Page 25 - argentinaj verketoj

neglektas ilin, ili povas infektiĝi; tiam ili estas gra-
vaj kaj povas kaŭzi eĉ morton.

Mi vidadis la ĉikojn, kiuj kuradis sur miaj nudaj pie-

doj, stariĝis kaj trapikadis mian haŭton. Mi sidiĝis

ĉe la kabanpordo por flegi la sennombrajn pik-

vundojn.

La eltirado de la saketoj estas facila... por tiuj, kiuj

scias fari tion; sed mi la unuan fojon troviĝas antaŭ
ĉi tiu problemo kaj por mi la afero estas treege mal-

facila. Mi estis absorbata de ĉi tiu tasko, kiam mi

aŭdis mokeman ridon, kvazaŭ iu kaŝita en la dens-

ejo mokridis min pro mia mallerteco. Mi levis la ka-

pon kaj vidis apogitan kontraŭ la trunka de jakaran-

do gvaranian knabinon, proksimume deksesjaran kaj

treege belan. Sur ŝia frunto ruĝa harbendo alligis

ŝiajn agatnigrajn harojn laŭ la indiana maniero; ŝi

vestis sin per ruĝa jupo tre mallonga kaj tre alĝust-

igita, kiu pli sugestis, ol kaŝis, kaj mallonga vesteto,

kiu malkovris sian talimorbidecon.

Sen peti permeson ŝi eniris en la kabanon kaj eligis

du seĝojn. Sur unu ŝi metis miajn piedojn mistrakt-

itajn de la ĉikoj; sur la alian si sidiĝis dorse al mi kaj
flegis la pikitajn piedojn. Ŝi faris tion lerte kaj rapide

kaj poste, ŝi lavis la piedojn per desinfektaĵo eltirita

mi ne scias el kie.

Dum ŝi kuracadis min, mi klopodis kunigi miajn

malmultajn sciojn pri la gvaranio, per danki ŝin en

ŝia propra lingvo.

Kiam ŝi finis la kuracadon, ŝi sin turnis al mi kaj,

kun la manoj dorse, rigardis min fiere kaj
25
kontentece.

Tiam mi aŭdacis diri: