Page 154 - heleco
P. 154

liberala generalo Gutiérrez Mellado kiel estro de la Ĉef-

                                   Stabo. La 8-an de septembro 1976, Suárez petis subtenon
                                   por sia reformprojekto de la armeaj ministroj, la naŭ  kapitan-
                                   generaloj kaj la ĉefoj de la Ĉef-Stabo de la tri branĉoj de
                                   la Armeo. Kun la subteno de  Juan Carlos, la konvinke

                                   deklaritaj planoj de Suárez estis senentuziasme akceptitaj,
                                   kvankam kun la postulo ke la Komunista Partio estu eksklud-

                                   ata  el  iuj  estontaj  reformoj.  Suárez  certigis,  ke  la  inter-
                                   naciaj fidelecoj enskribitaj en la statutoj de la kom.partio
                                   malhelpus ĝian leĝigon. Li ne diris al ili ke, per siaj sekretaj

                                   kontaktoj kun Carrillo, li sciis ke oni estis prilaborante la
                                   modifon de la menciitaj statutoj kaj la postan leĝigon de
                                   la Komunista Partio.

                                   La Registaro aprobis la Politikan Reform-Leĝon sen opozicio
                                   de la kvar armeaj ministroj. Kelkajn tagojn poste, aliflanke,
                                   generalo Fernando de Santiago impete kontraŭbatalis propo-

                                   nitan sindikat-reformon tiamaniere ke la 21-an de septembro
                                   Suárez eksigis lin kaj anstataŭigis lin per Gutiérrez Mellado.

                                   Poste, la rilatoj de Suárez kun la militistaro plimalboniĝis
                                   rapide. La kolera reago de De Santiago kaj Generalo Iniesta

                                   Cano konsistigis militdeklaron kontraŭ Gutiérrez Mellado;
                                   ambaŭ generaloj dediĉis sin inciti puĉon far la Armeo per

                                   artikoloj en El Alcázar. Tamen, Gutiérrez Mellado povis entre-
                                   preni la urĝan taskon de promociado de nova generacio
                                   de oficiroj lojalaj al la baldaŭa demokrata registaro.

                                   Kiam la teksto de la reformo fariĝis publika, la reagoj de la
                                   opozicio estis diversaj. La fakto ke la promesita balotado estus

                                   okazigita sub la tiama registaro vekis timojn pri manipulado.
                                   La Komunista Partio denuncis la tekston kiel  “kontraŭ-
                                   demokratia fraŭdo”. La PSOE estis permesita okazigi sian

                                   27-an Kongreson. Martín Villa, Ministro pri Internaj Aferoj,
                                   malpermesis  ĉiujn  publikajn  komunismajn  agadojn,  sed

                                   fakte li fermis la okulojn al la PCE. Suárez insinuis al la
                                   socialistoj kaj la maldekstraj kristandemokratoj ke li faros
                                   eĉ pli grandajn koncedojn, kondiĉe ke ili ne provokos la

                                   Armeon per insistado pri la leĝigo de la  kom.partio. Li
                                   lerte igis Felipe González konsenti ke trofrua leĝigo estus

                                   nerealisma.  Pro  ruzo  kaj  lerteco  de  Fernández-Miranda,
                                   Suárez sukcesis realigi la reformprojekton pere de la frank-

                                   istaj institucioj. La 8-an de oktobro, ĝi estis aprobita kun
                                                        154
   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159