Page 35 - heleco-95

sed iliaj trupoj estis masakritaj de la soldatoj de Al- gasto Ibn-Marvano kiu iam ribelis kontraŭ la kalifo ek-
fonso la 3-a. La fiasko de tiu kampanjo estis kompleta de Badaĥozo kaj transdonis al Alfonso, kiel prizonulo,
por la saracenoj ĉar krome ankaŭ la armeo kiu estis la ĉef-veziron Haŝim-on. La armeo de la astura reĝo ne
sendita kontraŭ Koimbro subkomande de Ŭarrak-ibn- atakis rekte Merido-urbon sed iun kastelon, Dubalon,
Malik ne sukcesis kapti ĉi tiun urbon kaj devis retiriĝi 20 mejlojn sude de Bazaĥozo. La kastelo estis kaptita
post suferi grandajn perdojn. kaj ties garnizono ekstermita. La krueleco de tiu masa-
La kompleta sukceso de la astura reĝo, kiu krome havis kro malplaĉis al Ibn-Marvano sed tiam li klopodis ne
kiel ostaĝo la favoraton de la kalifo, impulsis ĉi tiun montri tiun malkontenton antaŭ la reĝo Alfonso. Estas
sendi ambasadorojn al la kortego de Oviedo por inter- klare ke tiu milita operacio de la astura reĝo estis nura
akordi pacon aŭ milit-paŭzon kaj por atingi la liber- razio, ne milito de konkerado. Tamen la aceifo ne fin-
econ de la prizonulo. Tiu fakto evidentigas ke la grav- iĝis tiam ĉar la kronikoj mencias alian batalon kontraŭ
eco de la regno naskiĝinta en Asturio estas senkompare la muzulmanoj en iu monto nomata Oksifero. Post la
pli granda ol tiu de unu jarcento antaŭe. La tiam nom- retiriĝo de la kristana armeo Ibn-Marvano restis en tiu
ata Regno de Galegio estis serioza potenco kiu en la regiono kiu nuntempe nomiĝas Ekstremaduro intenc-
daŭro de tri tagoj venkis trifoje la armeojn de la Kordo- ante refari sian bandon por kontroli iom da teritorio do-
va Kalifejo. Alfonso, kiu tiam estis 30-jaraĝa, povis maĝe al la suvereneco de la sultano de Kordovo.
trudi siajn kondiĉojn por interakordi kun la ambasado- La kroniko t. n. Albeldensa, kiu ŝajne estis verkita de
roj de la emiro, kaj fiksis ke la daŭro de la milit-paŭzo la reĝo Alfonso mem, finiĝas per la rakontado de la
estos tri jaroj. Por la liberigo de Haŝim ibn Abd-al- triumfa reveno de Alfonso el tiu kampanjo-razio en la
Aziz, la astura reĝo postulis altegan elaĉet-sumon: andaluzia tero. Pri la cetero el la vivo kaj reĝado de tiu
cent-mil orajn soldojn. La sultano konsentis pri tiu princo informas nin aliaj asturaj kronikoj kaj la arabaj
mon-sumo sed kondiĉe ke ĝin pagu la kaptita ministro historiistoj de la Kalifejo de Kordovo. Ties emiro Mu-
mem. Ĉar ĉi tiu ne povis pagi kontante tiom altan mon- hammado, spite al la nesolvitaj ribeloj kiujn li devis al-
kvanton, por garantii la postan pagadon de la tuto devis fronti tiam en sia regno, decidis ke li devus ion fari por
lasi kiel ostaĝoj du fratojn, unu filon kaj unu nevon. venĝi la humiligojn kiujn li suferis de Alfonso dum la
La andaluza emiro profitis la trijaran milit-paŭzon por lastaj jaroj. Tial li preparis seriozan ofensivon por la ja-
alfronti la internajn ribelulojn de sia regno, kaj Alfonso ro 882. Sed la kampanjo komencis, same kiel tiu de
profitis ĝin por pludaŭrigi la repopoladon de la teritorio kvar jaroj antaŭe, per atako al la Regno de Zaragozo
inter la riveroj Duero kaj Mondego. Sed ambaŭ monar- regata de la Banu Kasi, la filoj de Muzo kiuj, kiel dir-
koj estis sin preparantaj ankaŭ por la bataloj kiujn sen- ite, dum la tiuj jaroj agadis kiel aliancanoj de la Regno
