Page 24 - argentinaj verketoj

Okazis ĉio antaŭ multaj jaroj. Mi ne volas rememori

kiom ili estas, por ne senti min tro ma1juna. Tiu vin-

tro, treege rigora, mi suferis brutalan, dolorigan per-

don, kiu preskaŭ frenezigis min. Mi treege deziris

forkuri de la korŝiraj rememoroj kaj de la malvarma

temperaturo -ne kutima ĉe la bordoj de la Plata-
riverego- kaj mi decidis vojaĝi en la varman kaj ruĝ-

grundan Misiones. Mi pasigis kelkajn tagojn rigard-

ante la mirindan spektaklon de la Iguazú-aj akvo-

faloj kaj poste mi vojaĝis al San Ignacio, kien mi de-

ziris iri ekde kelkaj jaroj por viziti la tieajn jezuitajn

ruinojn. Mi decidis resti tie kelkajn tagojn kaj ĉe la

bordo de la riverego Paraná-o mi luis adoban kaban-

eton - pretendanta esti vilao - ĉirkaŭatan de jakaran-

doj 1oĝataj de bruema konurfamillo, kaj tie mi en-

loĝiĝis.

La kabaneto estis vilao nur laŭ la luprezo. Ĝi estis

tre neglektita kaj tre malpura. La planko malaperis

sub dika polvtavolo, kie multenaskiĝis ĉiaspecaj in-

sektoj. Kuŝiĝante, mi decidis, ke la venontan tagon

mi serĉos personon por purigi la kabanon.

La morgaŭon, kiam mi ellitiĝis, mi suferis invadon

de ĉikoj aŭ «piques», kiel oni nomas ilin en Misio-

nes. Ili estas kvazaŭ puloj, kiuj per iliaj pikiloj tra-

boras la haŭton kaj, rekte en la karnon, demetas siajn

ovojn envolvitajn en travideblaj saketoj. Oni devas

tuj eltiri la saketojn kun la ovoj ĉar alie, kiam nask-

iĝas la ĉikoj, ili kaŭzas enuigan jukadon kaj dolorajn

ulcerojn. La pikvundoj ne estas gravaj, sed se oni

neglektas ilin, ili povas infektiĝi; tiam ili estas
24
gravaj kaj povas kaŭzi eĉ morton.

Mi vidadis la ĉikojn, kiuj kuradis sur miaj nudaj