Page 57 - heleco-97
P. 57

riero por la 1-a Kompanio de la 6-a Bavara Rezer-
            va Divizio. Li partoprenis en la unua batalo de Ipro,

            kie lia trupo estis malpliigita en kvar tagoj. Fine
            de la batalo, el la komencaj 3.500 soldatoj, nur 600
            povis daŭrigi batalon. Li militservis kiel mesaĝisto,

            estis plirangigita al la grado de kaporalo kaj kvar-
            foje ordenita per la Fera Kruco. Konata pro lia mal-
            facila karaktero, li tamen estas estimata de liaj ka-
            maradoj. Li ĉiam rifuzis la proponojn "dormi kun

            francaj virinoj", ĉar tio estus, laŭ li, "kontraŭa al
            germana honoro". Li nek fumis, nek trinkis, nek iris
            al bordeloj. La soldato Hitlero izoliĝas sin por pensi

            aŭ legi. Lia vera kunulo estas lia hundo Foxl. Hitle-
            ro estas vera fanatika militisto, nenia kunfrateco de-
            vus esti tolerata. Persone, Hitlero neniam ricevis le-
            terojn aŭ donacojn de amikoj aŭ familio. Liaj ge-

            patroj estis jam mortintaj; cetere lia familia vivo
            ne estis feliĉa: lia patro estis traktinta lin tre rigore.
            En oktobro de 1916 li suferis gravan vundon kaj

            fine de la milito li estis denove enhospitaligita tial
            ke trafis lin toksa gaso. La 10an de novembro, li
            estis  preskaŭ  kuracita  en  armea  hospitalo,  kiam

            oni informis lin, ke la monarkio estis deponita kaj
            ke estis proklamita la tiel nomata «Vajmara Res-
            publiko». Sciinte ke la sekvan tagon oni subskri-

            bos  armisticon  kaj  ke  la  milito  perdiĝis,  Hitlero
            ege ŝokiĝis. Por li, kiu "estis trovinta sin mem" en
            la milito, la novaĵoj pri la germana malvenko kaj
            revolucio estis severa bato. Li suferis portempan

            traŭmaton kaj frenezon. En tiu momento, la mal-
            amo, kiu naskiĝis en li, eksplodis eksteren. Li bal-
            daŭ alprenis la tiaman germanan popolkredon ke la

            germana  armeo  restis  nevenkita.  Same  kiel  multaj
            aliaj germanaj naciistoj, Hitlero riproĉis al la social-
            demokratoj ("la novembraj krimuloj") la armisti-
            con. Teorio etendita de la dekstraro pri la kaŭzo

            de la malvenko estis la Dolchstoßlegende ("legendo pri
            la surdorsa ponardopiko"), kiu provis argumenti,

            ke kaŝe de la armeo la socialismaj kaj marksismaj
            politikistoj (plejparte judoj) perfidis kaj surdorse
            "ponardis" la germanojn kaj ĉi ties soldatojn.

                                                              57
   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61   62