Page 74 - heleco-97
P. 74

kaj la superregantaj elitoj komprenu ke ambaŭ be-
                                            zonis unu la alian. La 30-an de januaro de 1933,

                                            Hindenburg, influita de grandaj entreprenistoj kaj ar-
                                            meaj  oficiroj,  decidis  inviti  Hitleron  gvidi  regist-
                                            aron de koalicio kun la burĝulo Franz von Papen.

                                            La Prezidento deziris ke Hitlero establu stabilan
                                            dekstraran diktaturon por defendi la celojn de la ar-
                                            meo, la grandaj terposedantoj kaj la entreprenist-
                                            aro. Ili sin konsideris kapablaj kontroli Hitleron por

                                            servi la interesojn de la tradiciaj fortoj. Tiunokte Hi-
                                            tlero adresiĝis radiofonie al la nacio tre modere. Li
                                            pacience estis gajninte la konfidon de la grandaj

                                            industriistoj kaj la armeo. La radikalaj naziistoj es-
                                            tis ĉagrenitaj pro la “forlaso” de la socialistaj prin-
                                            cipoj far Hitlero. Gregor Strasser, lidero de la revo-
                                            lucia alo de la partio, forlasis ĝin. Ĉi tio konvinkis

                                            la tradiciajn fortojn de Germanio ke Hitlero estis for-
                                            lasinta la plej radikalajn poziciojn. Tamen li dezi-
                                            ris detrui la demokration de Vajmaro kaj ne pretis

                                            lasi sin kontroli de iu ajn. La timo, amplekse percept-
                                            ita, de la komunista minaco estas unu el la ĉefaj
                                            faktoroj por ekspliki kial la naziistoj kapablis de-

                                            trui la konstitucion de la Vajmara Respubliko.
                                            La forto de la komunista partio igis ĝin ian realan
                                            minacon por la naziistaj aspiroj. En la du balotadoj

                                            okazintaj en 1932, la Komunista Partio pligrandigis
                                            la nombron de siaj voĉdonoj el 14,3 elcente en ju-
                                            lio, al 16,9 en novembro. En la germanaj stratoj la
                                            «Ligo  de  Batalantoj  de  la  Ruĝa  Fronto»  konkur-

                                            adis kun la SA laŭnombre kaj perfortaj metodoj. En
                                            la balotadoj de 1932 la Socialista Partio ricevis 20,4
                                            elcenton el la voĉdonoj. Sekve de ĉio-ĉi, la 10-an

                                            de februaro de 1933, Hitlero deklaris sian intencon de-
                                            trui la «marksistan minacon». Siaflanke, la komunis-
                                            toj eraris pensante ke la regantaro de Hitlero ne daŭ-
                                            rus; ili supozis ke lia nomumo kiel kanceliero signi-

                                            fus krizon de la kapitalista sistemo kiu nepre kon-
                                            dukus al la ekonomia kolapso kaj la venko de la Ko-
                                            munismo. Ilia pasiveco estis profitata de la naziis-

                                            toj. La 24-an de februaro la polico alsaltis kaj detruis
                                            la centran oficejon de la Komunista Partio. Goering

                                                        74
   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79