Page 25 - heleco

Lia filo Filipo la 2-a ne heredis ĉiujn posedaĵojn de sia pa-
tro. Germanio kaj Aŭstrio restis for de lia zorgado, sed Fili-
po iĝis suvereno de Kastilio (kiu inkluzivis la amerikajn te-
ritoriojn), Aragonio (kiu inkluzivis la italajn reĝlandojn Sar-

dio, Napolio kaj Sicilio), Burgonjo (Nederlando, Luksembur-
gio kaj Franĉ-Konteo) kaj la duklando Milano. La kolonia
imperio de Kastilio en Ameriko estis tiam en plena ekspan-
sio. Krome dum la reĝado de Filipo la 2-a aldoniĝis al liaj

dominioj Filipinoj kaj aliaj lokoj en Azio, kaj li sukcesis
havigi al si ankaŭ Portugalion kun ties ankaŭ disvastiĝanta
kolonia imperio en Ameriko, Azio kaj alie. Krome li aspiris
ankaŭ kapti la politikan povon en Anglio, kiu baldaŭ entre-

prenus konkeri sian propran kolonian imperion.
Ni pritemos la kazon de la plej fama el la sekretarioj aŭ
ministroj de la reĝo Filipo: Antonio Pérez. Li estis filo de la
pastro Gonzalo Pérez kiu estis sekretario pri ŝtataj aferoj de

la imperiestro Karolo kaj poste ankaŭ dum la komenca eta-
po de Filipo. Gonzalo Pérez mortis en 1566 kaj lia filo Anto-
nio estis nomumita ministro unu jaron poste, kvankam liaj
funkcioj reduktiĝis kompare kun tiuj de lia patro, trans-

prenante nur atlantikajn aferojn (Nederlando, Francio, Angl-
ujo kaj Germanio). Per sia sekretariejo en la Konsilio de
Kastilio li ankaŭ havis aliron al la interna korespondado.
Sed aliaj funkcioj, kiel la Mediteraneaj aferoj estis asignitaj

al aliaj ministroj.
Dum liaj unuaj dek jaroj kiel sekretario, Antonio Pérez havis
grandan influon sur la reĝo, kiu kutime sekvis liajn konsilojn,
agnoskante lian inteligenton kaj konon pri ŝtataj aferoj.

Ĉi tiu reĝa konfido utilis al la lerta ministro por atingi pli
da potenco kaj, kiel la plej multaj el siaj samtempuloj, riĉ-
igi sin en sia pozicio. Post la morto de la princo de Éboli,
alia tiama influa ministro, en 1573, Antonio Pérez komencis

sian asocion kun Ana de Mendoza de la Cerda, princino de
Éboli, kio estis tre utila por Antonio plibonigante lian ri-
laton kun la aristokrataro, kaj kio alportis financan profiton
al ambaŭ. Antonio Pérez malkaŝis ŝtatajn sekretojn al la

princino kaj ambaŭ kune trafikis registarajn informojn. Kon-
traŭ li estis la duko de Alba, la familio Álvarez de Toledo kaj
la grafo de Barajas.
Dum la regado de Johano de Aŭstrio en Nederlando, Antonio

Pérez kaj liaj aliancanoj konsilis al la reĝo interakordi pa-
con kun la ribeluloj kaj invadi Anglujon, konsilo, kiun la

25