Page 144 - heleco-97
P. 144

hierarkio ne okazis per armea puĉo, kiel tiuj ofte okazintaj en Argentino antaŭ kaj
       post lia regado, sed tute male, li gajnis demokratiajn balotadojn. Hispanio havas
       agrablan memoron pri la regad-etapo de Perón ĉar li provizis al tiu lando la nece-

       san tritikon por la nutrado de milionoj da hispanoj dum la internacia blokado
       kiun  la  potencoj  venkintaj  en  la  mond-milito  dekretis  kontraŭ  la  reĝimo  de
       Franco. En la jaro 1947, okaze de ŝia vizito al Eŭropo, Eva Duarte de Perón,

       edzino de Juan Domingo, estis dum 18 tagoj en Hispanio. Ĉi tie ŝi ricevis amasan
       kaj  apoteozan  akcepton  far  la  frankisma  reĝimo  kaj  ĝenerale  la  tuta  hispana
       popolo  pro  la  humana  teniĝo  rilate  al  popolo  kiu  estis  maljuste  punita  pro
       politiko pri kiu ĝi estis senkulpa. Informoj pri tiu vizito de Eva Perón rakontas

       ĉi-ties  malkonsenton aŭ kontraston  kun la edzino de Franco, Carmen Polo. Ĉi
       lasta estis riĉulino, aristokratino,  mense  reakcia…  kaj  tute  ne  intervenis en  la
       politikajn  aferojn,  kiuj  estis  ekskluziva  okupo  de  ŝia  oficiale  karisma  edzo.
       Male, Eva Perón, havis tre modestan socian devenon kaj ĉiam estis tre sentema

       rilate al la situacio de la malriĉuloj kaj la rajtoj de la virinoj. Dum la regado de
       ŝia edzo, Evita (kiel karese nomis ŝin la argentinaj malricaj amasoj) tre influis
       por la aplikado de sociaj dispozicioj favore al la malriĉularo kaj por la voĉdon-
       rajto de la virinoj.

       Do, se la peronismo respektis la demokratian funkciadon kaj krome ampleks-
       igis la voĉdon-rajton al la virinoj, kaj havis progresistan socian politikon, kial difini
       ĝin kiel “faŝisma”? Nu, ĉi tiu estas iu klara ekzemplo de tio ke la realo estas pli

       kompleksa ol ĉiu ajn teoria skemo kiu celas ĝian interpretadon. Eble estus pli
       ĝuste diri ke la peronismo naskiĝis kun faŝisma alvokiĝo kaj ne-vole fiaskis en
       ties konkretiĝo. Ni klarigu ĉi tion. Argentino tradicie havis ekonomion bazitan
       sur agrikulturo kaj best-bredado. Dum la dua mond-milito tiu lando tre prosperis
       provizante agrikulturajn produktaĵojn al la militantaj landoj. Sed post la fino de

       la milito Usono rehavis sian privilegian pozicion en tiu merkato. Do, oni entre-
       prenis en Argentino gravan procezon de industriigado. Kiel kutime okazas en
       tiaj procezoj, grandamaso da kamparanoj translokiĝis al la urboj kaj industriaj

       centroj, t. e. naskiĝis iu laborista movado kiu siavice generis formojn de sindikat-
       ismo. Perón estis ambicia homo kiu emis politikan povon; ĉi tio per si mem klar-
       igas nenion, multegaj specimenoj de homaj estuloj de ĉi tiu planedo havas tian
       emon. Sen ili, kaj la stultaĵoj kiujn ili faras, la historio estus seninteresa afero,

       aŭ tute ne estus historio. Nu, nia Perón dediĉiĝis strebi por la plenumado de sia
       ambicio. Sed kvankam militisto, li ne dediĉiĝis intrigi en la armea medio por per-
       labori puĉon liafavore (eble estis tie tro da konkurantoj por la sama celo), sed,
       notinte la kreskantan influon de la sindikatisma movado, li dediĉiĝis aktivadi en

       tiu laborista fronto. Eble inspiris lin la modelo de Mussolino, serĉi kaj prilabori
       apogon en la medioj de la malaltaj soci-klasoj. Tiu kvazaŭ katekismo eksplik-
       ante la principojn de lia politika doktrino, kiun li eldonis poste, havis komunajn
       trajtojn kun tiuj de la faŝismaj modeloj, ĉefe en kio rilatas al la ideo de unueco

       de ĉiuj civitanoj de la lando. Ni jam vidis ke tiu ideo celas kaŝi kaj ignori la koncep-
                                                        144
   139   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149