Page 63 - heleco-95
P. 63

tiu regiono, ankaŭ en la orienta parto de Asturio. Estas sciate ke la nun-
            tempaj oficialaj limoj de la hispanaj regionoj ne multe atentas pri la his-
            torio, la lingvo kaj la etnieco de la loĝantaro de la koncernaj teritorioj.   Padre  nuesu  que  tas
            Nun ni atentu pri la astura lingvo, aŭ pli ĝuste ni devas nomi ĝin «astur-   en cielu: santificáu se-
            leona», kiu estas la teknika formulo per kiu oni konas ĝin en la lingv-      ya'l  to  nome,  amiye'l
            istikaj medioj. Samtempe kiam estis formiĝante la gelega kaj portugala       to  reinu,  fáigase  la  to
            lingvoj,  pri kiuj ni  jam temis, en la  Leona Regno estis  evoluante alia   voluntá  lo  mesmo  na
            latin-devena idiomo. La afero komenciĝis en Asturio jam antaŭ pluraj         tierra qu'en cielu.
                                                                                         El nuesu pan de tolos
            jarcentoj. Kiel dirite, estas nekonate kiamaniere oni parolis tie antaŭ la   díes dánoslo güei, per-
            8-a jarcento; eble oni uzis, almenaŭ en iuj zonoj, iu lingvo simila al la    dónamos  les  nueses
            eŭska,  aŭ  iu  kelto-devena  lingvo.  Sed  post  la  ega  inmigrado  de  moz-  ofenses lo mesmo que
            araboj el la cetero de Hispanio post la araba invado, la latina progresis     nós facemos colos que
            en tiu regiono, kaj ankaŭ en Kantabrio, pli ol ĝi estis okazinte dum la ro-  mos faltaren; nun mos
            mia kaj visigota epokoj.                                                      dexes cayer na tenta-
            Ĉiukaze, iompostiom konkretiĝis la formiĝo de aparta latindevena ling-       ción,  y  llíbramos  del
                                                                                         mal. Amén.
            vo en la teritorio de la Leona Regno, sed ĝi ne atingis la maturecon kaj
            disvolviĝon de la galega kaj portugala. La kastilia lingvo, pri kiu ni te-
            mos  poste,  efikis  kontraŭ  la  astur-leona  same  intense  kiel  la  politika
            povo  de  Kastilio  kontraŭ  la  Leona.  Fine  Kastilio  englutis  la  Leonan
            Regnon kaj tio influis ankaŭ en la lingva evoluado de ĉi tiu regiono. La
            astur-leona restis izolita en apartaj anguloj de la regno kie, krome, de-
            generis  en  diversajn  variantojn.  En  Asturio,  konkrete,  ekzistas  aparta
            varianto de tiu lingo en ĉiu valo. Krom en Asturio, ekzistas variantoj de
            la iama astur-leona lingvo ankaŭ en iuj zonoj de Leono (Bierzo, Sana-
            brio),  en  Zamoro  kaj  en  la  nord-easta  parto  de  Portugalio,  sed  ĉie  en
            transira proceso al la kastilia kaj la portugala. La preĝo «Patro Nia» en
            la astura lingvo kiu aperas supre en ĉi paĝo estas artefaritaĵo surbaze de
            la diversaj bablo-variantoj parolataj en la regiono. Bablo estas iom pejo-
            rativa termino de la uzantoj de ĉi tiu astura ligvo kiuj ne fieras pri sia
            regiona  parolmaniero.  Ĝenerale  eĉ  tiuj  kiuj  iome  parolas  la  asturan,
            kiam ili skribas nepre uzas la kastilian.
            La kastilia jam estas nomata «hispana» ĉar ĝi iĝis la ĉefa kaj oficiala idi-
            omo de la lando. Kaj krome, kiel sciate, oni parolas ĝin en grandparto el
            la Amerika kontinento kaj en aliaj lokoj en la mondo; ŝajnas ke ĝi estas
            nun unu el la ĉefaj lingvoj en la mondo, kvankam en Hispanio mem es-
            tas aliaj lingvoj kiel la jam menciitaj eŭska kaj galega, krom la kataluna
            kun ĉi  ties  variantoj (valecia, balearaj…). Same kiel la astur-leona, la
            galega, la portugala kaj la kataluna, ankaŭ la kastilia devenas en la lati-
            na lingvo. Tion oni povas konstati per la preĝo «Patro Nia» kies teksto
            aperas en la meza bildo de la paĝo. Tiom disvatigita lingvo, nepre ko-
            mencis generi variantojn, ĉefe en Hispan-Ameriko. Sed, supozeble, tiu
            procezo  de  varianto-formiĝo  povos  ne  esti  estontece  tiom  grava  kiom
            okazis  ĝis  nun  kun  la  antaŭ  menciitaj  lingvoj  ĉar  nuntempe  ekzistas
            granda kaj intensa interkomunikado de la parolando de la lingo en el di-
            versaj mondpartoj. La formiĝo de apartaj lingvo-variantoj estis rezulto
            de la izoliĝo de la teritorioj uzantaj saman lingvon.
            Ĝuste tiu granda kaj intensa interkomunikado en la mondo igis necesa la
            ekziston de komuna tutmonda lingvo. Ĝuste tiun rolon pretendas ludi la
            Internacian Lingvon Esperanton en kiu estas verkata ĉi teksto kaj la lasta
            el la versioj de la preĝo «Patro Nia» kiu aperas sur ĉi tiu paĝo. Al tiu
            internacia lingvo ni aŭguras feliĉan kaj sukcesan estontecon surbaze de
            la eksterordinara disvastiĝo kiun ĝi spertis ĝis nun. Oni konas ĝin eĉ en
            ĉi tiu teritorio de la iama Asturia Regno. Post nur 132-jara ekzistado, tiu
            lingvo havas nun en Asturio ne malpli ol ok aŭ dek parolantojn.
                                                              63
   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67   68