Page 60 - heleco-97
P. 60
asertas: Se du regnoj intermilitas sed unu el ili ne scias tion, la alia ĝuas avan-
taĝon. Nu, jen ĉi tio okazas kun la klasbatalo; la laborist-klaso, ĉiuj klasoj kiuj
pergajnas sian vivon per laborado, ne scias ke ili troviĝas en milito (nomata
“klasbatalo”) kontraŭ la soci-klaso(j) kiu(j) havas aliajn interesojn. Iu maniero
apartigi la intereson de la popolaj klasoj el la klasbatalo estas devii ilian atenton
al aliaj aferoj kiel la rasismo, la naciismo… la mondmilito mem estis alia el tiuj
aferoj por veki en la popolo pasion kiu deviu ĝin el la klasbatalo. En Germanio,
en 1919, donis frukton, favore al la superregantaj klasoj, la intensa naciisma
kaj rasisma propagando de pluraj generacioj. Roza Luksemburgo komprenis ke
en Germanio la afero ne tiom estis matura por Revolucio kiel estis en Rusio du
jarojn antaŭe, tamen ŝi partoprenis en la operacion kiam ŝiaj kamaradoj sin
lanĉis malprudente al tiu aventuro. La registaro de la socialdemokrata Friedrich
Ebert sufokis la insurekcion kaj la trupoj de Freikorps (veteranoj de la unua
mondmilito kunbanditante kun ekstremdekstraj grupoj), kaptis Rozan Luksem-
burgon, Karl-Liebknecht-n kaj kelkajn aliajn subtenantojn. Ŝi estis arestita kaj
murdita (poste ĵetita al kanalo) kune kun Liebknecht, dum la spartakisma pro-
vo de revolucio la 15-an de januaro 1919. Ĉi-kaze, la burĝaro, bone servita de
tiuj germanaj socialistoj tiom similaj al la itala Mussolino, provizore kontrolis
la situacion. Notindas ke la menciitaj Freikorps tre similis al la Fasci di Com-
battimento kiuj konstituis la bazon de la itala faŝismo. Dum la sekvaj jaroj,
dum en Italio venkis kaj plifirmiĝis la faŝistoj de Mussolino, en Germanio oni
serioze prikonsideris la italan modelon kiel rimedon kontraŭ iu eventuala re-
vigliĝo de la revoluciaj fortoj en la lando.
Ankaŭ en Aŭstrio oni establis respublikon rezulte de la milita malvenko, sed la
Aŭstria lando kiu rezultis el tiu procezo tute ne estis la antaŭmilita imperio. Al-
trudo de la militvenkintoj estis la sendependigo de Hungario kaj aliaj teritorioj
antaŭe apartenintaj al la imperio. La nova aŭstria lando estis nur tio kion oni
puvus nomi “germana Aŭstrio”, t. e. la teritorio kies loĝantaro plejparte estis
subinflue de la mitaro de la tut-germanismo kaj emis integriĝi en grandan ko-
munumon de ĉiuj arjoj. La politikistoj kiuj devis demarŝi la humiligajn kondi-
ĉojn truditajn de la venkintoj estis socialistoj, kaj inter tiuj altrudoj estis tiu de
la malgrandigo de la armeo. Tio altiris al la maldekstraro la malamon de la eks-
armeanoj kiuj ariĝis en organizaĵoj similaj al tiuj menciitaj de la italaj Fasci di
Combattimento kaj la germanaj Freikorps. Krome la fakto ke ekzemple, en Hun-
gario en 1919, estiĝis soveta reĝimo en la linio de la rusa komunismo, kvan-
kam poste ĝi estis perforte detruita, kreis la kondiĉojn por la drivado de la aŭstria
burĝaro al pli dekstremaj pozicioj; multaj socialistoj forlasis sian partion, la
kamparanaron reprenis sian tradician konservativismon...
Estis en ĉi tiu socia kunteksto kiam Adolfo Hitlero malkovris sian alvokiĝon, aŭ
pasion, al la politika agado. Okazis alia sovet-favora revolucio en Bavario dum li
estis armeano en ties ĉefurbo, Munkeno. Tiam li povis konstati tion ke, krom la
60