dube ili havos unu kontraŭ la alia, post la finiĝo de la de Galegio. Tiu Muz-ido nomata Lope (Lubb en la ara-
milit-paŭzo. La kortego de Kordovo ne povis elteni la ba lingvo) estis mortinta militante kontraŭ la kordova
humiligon kiun tiu regno suferis pro la venkoj de Al- emirejo, kaj liaj fratoj Ismailo, Furtuno kaj Mutarrifo
fonso, kaj ĉi tiu ne povis esperi ke la sultano eltenu regadis, same malamike al la Emirejo, respektive, ekde
ĝin. Pere de spiono, Muhammado eksciis ke la mar- Zaragozo, Tudelo kaj Huesko. Tiuj kasiidoj, pro sia
bordoj de Galegio estis sendefendaj kaj ne povus kon- parenceco kun la reĝa familio de Navario, estis parenc-
traŭ-rezisti elmaran atakon. La emiro planis militan el- uloj ankaŭ de la edzino de Alfonso, el la sama navara
ŝipiĝon tie. Post la normana atako de la jaro 844, Abd familio. Ĉiukaze, la venkoj de la reĝo de Asturio sur la
al-Rahmmano la 2-a impulsis ŝipkonstruadon. Tial, la trupoj de la sultano igis ke Alfonso estu por la Banu
andaluza eskadro povis alfronti la vikingan razion de la Kasi interesa aliancano por kontraŭrezisti la premon de
jaro 858. Por la atako al Galegio, la kalifo ordonis la Kordovo sur la Zaragoza Regno. La arabaj kronikoj
kreadon de nova floto. Dum la milit-paŭzo oni kons- asertas ke la armeo kiun Muhammado preparis por la
truis en la Gvadalkiviro la ŝipojn necesajn por kontraŭ- kampanjo de la jaro 882 konsistis el 80-mil homoj.
batali Alfonson en la Atlantiko. Sed la perŝipa atako al Gvidis la militan ekspedicion la princo Al-Mundiro, fi-
Galegio neniam okazis; la araba eskadro estis detruita lo de la emiro, kaj akompanis lin kiel milit(ist)a kon-
far tempesto en la oceano. Ja, la nova kampanjo de la silanto Haŝim ibn Abd-al-Aziz kiu, post sia liberiĝo el
emiro Muhammado kontraŭ Alfonso la 3-a komencis lia prozoniĝo en la kortego de Oviedo estis reakirinta
malbone. Krome dum tiuj jaroj la emiro devis alfronti la favoron de la sultano kaj la povon en la kortego de
du internajn problemojn. Tiam estis komenciĝanta la Kordovo. Tiu impona muzulmana armeo eliris nord-
agado de nova ribelema lidero, Umar-ibn-Hafsuno, kiu direkten en monato marto, sufiĉe frue por batali en la
daŭros dumlonge, kaj diversloke en Andalucio, kaj en Ebro-valo antaŭ la entrepreno de la ĉefa celo de la
Kordovo mem, okazis tiujare egaj tertremoj. kampanjo en la Duero-valo.
Male, la projektoj de Alfonso atingis plenan sukceson. La decido komenci la kampanjon per atako al la Kasi-
En la jaro 881 la astura reĝo entreprenis aceifon kon- idoj de la Ebro-valo, anstataŭ iri rekte kontraŭ la sudo
traŭ la islama teritorio. Lia ofensivo profunde penetris de la regno de Alfonso, estis prenita ne nur pro tio ke
en la Andaluzian Regnon, ĝis Merido! Ĉi-foje ne estas tiuj princoj estis aliancanoj de Alfonso sed ankaŭ por
dubo pri tiu atako tiom malproksime de la Galegia Reg- eviti, provizore, kunfrontiĝojn kun la ribeluloj, Sadu-
no; ankaŭ la arabaj kronikoj raportas pri tiu milito kaj no kaj Ibn-Marvano kaj kiuj dominis la zonojn de Me-
krome en similaj terminoj kiel la asturaj kronikoj. En rido kaj Badaĥozo. Estas necese konsideri ke ĉiu marŝ-
tiu kampanjo akompanis Alfonson ties alianculo kaj anta armeo, ĉefe se ĝi estas tre granda, nur pro la fakto
35