Page 198 - heleco-96
P. 198

undation.  La  Molekula  Biologia  Centro,  kiu
                                                  portas la nomon de Severo Oĉoo, estis inaŭ-
                                                  gurita en septembro de 1975 far la tiamaj ge-
                                                  princoj,  poste  gereĝoj,  de  Hispanio,  Johano

                                                  Karlo de Burbono kaj Sofia de Grekujo. Inter
                                                  la multaj amikoj kaj kolegoj de Severo kiuj
                                                  ĉeestis la inaŭguron estis Arthur Kornberg, kiu

                                                  kune kun aliaj kolegoj, eldonis libron titolitan
                                                  «Reflections in Biochemistry» en kiu kunlabo-
                                                  ris la scienculoj partoprenintaj la Simpozion.

                                                  La kovrilpaĝo de  la libro  estis  iu desegnaĵo
                                                  de Salvador Dalí preparita por soleni tiom me-
                                                  morindan okazon.

                                                  Severo Oĉoo dividis sian agadon en la Insti-
                                                  tuto  Roche  por  Molekula  Biologio  en  New
                                                  Jersey kun siaj restadoj en la Molekula Bio-
                                                  logia centro en Madrido, kie li gvidis grupon

                                                  de esplorado pri la inicaj mekanismoj de pro-
                                                  teina biosintezo kunlabore kun siaj iamaj dis-
                                                  ĉiploj Cesar de Haro kaj José Manuel Sierra.

                                                  En 1985 Severo definitive revenis en Hispa-
                                                  nion, kaj al la laborado en la Centro kiu por-
                                                  tas lian nomon. Malmultajn monatojn post ilia
                                                  reveno, konkrete en majo de 1986, mortis lia

                                                  edzino, Carmen, kiu ĉiam estis ia granda apo-
                                                  go  por  li.  Li  neniam  releviĝis  el  tiu  perdo;
                                                  fakte,  de  tiam  li  ne  plu  publikigis  iun  ajn

                                                  laboraĵon, la lasta el liaj sciencaj laboroj ape-
                                                  ris  en  1986,  antaŭ  la  morto  de  lia  edzino,
                                                  kiam  li  estis  jam  81-jara.  En  1987  li  iĝis

                                                  membro  de  la  Reĝa  Nacia  Akademio  de
                                                  Medicino  de  Hispanio  kaj  estis  nomumita
                                                  prezidanto de la Fonduso Jiménez Díaz. Dum

                                                  tiuj  lastaj  jaroj  de  lia  vivo  en  Hispanio,  li
                                                  ĉiam ĝuis  la simpation de la civitanoj de la
                                                  lando. Li atribuis tiun famon al la fakto ke en
                                                  ĉi tiu lando estas tre malmultaj Nobel-premi-

                                                  itoj, kaj krom li, neniu pri Medicino.
                                                  Li mortis la 1-an de novembro de 1993. Liaj
                                                  postrestaĵoj ripozas kune kun tiuj de lia edz-

                                                  ino en la tombejo de Luarko.

                                                        198
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203