Page 147 - heleco-97
P. 147

dikatoj, plejparte peronistoj, intervenitaj. Menciindas
            ke same dume dum la regado de María Estela kiel dum

            la diktaturo Videla, la komunistoj kaj aliaj fortoj de
            Maldekstraro estis perforte persekutitaj far la «Tri-
            obla A» kaj aliaj ŝtataj soldulaj ekzekutistoj defend-

            antoj de la sistemo. La diktaturo de Videla falis kaj
            li estis juĝita kaj enkarcerigita, sed la politika mal-
            stabileco  daŭre  estis  ĝis  nun  kronika  malsano  en
            Argentino.

            Sed nia intereso estas prijuĝi la faŝismon. Ni ag-
            noskas faŝistan karakteron al la peronismo, sed, ĉu
            Videla estis faŝisto? Laŭ nia interpretado de la faŝ-

            ismo, ni devas diri ke ne, samkiel ankaŭ ne aliaj
            iberoamerikaj diktatoroj kiel Fulgencio Batista, Anas-
            tasio Somoza, Augusto Pinochet, Hugo Banzer, Gus-
            tavo Rojas Pinilla, Joao Baptista Figueiredo, François
            Duvalier, Guillermo Rodríguez Lara, Tiburcio Carías

            Andino, Juan María Bordaberry, Marcos Pérez Jimé-
            nez, Alfredo Stroessner, Carlos Castillo Armas, Rafael
            Leónidas  Trujillo,  Alberto  Fujimori…  aŭ  Idi  Amin

            Dada (se mencii ankaŭ iun afrikanon). El tiu ĉi listo
            ni eksplicite ekskludas la brazilan Jair-Bolsonaron

            pro kialo kiun ni eksplikos poste. La ceteraj ne me-
            ritas la titolon je “faŝisto”; asigni tiun titolon al ili
            estus tro honorigi ilin. Ili estis nuraj tiranaĉoj, dik-

            tatoroj,  krimuloj,  ekstrem-dekstruloj  sendube,  sub-
            premantoj certe, ankaŭ defendantoj de la kapitalista
            sistemo, puĉistoj preskaŭ ĉiuj… Sed mankis al ili,
            por esti faŝistoj, iu grava eco kiun ni volas rimark-

            igi.  Ili  ne  havis  la  karismon  kaj  la  magion  de
            Mussolino  kaj  Hitlero,  sed  tio  ne  gravas,  ankaŭ
            Franco kaj Salazar ne havis tiun econ kaj tamen ili

            estis veraj faŝistoj. Ili ankaŭ ne estis ideologiaj teo-
            riuloj, nek kreis propran apartan partion, sed ankaŭ
            tio ne gravas, oni povas esti faŝista lidero sen tiaj
            eventualaĵoj.

            La distinga eco de la faŝistoj, rilate al aliaj ekstrem-
            dekstruloj, estas ilia psikologia kapablo kapti (per-
            cepti, kompreni) la esencon de la kolektiva animo

            de la homamasoj, ĉi ties misajn inklinojn, kaj eltiri
            profiton el tiu kono por sin prezenti kiel referaĵo

                                                              147
   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152