Page 91 - heleco-99
P. 91

el la imputitoj estis absolvitaj pro manko je pruvoj sed la juĝa

          proceso ankoraŭ ne estas tute fermita. Ni jam klarigis ke ab-
          solvo far la tribunaloj ne signifas senkulpecon; ĝi indikas nur
          ke la prezentitaj indicoj, eĉ se tre evidentaj, ne sufiĉas por dikti
          punojn se ne ekzistas nerebateblaj pruvoj.

          Cetere, eĉ personaro de la juĝa povo skandalas nin per korupta
          konduto, kiel montras la t. n. “kazo Dívar”: La prezidanto de la
          Juĝistaro, Carlos Dívar, pagis 30 vojaĝojn al la Sunmarbordo

          per publika mono, kun restadoj en kvarstelaj hoteloj. La 5-an
          de junio de 2012, la gazeto El País publikigis detalan raporton
          pri la 20 longaj semajnfinaj vojaĝoj faritaj de Carlos Dívar inter

          novembro de 2008 kaj marto de 2012 al Puerto Banús. Laŭ la
          ĵurnalo, “la Ĝenerala Konsilio de la Juĝistaro (CGPJ) pagis al
          sia prezidanto, Carlos Dívar, kvartagajn restadojn en Marbella

          (Malago) kun vojaĝado, loĝado kaj manĝoj inkluzivitaj, por ĉe-
          esti publikajn eventojn daŭrantajn kelkajn horojn, kiuj foje okazis
          en iu malsama provinco kaj, en kelkaj kazoj, 200 kilometrojn
          for. Estis aliaj longaj semajnfinoj (ĉirkaŭ 20 labortagoj estis

          prenitaj kiel liberaj), kies viv-kostoj kaj loĝejaj elspezoj pagis
          li, sed la translokigo estis ŝargita al la CGPJ kaj la manĝoj en
          luksaj restoracioj estis kontitaj kiel protokolaj elspezoj (unu el

          ili kun ununura manĝanto, li mem). Post esti senkulpigita far
          liaj  kunuloj,  kaj  post  du  semajnoj  da  forta  parlamenta  kaj
          amaskomunikila premo, Dívar prezentis la rezignon pri sia
          posteno la 21-an de junio de 2012, estante la unua prezidanto

          de la Juĝistaro kiu demisias el sia alta ofico.
          La “kazo de Kunlaborado” aŭ “Kazo Blasco” estas la nomo de
          korupt-intrigo kiu okazis en la Valencia Komunumo inter 2008

          kaj 2010, kiam Francisco Camps estis prezidanto de la Valencia
          Generalitat, en kiu ses milionoj da eŭroj de la fondusoj kiujn tiu
          institucio dediĉis al kunlaboro kun Triamondaj landoj kaj kiuj

          neniam atingis sian celon. La komploto, estrita de Augusto César
          Tauroni (la nura akuzito, kiu komence estis malliberigita), de-
          turnis la monon dank' al liaj ligoj kun la Ministerio de Solidar-

          eco kaj Civitaneco, estrita de la PP-ano Rafael Blasco, kiu estis
          la departemento kiu donis la helpon. La unuaj arestoj okazis la
          26-an de februaro 2012, kaj dum la sekvaj monatoj la nombro
          de akuzitoj pliiĝis al 27 (inter ili ses altrangaj oficistoj de la

          valencia regiona administracio, tiam prezidata de la PP-ano
          Alberto Fabra). La 12-an de junio 2012, la juĝisto pritraktanta
          la kazon komencis la procedojn por la imputado de la tiama

                                                              91
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96