Page 38 - heleco-95

Spite al la militaj zorgoj, Alfonso la 3-a povis daŭrigi no estis ofte atakata kaj disrabata de la muzulmanaj ar-
la repopoladon de la sud-centra zono de sia regno, meoj laŭlonge de pli ol unu jarcento. Iamaniere, Kas-
fronte al la regionoj de Toledo kaj Ekstremaduro, kie la tilio rolis, dum la epoko de la asturaj reĝoj, kvazaŭ ia
kalifejo estis pli febla. Dume ene de la regno estis oka- markio de la Galegia Regno. Tio signifas ke se tiutipa
zante gravaj kulturaj, ekleziaj kaj politikaj procezoj. provinco supervenkas la malfacilaĵojn, ĝi estas destin-
Estis tiam kiam oni verkis la Kronikoj kiuj informas ata ludi gravan rolon en la historio. Ĝuste tio okazis
nin pri la historio de tiuj jarcentoj. Tia kultura renask- kun Kastilio; la konstruanto de la nova Hispanio estis
iĝo eble estis rezulto de la inmigrado de kleraj mozara- nek la Galegia Regno estrata ekde Oviedo nek la Reg-
boj el Toledo, kiel la menciita Dulcidio. Jam ni men- no de Leono kiu sukcedis ĝin. Tiu tasko estis destinita
ciis ke tiu kleriko verkis la t. n. “Profeta Kroniko”. La al la Kastilia Regno kiu, komence estis nura landlima
alia fama historia kroniko de tiu epoko estis la t. n. markio de ambaŭ, sed tio estas alia historio, kiu eble
“Albeldensa” el kiu oni konas du versiojn, unu malpli indus trastudi iam. Nun ni okupiĝu priraporti la lastan
klera kaj malpli ampleksa ol la alia. Ŝajnas ke la unua etapon de la Astura Regno.
estis verkita de la reĝo Alfonso mem, kaj la alia, sub En la antaŭlasta jaro de tiu 9-a jarcento komenciĝis tre
ties reĝisorado, de iu(j) klera(j) kleriko(j). Dum sia reĝ- malfacila jardeko de la reĝado de Alfonso la 3-a. Mu-
ado, Alfonso zorgis ankaŭ pri la farado de novaj kons- hammado ibn-Lubbo, nepo de Muzo, estis mortinta la
truaĵoj, kaj civilaj kaj religiaj, kaj la rekonstruado de la 5-an de oktobro de la jaro 898. La nova estro de la Ba-
antikvaj. Interalie li igis ampleksigi la templon de San- nu Kasi, Lubbo ibn Muhammado, estis inda sukced-
kta Jakobo en Kompostelo, kaj ordonis la konstruadon anto de sia patro kaj ĉi ties antaŭuloj, li ne estis malpli
de ĉirkaŭmurego en Oviedo. Grandparto el la novaj aŭdaca ol la antaŭaj estroj de tiu klano kaj pludaŭrigis
preĝejoj kaj monaĥejoj konstruitaj dum lia reĝado estis la patran politikon de malamikeco kontraŭ la astura re-
en la zonoj laste liberigitaj el la muzulmana dominado. ĝo. Li estis ankaŭ lerta militisto; dum la vivo de sia pa-
Tiuj zonoj, krome, devis esti repopolataj far kristana tro, ĉi tiu asignis al li kelkajn militajn kaj politikajn
loĝantaro. Ni jam vidis ke tiu tasko estis iu el la plej el- taskojn. En la jaro 897 li batalis kontraŭ la kataluna
staraj faroj de la reĝado de Alfonso la 3-a. grafo Vilfredo la Harplena, kaj venkis ĉi tiun, kiu estis
La kronikoj estas tre sobraj en la priskribado de la kon- mort-vundita en la batalo. Poste sia patro asignis al li la
fliktoj kiuj okazis en Galegio de la jaro 885 al 895. Ŝaj- regadon de Toledo. De tiu posteno li entreprenis milit-
nas ke dum tiu jardeko multenombris en tiu regiono la adon kontraŭ Umar ibn-Hafsuno, iu el la ribeluloj kon-
ribeloj de nobeloj kaj altrangaj ekleziuloj kontraŭ la traŭ la kordova sultano, kaj konkeris plurajn urbojn. Li
reĝa povo de Alfonso. Tiu manko je fidinda informo troviĝis en iu el tiuj militoj kiam oni komunikis al li la
