Page 73 - heleco
P. 73

koruptado  dum  tiu  periodo  de  la  Militista  Direktorio kaj
            ĝenerale de la reĝado de Alfonso la 13-a. Dum tiu reĝado

            la korupto inundis ĉion. La armeaj kaj civilaj aŭtoritatuloj
            estis implikitaj en la afero. La milito en Maroko, per kiu
            la militistaro volis forviŝi siajn fiaskojn de la 19-a jarcento,

            kiu kulminis per la perdo de Kubo kaj Filipinoj, estis
            bona ekzemplo de korupto kaj politika ne-kompetenteco,
            ĉar tiu imperia aventuro forprenis trionon el la Ŝtata Buĝeto.
            Tiu milito utilis nenion al Hispanio; ĉio estis perdoj je mono

            kaj sango. Sub la regado de Alfonso la 13-a, firmiĝis unu
            el la plej grandaj riĉaĵoj en la mondo, tiu de Juan March,
            kiu kontrolis tabak-entreprenojn, bankojn, kargo-kompa-

            niojn kaj la gazetaron, tirante la fadenojn de la politiko, kaj
            kiu, kiam li devis resti en malliberejo, li estis tie kvazaŭ
            gasto je luksa hotelo.
            Kaj same estis koruptado en la justico-administrado. La

            generalo Eduardo López Ochoa raportis en 1930 ke plej-
            multe el la juĝistoj kaj anoj el la Plejsupera Tribunalo
            estis atingintaj sian postenon dank´ al politikaj intrigoj

            kaj sentencadis favore al siaj patronoj, kaj same oni povus
            diri pri la tribunalaj sekretarioj kaj funkciuloj. Pri la grava
            kaciko Juan de la Cierva, oni diris ke en la provinco de

            Murcio falus eĉ ne unu sola folio sen lia permeso. Plene es-
            tis je lia servo kelkaj juĝistoj de la Plejsupera Tribunalo,
            kaj tial li ĉiam povis kalkuli je favoraj sentencoj por li aŭ

            lia amikoj. Iu jur-profesoro asertis ke la deliktoj de ŝtelo
            kaj rabo ekzistis en Hispanio nur por mon-kvanto malpli
            granda ol cent-mil pesetoj, al pli altaj monsumoj oni asignas
            la kvalifikon je «prifinancaj aferoj». En ĉiu ajn civila aŭ

            kriminala jur-afero, kiu devus pasi tra la tribunaloj, oni de-
            vis apartigi ioman mon-sumon por grasigi la radojn de la
            justico. Evidentas ke tiorilate la afero ne multe ŝanĝiĝis

            ekde  la  epoko  kiam  Cervanto,  per  sia  verko  Donkiĥoto,
            priskribis la funkciadon de la justico en sia epoko.
            Antonio  Maura,  kiu  estris  la  registaron  kvinfoje  inter
            1903 kaj 1922, volis entrepreni la purigadon de la balot-

            sistemo por meti finon al la kacikeca influo en tiu tereno
            altiris  sur  sin,  pro  tio,  la  ĉagrenon  de  la  reĝa  patrino,
            María Cristina, kiu konsideris ke tia sistemo estis esenca

            por la konservado de la monarkio. Maura mem uzis poste
            tiun sistemon siafavore kiam li komprenis ke se la balot-

                                                              74
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78