Page 75 - heleco-96
P. 75

virinoj sen vira akompano ĉeestus la kafejojn kaj la publikajn spektaklojn. Tia
            konduto kaj alitipaj kutimoj de la fremdulinoj estis konsideritaj kiel propraj de
            la prostitutinoj. Sed jen tiuj junulinoj venintaj al Parizo el fremdaj landoj por
            studi, kiel nia Maria Salomea Sklodowska, kondutadis laŭ la kutimoj de siaj

            respektivaj deven-lokoj, tre malsimilaj ol la francaj tiorilate. Ĉi tio igis ke en la
            franca  socio  okazigis  perplekson  la  fakto  ke  estis  du  malsamaj  tipoj  je  sur-
            strataj virinoj. Nur iompostiom estis ŝanĝiĝante tiu situacio en Francio. Ĉi tio

            gravas en nia raporto por ke ni komprenu la malamikecon kaj la atakojn kiujn
            Maria Kurio ricevis el ampleksaj sektoroj de la franca socio kelkajn jarojn pos-
            te kiam ŝi famiĝis kaj atingis la nobel-premiojn.

            Troviĝante, dum feriado, en Polujo, ŝi ricevis, pro ŝia sukceso kiel studentino,
            unu stipendion Alejandrovich, kaj por la sekva kurso ŝi revenis al Parizo por
            studi matematikon. De tie ŝi komunikis perletere al sia frato Josefo ke ŝi estis

            studante  matematikon  tre  intense  sed  ke  ŝi  tre  bone  estis  instalita  en  tiutipa
            vivmaniero. Fine de la sekvinta kurso ŝi estis atinginta licencion pri matemati-
            ko kaj ŝia kvalifiko estis la dua de la kurso.
            Post ŝia katastrofa am-rilato kun Kazimierz Zorawski, ŝi evitis tiutipajn aferojn.

            Ŝi decidis ne edziĝi kaj dediĉi sian tutan tempon al la studado. En tiu radikala
            teniĝo ŝi  eĉ rifuzis pretendanton kiu sentis  egan altiron al ŝi.  Dum la tempo
            kiam ŝi estis finante sian licencion pri matematiko, kontraktis ŝin iu organiz-aĵo

            kreita  por  promocii  la  francan  sciencon.  Ŝia  tasko  inkludis  la  studon  de  la
            magnetaj proprecoj de diversaj ŝtaloj, kaj por efektivigi ĝin ŝi devis serĉi labo-
            ratorion. Dum tiu serĉado ŝi renkontiĝis kun la pola fizikisto, Józef Kowalski,
            kiun ŝi estis koninta dum siaj tagoj kiel guvernistino. Aŭdinte la bezonon de

            Maria, profesoro Kowalski sugestis renkontiĝon kun sia amiko, iu nomata Pie-
            rre Curie, kiu laboris pri magnetismo ĉe proksima institucio en kies laboratorio
            eble estos spaco por ŝi. Pierre estis 34-jara kaj rolis kiel profesoro en la École

            de Physique et Chimie Industrielles en Parizo. Nek  Pierre nek Maria  havis
            tiam enmense la ideon de tuja am-rilato. Pierre estis promesinte vivi kiel mo-
            naĥo, post la morto de iu junulino al kiu li estis enamiĝinta. Kaj Maria, post

            siaj du ekzamenoj estis planante reveni en Polion kun ŝian patron, trovi labor-
            lokon tie kiel profesorino kaj kontribui al la politika plibonigo de sia lando.
            La unuan nokton kiam Maria kaj Pierre renkontiĝis, ambaŭ sentis altiron unu

            al la alia. Poste, dum Maria estis en Polujo, Pierre estis konvinkita ke li volis
            edziĝi al ŝi. Same kiel Maria, li estis timida kaj introvertita, kaj tute dediĉita al
            la scienco. Ambaŭ koincidis en sia malkonfido al la tradicia religio. Pierre estis
            dediĉita, kune kun sia frato, al la esplorado de kelkaj fizikaj fenomenoj, ekzem-

            ple la efikon de la elektro sur iuj kristaloj. Ili inventis instrumentojn, kiel la elek-
            trometro, por pruvi sian teorion ke la mekanika energio povas esti konvertita en
            elektra energio. De 1880 al 1882 ambaŭ fratoj publikigis sep artikolojn pri tiu

            temo. Pierre estis pesimisma pri la ekzistado de geniaj virinoj… ĝis kiam li

                                                              75
   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80