pri la tieaj kaj tiamaj okazintaĵoj generis la aperon de morton de lia patro batalante por la rekonkero de Zara-
legendoj je ne-certa origino kiuj asertas ke kelkaj fratoj gozo. Koninte la morton de Muhammado, la reĝo Al-
de la reĝo ribelis kontraŭ li kaj ke kiam ili estis venk- fonso pensis ke estus al li facile venki la novan kasi-
itaj Alfonso igis blindigi ilin. Krome en tiuj legendoj idon. Ni vidos ke tiu penso estis grave erara. Pro la ka-
estas konfuzo inter la konfliktoj de tiu jardeko post la tastrofa rezulto de tiu kampanjo, la asturaj kronikoj tu-
jaro 885 kaj tiu alia okazinta je komenco de la reĝado te silentas; oni devas eltiri informon el aliaj fontoj. En
de Alfonso la 3-a, en la jaro 866, pri kiu ni raportis en la jaro 899 Alfonso pretigis sian armeon por interveni
la komenco de ĉi ĉapitro. La historiistoj dubas pri la en la Ebro-valo. Li rekrutis trupojn ankaŭ en sia graf-
ekzistado mem de tiuj fratoj de la reĝo. Pli verŝajne la ejo de Kastilio kaj eĉ en la aliancita Regno de Navario.
ribeluloj de Galegio estis membroj de la diversaj bran- Lia plano estis ataki la urbojn Tudelon kaj Tarazonon.
ĉoj de la dinastio kiu reĝadis en Asturio dum unu jar- Dum la marŝado de sia armeo tra la teritorio de la
cento kaj duono. Kompreneble, kiel kutime, la kialo de Banu Kasi, Alfonso kaptis multajn personojn; oni de-
ribeloj estis la ambicio, sed estis pluraj faktoroj kiuj fa- vas supozi ke por la nutrado de la armeo oni faris ra-
voris tiun konkretan manieron manifestiĝi la ambicio. ziojn de dispredado de la trairata teritorio. Tiam Lubbo
Laŭ la kutimo de la epoko, la parenculoj de la reĝoj es- estis sieĝante Zaragozon, daŭrigante la planon de sia
tis honorataj per la nobela titolo de “grafo” kaj oni patro rekuperi tiun urbon. Tie li eksciis ke la astura re-
asignadis al ili la regadon de urboj, kasteloj kaj terito- ĝo marŝadis kun ties armeo kontraŭ Tarazono. Li alku-
rioj de la regno. Kaj tio okazis en epoko kiam la mani- ris kun sia kavalerio destine al tiu urbo kaj kaŝite eniris
ero nomumi la monarkojn, ĉu per elektado, ĉu per he- en ĝin dumnokte. Sekvintan matenon Alfonso atakis la
redo, ne estis klare kaj definitive fiksita. La kuniĝo de urbon ne sciante ke enestis tie la malamika lidero.
povo kaj ambicio naskis ribelojn kaj intrigojn. Krome Lubbo ordonis al sia kavalerio eliri por batali kontraŭ
oni konsideru ke la funkcio de tiuj grafoj-regantoj pas- la kristanoj kaj li restis ene kun la cetero el la trupoj.
adis per heredado de patroj al filoj, kio estis kaŭzo de Komenciĝinte la batalo surprize kaj neatendite la kasi-
la apero de lokaj dinastioj kies membroj pli kaj pli ido eliris ĉe la fronto de sia soldataro kaj aŭdace batal-
deziris sendependiĝi el la reĝa aŭtoritato. Tiu fakto es- ante disrompis la armeon de la astura reĝo. Laŭ iuj kro-
tis la kaŭzo de la estiĝo de la feŭdismo kaj la kialo kiu nikoj kelkmilo da kristanoj estis mortigitaj. La trupoj
eksplikas la dispartiĝon de la iama imperio de la franka de Lubbo liberigis la kaptitojn de Alfonso kaj dispredis
Karolo la Granda. ĉi ties kampadejon. Tie finiĝis tiu malfeliĉa ekspedicio.
Tre malsama kazo estis tiu de la kastilia grafejo. Tie ne La reĝo devis retiriĝi kun sia armeo. Restis tre damaĝ-
gravis la ambicio de antikvaj nobelaj familioj. Tiu zo- ita lia prestiĝo kaj ankaŭ lia alianco kun Navario.
38