Page 116 - heleco
P. 116

armeaj bazoj en tiu ĉi teritorio. Konsiderante la armean mal-
                                  forton kaj strategian gravecon de la lando, kaj la politikajn

                                  obĵetojn kontraŭ la hispana aliĝo al NATO, la Brita Stabo
                                  konsentis ke la nura solvo estis aparta interkonsento inter
                                  Usono kaj Hispanio. En junio 1951, Eisenhower —plejalta

                                  komandanto  de  NATO—.  la  Pentagono  kaj  la  Stabestroj
                                  konsentis sendi usonan armean mision al Hispanio por negoci
                                  interakordon. La armeaj bezonoj pezis pli ol la dubsentoj
                                  de la britaj, francaj kaj aliaj eŭropaj membroj de NATO.

                                  Malpli ol unu monaton poste, usonaj armeaj kaj ekonomiaj
                                  studgrupoj  de  la  plej  alta  nivelo  jam  estis  en  Hispanio.

                                  Franco, kiu ne volis konsenti pri politikaj reformoj, aĉetis
                                  la subtenon de Usono kun la rezigno pri la aŭtarkio. La pro-
                                  fitoj estis enormaj: komence, la usona amikeco; longa-tempe,
                                  ekonomia kresko. Tamen, la ŝanĝo evidentigis ian distanc-

                                  iĝon inter Franco kaj lia reĝimo. Baldaŭ estis necesaj bone
                                  trejnitaj  teknokratoj,  prefere  ol  iamaj  kamaradoj,  por
                                  pritrakti ekonomian administradon kies komplekseco estis

                                  preter la kompreno de la diktatoro. La usonaj skipoj senditaj
                                  por esplori la ekonomion kaj armean pretecon de Hispanio
                                  estis terurigitaj vidi la bedaŭran staton de ambaŭ.

                                  En aŭgusto de 1953, estis sukcese finitaj la longaj Konkordataj
                                  intertraktadoj kun la Vatikano. Kvankam malpli grava ol
                                  la reĝimo asertis, la traktato estis grava paŝo al internacia

                                  agnosko de Franco, kiu, ŝanĝe, donis al la Eklezio gvidan
                                  rolon en edukado kaj socia moralo, same kiel konfirmi la
                                  Katolikismon kiel oficialan religion de la ŝtato. La diktatoro

                                  akiris la markon de legitimeco de sia duon-monarkia reĝimo,
                                  kio permesis al li pravigi kaj la monerojn kun la legendo
                                  “Gvidanto laŭ la graco de Dio” kaj la alprenon de la rolo de

                                  monarko dum eniro kaj eliro de la temploj sub la baldakeno
                                  antaŭe rezervita al la reĝoj de Hispanio.
                                  La  graveco  de  la  Konkordato  estis  superita  de  la  sub-
                                  skribo,  en  septembro  1953,  de  la  Madridaj  Paktoj  kun

                                  Usono pri defendaj aferoj. La pakto signifis la kontribuon
                                  de 226 milionoj da dolaroj en milita kaj teknologia helpo.

                                  Interŝanĝe, Franco permesis starigon de usonaj armeaj bazoj
                                  en kelkaj lokoj sur hispana teritorio. La ekonomia helpo estis
                                  akompanita de postuloj kiel realisma kurzo por la peseto kaj
                                  ekvilibra buĝeto kiu implicis ŝanĝojn en la naturo mem de la

                                  reĝimo, kio signifis la finon de la aŭtarkio.
                                                        116
   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120   121