Page 176 - heleco
P. 176

Fraga, kun tradiciisma konservativa programo de publika ordo, libera merkata
       ekonomio kaj defendo de la familio kaj nacia unueco.

       La 3-an de oktobro de tiu jaro estis konata la novaĵo de planita puĉo planita por
       la antaŭvespero de la balotado de la 28-a de oktobro. Malkovrita fare de arme-
       spionado, ĝi estis kvazaŭ versio de la puĉo de la Milans del Bosch kaj la koloneloj.

       La palacoj Zarzuela kaj Moncloa, la sidejo de la Ĉef-Stabo, pluraj ministerioj,
       esencaj publikaj konstruaĵoj, fervojaj stacidomoj, flughavenoj, radio- kaj televid-
       stacioj kaj gazetaj oficejoj estus okupataj kaj la politika elito “neŭtraligota” en

       siaj hejmoj. La reĝo estus senpovigita, pro perfido je sia fideleco-ĵuron al la
       Movado (la frankisma reĝimo). La balotado okazis sub la konstanta minaco de
       armea interveno, sed la voĉdono de la popolo esprimis masivan rifuzon al la

       puĉistoj kaj ĉi ties aserto ke ili faras tion, kio estis plej bona por Hispanio. La
       socialistoj  akiris  pli  ol  dek  milionoj  da  voĉdonoj,  47,26  elcenton,  kaj  202

       sidlokojn. La partio de Fraga estis en dua loko kun 5.548.335 voĉdonoj, 25,89
       elcento, kaj 107 deputitoj. La UCD estis malantaŭ la kataluna regiona koalicio
       Convergència i Unió , kun 1.323.339 voĉdonoj, 6,17 elcento kaj 11 deputitoj.
       Calvo Sotelo ne atingis parlamentan sidlokon. Kaj, kvankam Carrillo estis elektita,

       la Komunista Partio falis de preskaŭ 11 al 3,6 elcento kaj perdis tri kvaronojn
       el siaj deputitoj. La forto de la venko de la Socialista Partio ĉesigis la ŝajnigon,

       ke la Armeo povus pli bone interpreti la nacian volon ol la elektitaj politikistoj.
       Tamen, la taskoj kiuj atendis Felipe González estis kolosaj. Problemoj rilataj al
       ETA-terorismo kaj armea subfosado postulis lertecon kaj aŭtoritaton. Danke al

       siaj bonaj rilatoj kun la moderaj eŭskaj trupoj, la PSOE havis eble pli bonan
       ŝancon sukcesi kontraŭ ETA ol la UCD. La sagaca kaj diskreta Narcís Serra,
       kiel Ministro pri Defendo, sukcesus superi la triamondan puĉisman pensmanion

       de la armetrupoj. La rekonvertiĝo de la hispana industrio, kun ĝiaj malnoviĝ-
       intaj  sektoroj,  ĝia  alta  energidependeco,  ĝiaj  regionaj  malekvilibroj  kaj  ĝiaj
       teknologiaj mankoj, postulis vizion kaj dediĉon. La samon oni povas diri pri

       agrara reformo.  La fakto, ke la PSOE estis preta alfronti la taskojn, kiujn la
       UCD evitis, donis al ĝi rimarkindan toleremon de la publika opinio pro tujaj
       rimedoj kiel la malplivalorigo de la peseto, la plialtiĝo de la impostoj kaj la

       altiĝo de la karburaĵo. La socialistoj estis elektitaj de serioza balotantaro kiu
       suferis la agoniojn de terorismo kaj puĉoj.
       La  vojo  ekde  1969  estis  malglata.  Tamen,  malgraŭ  la  mafavora  kunteksto

       heredita el Franco, estis kreitaj en spirito de ofero kaj kunlaboro iu konstitucia
       kadro  kaj  regionaj  aŭtonomiaj  strukturoj.  Malgraŭ  la  enormaj  obstakloj  de

       ultranaciismaj puĉoj kaj terorismo, la balotado de la 28-a de oktobro de 1982
       estis triumfo de la popola volo. La politika transiro estis plenumita. La politika
       klaso  povus  nun  komenci  alfronti  longdaŭrajn  sociajn  kaj  ekonomiajn  pro-
       blemojn, same kiel dividojn ligitajn al la heredaĵo de la Enlanda Milito, kaj la

       konstanta plago de la korupto.
                                                        176
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181