Page 114 - heleco-97
P. 114

La okupado de granda parto el Italio far la germanaj trupoj igis ke de tiam la
       judoj loĝantaj en tiu teritorio estis submetitaj al sama persekutado kiel tiuj de la

       landoj subkontrole de la nazia armeo. La estinta reĝimo de Mussolino havis, kiel
       sciate, multajn karakteraĵojn similajn al tiu de la germana naziismo, sed nur fine,
       subpreme de Hitlero, ĝi alprenis ioman kontraŭjudan agadon. Tiu rasmortigo, amas-

       murdado, genocido, ankaŭ konata kiel holokaŭsto, estis nomita de la naziistoj “fina
       solvo”. Estis ekstermejoj en Auschwitz, Majdanek, Soldau, Ckełmno, Bełżec, Jasenovac,
       Sobibor,  Treblinka,  Maly  Trostenets,  Bergen-Belsen,  Oranienburg,  Sachsenhausen,
       Stutthof… en ili estis ekstermitaj homoj el etnoj kaj politikaj teniĝoj rifuzitaj de la

       naziistoj: ciganoj, servoj… kaj ĉefe judoj. Inter la historiistoj estas granda debato pri
       la nombro da personoj mortigitaj en tiuj lokoj kaj pri la grado je respondeco de
       Hitlero pri tiu procezo. Verdire, ne ekzistas dokumentaro kiu informus pri la maniero

       kiel  oni  organizis  tiun  aferon,  sed  tio  ne  estas  strange  konsiderante  la  agad-
       manieron de la nazia lidero; kutime li indikadis, pervorte, aŭ eĉ nur insinue, al siaj
       subuloj la ĝeneralajn liniojn de la farendaj taskoj kaj ili dediĉiĝis konkretigi en
       la realon la ricevitajn ordonojn, aŭ sugestojn, ĉiam en la spirito de la penso de la

       Führer, kio signifas ke, fakte, estis nepenseble ke oni faru ion kion li ne aprobus.
       Nu, dum en la militaj frontoj la interbatalantoj mortigadis unuj la aliajn, en la kon-
       centrejoj  estis  ekspluatataj  kiel  sklavoj  la  militkaptitoj  kaj  la  kondamnitoj  al

       pereo, kiuj fine estis alkondukataj al la ekstermejoj kaj kremaciejoj, senreziste,
       pasive… Sed estis iu menciinda escepto, tiu de la Geto de Varsovio. En tiu loko
       estis amasigita preskaŭ duonmiliono da judoj, ne nur el Polujo sed ankaŭ el aliaj
       landoj kiujn la germanaj armeoj estis konkerinte. Iom post iom oni estis elpren-

       ante de tie la malfeliĉulojn destinitaj al la ekstermejoj. La 18-an de januaro de
       1943, kiam en la geto jam restis nur 70- al 80-milo da judoj, ĉi tiuj ribelis kaj
       komence ili atingis ioman sukceson. Oni konstruis multenombrajn barikadojn

       en la getto, kaj la ribelintoj rezistis dum kvar monatoj. La fina batalo komenc-
       iĝis la 19-an de aprilo kaj daŭris ĝis la 16-a de majo, tri tagojn post la kapitu-
       laco de la armeoj de la Akso en la nordo de Afriko. Por sufoki la ribelon de la ge-
       to, la germanoj devis sendi tien 2054 soldatojn, 36 oficirojn, 821 sturmantoj de

       la SS kaj 363 polaj kunlaboremuloj. Ĉi tiu trupo sukcesis sufoki la ribelon sed
       nur post furioza batalado en kiu pereis ankaŭ multaj el la atakantoj.
                                                        114
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119