kiam ĉi tiu alkuris helpi lin. Ankaŭ
korbo. Etan kompenson ili atingis kaptante la fortreson la ceteraj Banu Kasi kiuj estis sekvintaj la du Ismailojn
de Kastroĥerizo, kies garnizono forlasis ĝin ĉar ĝi estis estis baldaŭ kaptitaj, kaj la armeo kiu estis atendante
malfacile defendebla. piede de la monto, koninte la kapton de ĝiaj estroj, sen-
Fiaskinte en tiu zono kie la muzulmanoj estis farinte orde forfuĝis. Muhammado ibn-Lubbo restis kiel abso-
sukcesajn raziojn pasintece, la maŭraj trupoj adresiĝis luta mastro de la regno de sia familio kaj enfermigis
senentuziasme al la alia fronto, tradicie pli malfavora siajn parenculojn en sia fortreso de Vigero. Li kaptis la
al ili. La reĝo Alfonso estis atendante ilin en Leono- ĉefurbon Zaragozon kaj sendis mesaĝistojn al la emiro
urbo. La maŭraj armeestroj, antaŭ la perspektivo ataki renovigante la deklaron de sia fideleco al ĉi tiu. La sul-
fortikan urbon en kiu enestis la reĝo kaj la armeo kiuj, tano ne komprenis ke temis pri nura formulo de ĝentil-
antaŭ malmultajn jarojn, atingis gravan venkojn kon- eco kaj postulis al Ibn-Lubbo la transdonon de Zarago-
traŭ la muzulmanaj armeoj, hezitis kaj kunvenis en zo kaj de la kaptitoj. Ibn-Lubbo konsciis pri la erareco
konsilio por pridebati kion fari. La juna princo Al- de sia politiko kaj rifuzis obei la emiron. Timante agre-
Mundiro, filo de la emiro Muhammado, sin deklaris fa- son el ĉi tiu, li tuj liberigis siajn onklojn kaj koncesiis
vore al tuja kaj furioza atako kontraŭ la kristanaj tru- al ili iujn kastelojn, sed kiel vasaloj siaj, kaj klopodis
poj, sed Haŝim, post sia malvenko kaj kaptiĝo sin mon- repaciĝi kun Alfonso la 3-a. Sed ĉi tiu jam ne plu volis
tris pli prudenta, kaj krome influis sur li la fakto ke sia konfidi pri tiu juna kasi-ido kaj ordonis al siaj grafoj de
plej amata filo estis ankoraŭ kiel ostaĝo ĝis la komple- la najbara regiono de Kastilio ke ili atakadu la terito-
ta pagado de sia elaĉet-mono. Li volis ne riski batalon rion de tiu nova estro de la Banu Kasi.
kies rezulto povus endanĝerigi la vivon de sia filo kaj Dum en la Ebro-valo estis okazante tiuj ŝanĝoj, Haŝim,
ceteraj ostaĝoj. Reale, la sola kialo de lia partopreno en la ĉef-ministro de la emirejo estis batalante kontraŭ la
tiu kampanjo estis serĉi la eblecon atingi la liberecon ribeluloj kaj atingis ke Umar-ibn-Hafsuno kapitulacu
de sia filo; do li preferis negoci anstataŭ batali. Sed kaj revenu en Kordovon, kaj atingis por li pardonon de
interesis al li kaŝi sian intencon al la princo, do li argu- la kalifo. Iome kontrolita la interna situacio, la emiro
mentis ke tial ke Leono estis bone fortikigita kaj de- Muhammado sin sentis sufiĉe forta por entrepreni ven-
36