Page 156 - heleco
P. 156

Tio povis nur kolerigi la bunkron, ĉefe la armean estraron.
                                   Post kiam Suárez anoncis sian reformprojekton, GRAPO

                                   lanĉis fajne dizajnitan kampanjon por malstabiligi la landon,
                                   laŭ la linioj de la ekstrema dekstro en Sudameriko kaj Italio.
                                   Ĝi komenciĝis per serio da bombatakoj, kiuj kreskadis dum

                                   la etapo antaŭ la referendumo kaj kulminis per la kidnapo
                                   de Antonio María de Oriol y Urquijo, prezidanto de la Ŝtata
                                   Konsilio. La fakto, ke la referendumo pri demokratia reformo

                                   finiĝis per favora voĉdono de ega plimulto el la balotantoj,
                                   igis la GRAPO pliintensigi la provokadon per la kidnapo
                                   de Generalo Emilio Villaescusa Quilis, prezidanto de la Plej-

                                   supera Konsilio de Milita Justico. En la sama tago, ekstrem-
                                   dekstraj teroristoj murdis kvin homojn, el kiuj kvar estis
                                   komunistaj laborist-advokatoj, en advokata firmao en la

                                   madrida kvartalo Atocha. Carrillo ne lasis sin provoki kaj
                                   anstataŭe alvokis por trankvilo. Ĉe la funebraĵo de la vik-
                                   timoj, la Kom.Partio organizis kolosan manifestacion de
                                   silenta solidareco. Tiu elmontro de la komunista forto kaj

                                   disciplino ne nur profunde impresis Suárez-on, sed ankaŭ
                                   dispelis multon el la popola opono al leĝigo de la Komun-

                                   ista Partio. Ŝanĝe de agado kontraŭ la bunkroperforto, opo-
                                   zicia delegacio ofertis al Suarez komunan deklaron kondamn-
                                   ante la terorismon kaj postulante la subtenon de la nacio
                                   al la registaro. La implica agnosko ke Suárez apartenis al

                                   la demokratiaj fortoj donis flugilojn al lia pozicio.
                                   Suárez povis organizi la promesitan ĝeneralan balotadon,
                                   sed tio estis nur paŝo al lia fina celo. La celo de la projekto

                                   estis garantii la politikajn kaj ekonomiajn interesojn de la
                                   frankisma pov-strukturo kiu, male ol la bunkro, alianciĝis kun
                                   la monarkio. Por tio necesus krei centrodekstran partion

                                   kun balotperspektivoj. La progresemaj eksfrankistoj, kiuj
                                   tiam ariĝintaj en la demokratiajn vicojn, haste prepariĝis por
                                   la balotado. Fraga kreis dekstran partion kunlabore kun

                                   ses aliaj eks-frankismaj figuroj, kiel Laureano López Rodó.
                                   Ili esperis altiri la sektoron de la socio kiu estis formita de
                                   preskaŭ 40 jaroj da frankisma propagando. La kontrolo de

                                   la amaskomunikiloj kaj la eduka sistemo kreis tion, kion oni
                                   nomis “sociologia frankismo”. Per ega subteno de la bankoj,
                                   la partio de Fraga, Alianza Popular (Populara Alianco), estis

                                   fondita jam en septembro de 1976. Parto el ĝia financado
                                   venis kontraŭleĝe de la Kristana Socia Unio de Franz Josef

                                                        156
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161