Page 33 - heleco-95

La 27-an de majo de la jaro 866 mortis la reĝo Ordonjo En la jaro 869, estante la reĝo Alfonso la 3-a 21-jara,
post 16-jara reĝado. Heredis la tronon lia filo Alfonso; edziĝis al iu navara princino nomata Jimena, kiu poste
kvankam ĉi tiu estis sufiĉe juna tiam. Tio signifas ke naskis al li multajn gefilojn. La rilatoj inter la Regno
jam oni konsideris normala tiutipan manieron transdoni de Galegio kaj tiu de Navario estis ekscelencaj tiutem-
la reĝecon, sed tio estas nura teorio, kiel atestis la ti- pe. Krome la bonaj rilatoj inter ambaŭ regnoj ebligis al
amaj politikaj eventoj. Ja, multaj nobeloj ĉefe tiuj de la tiu de Asturio bone rilati ankaŭ kun la klano de la t. n.
du branĉoj de la reĝa dinastio, ne alkutimiĝis al la mal- Banu Kasi. La filoj de Muzo, post ĉi ties morto, eĉ se
apero de la elektado kaj proklamado de la novaj mo- sufiĉe nestabile, sukcesis kontroli ioman povon en tiu
narkoj. Iomete post lia surtroniĝo, Alfonso la 3-a devis regno de Zaragozo. Tiu regno resti formale sendependa
alfronti la ribelon de iu galega grafo nomata Fruelo. Li el Kordovo sed en situacio de relativa malforteco; ek-
devis fuĝi el Oviedo kaj rifuĝi en Kastilio. La tiea gra- zemple ili ne povis eviti ke la armeoj de la kordova
fo, Rodrigo, kuzo aŭ onklo de Alfonso, helpis ĉi tiun kalifeco ataku Alavon ekde sia teritorio.
rekuperi la tronon. La partianoj de Rodrigo kontraŭba- Dum pludaŭris la repopolado de la zono inter la riveroj
talis la grafon de Lugo, Fruelon, kaj venkis kaj mort- Minjo kaj Duero, Alfonso la 3-a pludaŭrigis la ofensi-
igis lin. vojn kontraŭ la muzulmana teritorio. Eble tiuj ofensi-
Tuj post lia restariĝo en la trono de Oviedo, Alfonso la voj estis nuraj razioj de dispredado faritaj ekde la fortaj
3-a entreprenis politikon de ofensivo kontraŭ la muzul- urboj, kiel Leono kaj Astorgo. Verdire, en tiu tempo la
manoj. La armeo de Alfonso, subgvide de iu grafo no- emiro de Kordovo ne povis pensi en la organizado de
mata Vimaro Perez, pere de aŭdaca milit-operacio tran- fortaj armeoj kontraŭ la kristanoj de la nordo ĉar li
sis la Duero-riveron kaj kaptis la urbon Oporton. La havis internajn problemojn en sia Andaluzia regno. En
juna reĝo jam dekomence impulsis ankaŭ la repopol- la urbo Merido estis, kromanfoje, ribelo, ĉi-kaze orga-
adon de la konkeritaj zonoj, same kiel estis farinte lia nizita de iu ambiciulo nomata Ibn-Marvano. Kvankam
patro, Ordonjo. Ni jam vidis ke la reĝa sukcedado de la komence, en la jaro 868, Muhammado sukcesis venki
trono de Oviedo okazis meze de muzulmana ofensivo tiun ribelinton, Ibn-Marvano plu povis konspiradi kon-
kontraŭ la asturia regno. Sed la tiamaj atakoj de la sa- traŭ la povo de la kalifo, kaj en la jaro 875 li okupis la
racenoj estis ĉiuj adresitaj kontraŭ la orienta flanko de fortreson de Alanjo, sude Merido kaj dum tri monatoj
tiu regno, kiu sendube ŝajnis pli alirebla al ili. Sed la rezistis la sieĝadon de la trupoj de la emirejo. Denove
ofensivo de Alfonso en la centra kaj okcidenta sudaj submetita kaj denove ribelinta, li instaliĝis en iu vilaĝo
landlimoj de sia regno altiris la atenton de la emiro de en la sudo de Badaĥozo, kiun li tuj fortikigis, kaj ali-
Kordovo pri tiu fronto kaj ĉi tiu komprenis ke oni anciĝis kun alia ribelulo, Sadun’ al-Surumbako, kiu es-
devus kontraŭbatali la ofensivon de Alfonso en la zono tis rifuĝinta en la fortreso de Monsaludo. Ibn-Marvano
de Bierzo kaj Leono. estis kuraĝa, aŭdaca kaj timinda militestro; liaj razioj
Antaŭ la muroj de Leono fiaskis, kaj suferis grandajn kontraŭ la teroj de la sultano foje alvenis ĝis Tablado,
perdojn la trupoj komandataj de Al-Mundiro, filo de la ne malproksime el Seviljo. Lia aliancano Sadun’ al-Su-
forpasinta sultano Al-Rahmano la 2-a kaj frato de la rumbako estis ruza, sagaca, temerara kaj aroganta; kro-
reĝanta emiro Muhamado, venkinto, la antaaŭjn jarojn me li bonege konis la teritorion kie li agadis. La alian-
en atakoj al la teroj de Alavo. Ankaŭ la maŭraj trupoj co de ambaŭ homoj estis tre domaĝa por la kalifo kaj
kiuj penetris en la zono de Bierzo estis ekstermitaj. Ja, tre utilis por ke la asturo Alfonso la 3-a povu agadi
tiu okcidenta fronto estis fatala por la muzulmanoj. kontraŭ la Kordova Kalifejo.
33