Page 32 - argentinaj verketoj

ŝmiri la tutan piedon. Por kuraci ĉi tiujn persistajn
pikvundojn, plej bone estas uzi tre efikan seninfekt-

ilon kaj multe ripozi.

Tiun tagon mi devis interrompi miajn vizitojn al la

ruinoj. Mi pasigis la tutan tagon sidanta aŭ kuŝiĝ-

anta, sed ĉio estis vana; la piedo ŝvelis kaj ekdoloris.

Mi sentis ĉe la ingveno la karakterizan kaj malakran

doloron de la piedaj infektaĵoj, kiu malebligis min
marŝi; la tutan nokton mi estis skuigita de la febro-

tremoj.

La sekvantan tagon la piedo estis tre ŝvelinta. La do-

loro estis tiom akra, ke mi penege ellitiĝis. Sed Cu-

ñataí Porá tre konis tiajn malsanojn kaj ŝi bone scias

kiel kuraci ilin, sed laŭ indiana maniero. Senkonsi-

dere al miaj protestoj, ŝi devigis min enmeti la pie-

don en varmegan infuzaĵon de kuracaj herboj, kiujn

ŝi mem rikoltis kaj ne permesis al mi eltiri la piedon

ĝis la infuzaĵo tute malvarmiĝis. Poste ŝi ŝmiris la pi -

edon per seninfektilo.

Ni tiel absorbiĝis en nia tasko, ke ni ne rimarkis la al-

venon de vizitantoj ĝis ni aŭdis la tradician saluton:

- Ave senmakulita Maria.
Al kiu ni atomate respondis:

- Senpeke koncipita.

Estis la polico reprezentita per heterogena paro: unu

el ili, rajdanta sur maronkolora ĉevalo, sin vestis per

eluzita uniformo de la provinca polico; la alia rajdis

sur belaspekta ĉevalo kaj vestis sin laŭ la gaŭĉa ma-

niero; plata randkuspita ĉapelo, hela bluzo preskaŭ

preskaŭ blanka, ruĝa tuko nodita
32
ĉirkaŭ la kolo kaj triangule

falanta sur la dorso, pufa